De Peueraar 7, maart 1991

Auteur:

Informatie-avond op 16 maart in politiek infocentrum De Invalshoek.

Op 12 september 1980, ruim tien jaar terug, werd in Turkije de macht gegrepen door een militaire junta onder leiding van het hoofd van de Nationale Veiligheidsraad, generaal Evren. Dat betekende het begin van een nu al ruim tien jaar durende staatsterreur.

Duizenden mensen werden zonder proces (of na een zeer onrechtvaardig proces) in de gevangenis gegooid, gemarteld en geëxecuteerd. Aan de arbeiders en boeren werden hun rechten ontnomen. Vakbonden en politieke partijen werden verboden. Kranten en tijdschriften werden onderworpen aan een strenge censuur. Tussen 1980 en 1983 vond een grootscheepse sanering plaats. Ambtenaren, journalisten, rechters, advocaten, onderwijzers, hoogleraren en democratisch gekozen burgemeesters en dorpshoofden werden, wanneer zij het regime ook maar enigszins niet welgevallig waren, uit hun functie ontzet en in de gevangenis gegooid. Hun plaatsen werden terstond opgevuld door regeringsgezinde personen.

In 1983 was de sanering voltooid en kon de junta zichzelf een wat 'vriendelijker' gezicht geven. Onder het mom van 'democratisering' werden er verkiezingen gehouden. Maar daaraan mochten slechts drie partijen deelnemen, variërend van uiterst rechts tot extreem-rechts. Over alle andere partijen werd door de militaire junta het veto uitgesproken.

Er werd een burgerregering ingesteld onder leiding van premier Ozal. Deze was echter natuurlijk niet democratisch gekozen, maar door de junta.

Hoewel velen menen dat er sinds 83 veel verbeterd is in Turkije, worden er nog steeds mensen gevangen gezet, gemarteld en gedood vanwege hun politieke mening en Koerden worden om hun Koerd-zijn vervolgd.

De fascistische junta kwam natuurlijk niet uit de lucht vallen. Het Amerikaanse en Europese imperialisme kon een land als Turkije goed gebruiken!

Ten eerste omdat Turkije een zeer strategische positie inneemt, midden tussen Europa, de Sovjet Unie en het Midden-Oosten. Zo kan Turkije als springplank fungeren voor de VS, om vanuit hier een goede grip op het gebied te houden. Met de islamitische revolutie in Iran in 1979 verloren de VS een belangrijke bondgenoot in het Midden-Oosten en dus moest er snel een nieuwe gezocht worden. Voorbeeld hiervan is de Golfoorlog waarin het fascistische Turkije door de NAVO en de VS moeiteloos kan worden gebruikt om de 'democratie' in Koeweit te herstellen.

Ten tweede is Turkije vanwege zijn natuurlijk rijkdom en vruchtbaarheid een mooie achtertuin voor Europa waar veel groente, fruit, graan, noten, olijven, aluminium, koper, ijzer, et cetera vandaan gehaald kan worden. Maar dan moet er wel een strenge regering zijn, die de boeren en arbeiders onder de duim kan houden en al het verzet tegen de uitbuiting in de kiem kan smoren.

Op de informatie-avond van 16 maart zullen mensen van Dev Sol komen vertellen over de huidige situatie in Turkije, hun strijd tegen het fascistische regiem, de strijd van de gevangenen, et cetera.

De Nederlandse media zwijgen als het graf over de mensonterende onderdrukking in Turkije. Het wordt tijd dat dat stilzwijgen doorbroken wordt!

Terug