Beterweter: Druk, druk, druk

“Als ik opsta, ren ik naar de douche, onderweg mijn thee opgezet. Mijn ontbijt zit nog in mijn mond en ik zit alweer op de fiets. Tandenpoetsen vergeten. Dan maar kauwgom. Een uur nadat ik mijn deur uit ben, strompel ik mijn werk weer binnen. De komende tien uur ben ik onder de pannen. De hele dag effectief en efficiënt. Geen tijd voor inactiviteit. Die doelen moeten gewoon gehaald worden! Lekker productief bezig zijn, daar gaan we voor bij onze organisatie. Hoe diep ik ook moet gaan, de adrenaline houdt me op de been. Bovendien heb ik mijn power nap! Scheelt me zo twee uur slaap ‘s nachts. Even bijkomen en stilstaan bij mijn leven doe ik wel tijdens mijn dagelijkse meditatierondje. Meer tijd heb ik er toch niet voor.

Gelukkig heb ik door mijn cursus time management alles weer onder controle. Ik heb zelfs mijn klasje snellezen weten te plannen, dat is pas tijdswinst! Sneller, sneller, sneller! Meer, meer, meer!! Terwijl ik mijn oma bel, kan ik nog gauw het projectplan doornemen. Multi-tasken, daar draait het leven om tegenwoordig. Want we leven maar een keer. Niks is zeker tegenwoordig! Werk, huis, alles verandert. De hele tijd. Dus vraag niet hoe het kan, maar profiteer er van! Pak die kansen!

Tijd hebben, dat kan tegenwoordig toch niet meer! Je vrienden zien je al aankomen. ‘Heb jij geen ambities, of zo?!’ Je moet gewoon alles uit jezelf te halen. Lekker toch!

Eten, ja, dat was wel handig geweest, energietechnisch gezien. Ik schuif wel even wat naar binnen terwijl ik op de trein wacht, dan heb ik toch tien minuten over. In de trein kan ik mooi nog even die collega terugbellen over ons project, want ik ben er weer niet aan toe gekomen om langs te lopen op kantoor. Oh… wacht even, ik heb een wisselgesprek! Kan ik je zo terugbellen?

Ik heb van die momenten. Dan droom ik ervan om te ontsnappen uit die mallemolen. Verlangen naar simpel leven, weet je wel. Geen geld, geen stress en terug naar de natuur. Maar ik heb mijn vakantie al geboekt. Die kan ik toch niet laten schieten. Na twee weken nieuwe indrukken, hou ik het tot de volgende vakantie wel weer vol.

Oh nee, daar zie ik onze vorige krant liggen. Glad vergeten dat ik die deadline nog moet halen. Ik kan mijn kameraden toch niet laten vallen. De laatste tijd heb ik toch al geen tijd voor politiek meer buiten mijn werk. Maar ja, mijn werk is ook politiek, toch?!

Hé, is het al zo laat?! De tijd vliegt… Ik heb ook helemaal geen tijd voor al dat filosoferen. Er is genoeg te doen!”

Bob ter Weter