De Peueraar 9, mei 1991

Auteur:


Zullen we elkaar nog tegen komen?

Op 15 april hielden we een interview met GroenLinks fractie-lid Rianne van Schreven. In Peueraar nr. 4 (toen nog Nieuwsbrief geheten), schreef ze in een reactie op het verslag van de McDonald's blokkade: "GroenLinks was vroeger (CPN, PSP en PPR) een bondgenoot en blijft dat", en "We zullen elkaar nog zeker tegenkomen en samenwerken". We vroegen ons af waarop dat gebaseerd was, hoe GroenLinks tegen haar eigen functioneren aankijkt, wat hun wereldbeeld is, en hoe ze denken iets te kunnen veranderen.

Uit hoeveel mensen bestaat GroenLinks en hoe zijn jullie georganiseerd?

Rianne: "GroenLinks heeft in Leiden zo'n 300 leden waarvan er ongeveer 20 à 25 mensen ook daadwerkelijk actief zijn. We zijn een vereniging, dus het bestuur en de fractie worden door de ledenvergadering gekozen. Eens in de twee à drie maanden is er een ledenvergadering en eens in de week een fractievergadering. Daarnaast is een raadswerkgroep actief die de fractie bij haar werk ondersteund, is er een milieugroep en een vrij sterke vrouwengroep. In de vrouwengroep houden we ons bezig met onderwerpen als sociale veiligheid, kinderopvang, het gemeentebeleid voor vrouwen, doelgroepen et cetera. Het is sowieso erg leuk om als vrouwen bij elkaar te komen, te praten over wat je in het dagelijkse leven tegenkomt, je belangen te politiseren en deze in te brengen in de fractie."

Hoe is de samenwerking van GroenLinks in Leiden tot stand gekomen, is dat vanuit het landelijk opgelegd geweest?

Rianne: "Leiden is eigenlijk een voorloper geweest. Al vanaf 1986 is er samenwerking geweest tussen CPN, PSP en PPR in Links Leiden en hadden we gezamenlijk een pandje aan de Lange Mare. We zijn er vanuit gegaan dat je samen sterker staat en dat is concreet heel goed gegaan. Er zijn toen wel flinke discussies geweest over of je wel met PVDA en VVD in het College moest gaan zitten. Daar is toen uitgekomen dat je op de plekken waar de beslissingen worden genomen neer invloed hebt dan dat je daar buiten blijft en daar hebben we toen voor gekozen."

We hadden begrepen dat GroenLinks Leiden een ander standpunt over de Golfoorlog heeft ingenomen dan landelijk GroenLinks, die niet met de demonstratie van het KAGO mee wilden doen als de eis "Zelfbeschikkingsrecht voor alle volken in het Midden-Oosten" gehandhaafd bleef.

Rianne: "Ja, het kan voorkomen dat er verschillen zijn tussen plaatselijk en landelijk GroenLinks. Daar is verder ook geen discussie over geweest. Dat had vroeger bij de CPN niet gekund. De CPN was veel strakker georganiseerd. Daar moest eerst alles op alle niveaus uit gediscussieerd worden. Binnen GroenLinks is dat allemaal wat losser en dat is praktisch gezien wel zo prettig. Het hangt meer van het eigen initiatief van mensen af."

Op het moment dat je in een gemeenteraad gaat meedraaien ben je bijna dagelijks in discussie met de beleidsmakers van het CDA, VVD en PVDA. Wat voor gevolgen heeft dat, en heeft dat eigenlijk wel zin?

Rianne: "Dat hangt er vanaf. Er zijn een aantal punten waar GroenLinks duidelijk haar invloed heeft. Bijvoorbeeld op het punt van gemeentelijke belastingen (onroerendgoed belasting). GroenLinks wil dat de zwaarste lasten op de sterkste schouders terecht komen. GroenLinks staat een actief en ruimhartig kwijtscheldingsbeleid voor. Je moet wel bedenken dat de gemeente maar beperkt ruimte heeft om iets aan inkomenspolitiek te doen. Het rijk bepaalt bijna alles. GroenLinks staat kritischer dan andere partijen tegenover bijvoorbeeld het politie-optreden bij McDonald's."

Wat komt daar dan uit?

Rianne: "GroenLinks beloofde in de verkiezingstijd dat de verkeersafwikkeling van de stationstunnel niet via de Marislaan zou moeten lopen. Nu zit dat met de U-bocht variant ook niet meer in de plannen. Ander punt: het kwijtscheldingsbeleid bij de reinigingsrechten. Mensen met een minimum inkomen worden vrijgesteld van de verhogingen van de reinigingsrechten. We vinden het een goede zaak met actiegroepen samen te werken, en contacten te hebben."

