Acht jaar geleden: klopjacht na Schipholbrand

Wel snel aanwezig waren een peloton ME en 60 zwaarbewapende marechaussees. “Als het aan mij ligt, schiet ik jullie allemaal door de kop”, riep een van hen. De ME provoceerde de overlevende vluchtelingen en migranten met hun mitrailleurs. Die werden geboeid en opgesloten in een metalen luchtkooi. “Er hing een fascistische sfeer. Zwaar bewapende mannen stonden om die stumpers heen. Het leek Guantánamo Bay wel”, aldus een brandweerman die zijn collega’s rond 6 uur ’s ochtends kwam aflossen. Uiteindelijk bleken 11 van de 43 gevangenen van de K-vleugel van het complex verbrand en gestikt. Allemaal vluchtelingen en migranten die niet lang daarvoor waren opgepakt op hun werk, bij het winkelen, bij verkeerscontroles of bijvoorbeeld bij het stempelen bij de vreemdelingenpolitie. Na de brand wilde Justitie hun namen niet vrijgeven. Geïllegaliseerde en uitgesloten migranten en vluchtelingen moeten van Justitie anoniem door het leven, zelfs na hun dood. Er waren er ook nog eens 15 zwaargewond. Van de 24 tweepersoonscellen bleken er 12 volkomen uitgebrand. “Die rotcellen waren klein. We konden onze kont niet keren. Ongelooflijk dat hier mensen werden vastgehouden”, aldus een brandweerman bij het nablussen. De beelden van de brand gingen de wereld rond, en dat zal Justitie niet onwelgevallig zijn geweest. Al jaren probeert men immers potentiële migranten en vluchtelingen af te schrikken door Nederland voor hen als een hel af te schilderen. Toen de leiding door kreeg dat er 11 vluchtelingen en migranten ontsnapt waren via het gat in het hek dat de brandweer gemaakt had, werd direct groot alarm geslagen. De wijde omgeving van Schiphol werd afgezet door politie-auto’s met zwaailichten. Helikopters met warmtesignalerende apparatuur vlogen urenlang over bedrijfsterreinen en Aalsmeer. Er werd een klopjacht met honden ingezet die deed denken aan de jacht op ontsnapte slaven in bijvoorbeeld Suriname anderhalve eeuw geleden. Een groepje van 3 vluchtelingen rende blootsvoets door weilanden en doornenstruiken. Ze waadden tot hun oksels door sloten en hielden zich stil als er een helikopter over vloog. Om 5 uur ’s ochtends kwamen ze een solidaire krantenjongen tegen die hen een bushalte wees, hen liet bellen met zijn mobieltje en hen ook nog eens 20 euro gaf! Ook 2 andere vluchtelingen wisten uit de handen van Justitie te blijven.

Eric Krebbers in “Zeer adequaat” beleid maakt 11 dodelijke slachtoffers (Gebladerte Archief)