Over welke groepen heb je het dan?

Rianne: "Bijvoorbeeld MilieuDefensie, het Vredesplatform, groepen uit De Invalshoek, bewonersgroepen. Je moet elkaar kennen, als er dan iets aan de hand is kun je elkaar snel vinden."

Hoe zie je de rol van buitenparlementaire groepen?

Rianne: "Parlementaire politiek is niks zonder maatschappelijk draagvlak. Buitenparlementaire groepen zijn belangrijk om belangen te behartigen, te politiseren en te mobiliseren. Ik ben zelf de politiek ingerold via allerlei bewegingen. In 1969 zat ik in het Rhodesië Comité en in Zuid-Afrika groepen. Later was ik actief in de vredesbeweging en de vrouwenbeweging. Maar ja, wat dat betreft zitten we in een moeilijke tijd. Mensen solidariseren zich niet meer via massale acties tegen de binnenlandse of buitenlandse politiek: de tijd van de grote ideologieën is voorbij. Mensen verbinden zich meer via allerlei belangennetwerken. Fundamentele tegenstellingen doen zich niet meer als zodanig voor aan de mensen. Ze zijn er nog steeds, maar mobiliseren minder mensen. Bijvoorbeeld Noord-Zuid verhoudingen: de tegenstellingen zijn in feite scherper geworden, terwijl het geloof dat je als individu samen met anderen daar effectief op in kunt grijpen is afgenomen."

We hebben een aantal voor ons wezenlijke tegenstellingen op een rijtje gezet. Kun je in het kort vertellen hoe je er tegen aan kijkt? Mens-natuur.

Rianne: "Ja, het gaat klote, je bent altijd te laat dus moet je het gelijk doen. Auto's verbannen, geen vierde parkeergarage, liefst een autovrije binnenstad, zuinig met energie omgaan en veel meer kleinschalige, economisch doorberekende, projecten stimuleren. Leiden moet bijvoorbeeld een klimaatverbond aangaan."

Kapitaal-arbeid

Rianne: "Het punt is dat nog steeds de factor arbeid wordt belast en niet de factor kapitaal. Dat moet veranderen. En arbeid moet niet tegenover het milieu geplaatst worden. Binnen de vakbonden zie je de laatste tijd op het gebied van milieubeleid eindelijk ook wat veranderen."

Noord-zuid

Rianne: "Het gaat steeds slechter. De armen worden armer en de rijken steeds rijker. Maar ja, wat kun je doen. In ieder geval erop blijven hameren dat onder andere ontwikkelingshulp goed besteed wordt."

Man-vrouw

Rianne: "Actueel is op dit moment - op gemeenteniveau - het meidenbeleid. Vrouwen hebben nog steeds niet dezelfde kansen en mogelijkheden. Vrouwen voorrangsbeleid blijft nodig. Meidenbeleid moet stevig ontwikkeld worden. En de andere kant van de medaille: jongens en mannen moeten in zorg-arbeid - verzorging thuis, relaties, kinderen, zichzelf - werkelijk hun deel leveren: hun achterstand op dat terrein inhalen en wegwerken. Zorgzelfstandigheid van mannen en jongens is niet alleen in het belang van hun zelf maar ook van vrouwen."

Als laatste: de staat

Rianne: "Ik maak onderscheid tussen de overheid en de staat. De overheid is de bureaucratie en de bestuurlijke macht en de staat het geheel van apparaten en wetgeving. Wij zijn vooral gericht op de vraag hoe je overheidsvoorzieningen zo kunt veranderen dat ze werkelijk ten goede komen aan de mensen zelf. Bij de politie stellen we zoiets als wat bij de McDonald's blokkade gebeurde aan de kaak en op beleidsniveau stimuleren we meer de beschermingsfunctie van het politie apparaat. Ik moet er wel bij zeggen dat er binnen GroenLinks niet vaak gediscussieerd wordt over deze begrippen op zich, maar meer aan de hand van zaken die zich voordoen."

Hiermee beëindigen we het interview. Wil je nog iets toevoegen?

Rianne: "Het aardige van Leiden is de sociologische maat. Het is groot genoeg voor een aantal voorzieningen en klein genoeg om elkaar te kennen."


Een reactie op dit artikel

Terug