De Peueraar 15, november 1991

Auteur: Eric Krebbers

Op zondag 30 september bleek opnieuw hoe goed het rioolblad Nieuwsweek met haar tijd mee gaat. Het gratis huis-aan-huis krantje plaatste een juichverhaal over Gaby van Amstel, die als een rasechte geflexibiliseerde thuiswerkster overhemden strijkt voor yuppen. Zonder enige sociale zekerheid wordt ze voor een gulden per kledingstuk ingehuurd. Natuurlijk is het geen vaste baan, ze is op afroep beschikbaar. Mocht haar iets overkomen dan is ze daarvoor natuurlijk niet verzekerd. En jawel hoor, ze vindt het allemaal nog leuk ook! Ze wordt door het pulpblad aan ons getoond als voorbeeld. Kijk eens wat een leuke mogelijkheden er liggen in onze samenleving. Er is voor iedereen werk. En wat een aardige mensen zijn die yuppies, die willen zelfs 1,50 betalen! Eens kijken of ze nog zo vrijgevig zijn als Gaby om de een of andere reden arbeidsongeschikt raakt...

Wat een geraffineerde propaganda. Gaby is niet de enige. In Nederland werken tienduizenden, vooral vrouwen, op deze manier. Velen van hen zijn illegaal, iedereen rechteloos. Onder vaak slechte omstandigheden, voor een grijpstuiver. En het ligt in de lijn der verwachtingen dat dit soort arbeid in de toekomst steeds meer gebruikelijk zal worden voor de onderklasse van Nederland. Maar ja, wat wil je, dit enge krantje is in feite een huis-aan-huisbrief van de adverterende kapitalisten aan ons, het arbeidsvee. Accepteer het met een glimlach dreigen ze, want het is slikken of stikken.

Leidse Gaby van Amstel (27) lag van de zomer met een vriendin en de moeder van die vriendin te zonnen bij de Vlietlanden. Waarover de vrouwen spraken? Over strijken! "We hadden het erover dat zoveel mensen zo opzien tegen strijkwerk. Al gauw kwamen we op het idee van een strijkservice", vertelt Gaby. "Ik ben er toen daadwerkelijk mee begonnen. Vier weken ben ik nu bezig en ik heb al 15 vaste klanten. Het loopt prima".

Een advertentie in Nieuwsweek bracht in de eerste week meteen al 27 keer de telefoon aan het rinkelen in de woning van de Leidse aan Rijnsburgersingel. "Ongelooflijk, zoveel reacties als ik heb gekregen. In totaal ben ik nu al een paar honderd keer gebeld. De meeste mensen bellen voor overhemdenwerk. vooral veel yuppies vinden het een uitkomst. In de meeste gevallen wordt ik gevraagd het wasgoed op te halen en ook weer terug te brengen." Voor deze bestelservice rekent Gaby binnen Leiden 5 gulden en 7.50 gulden voor Leiderdorp, Oegstgeest of Voorschoten. Het strijken zelf bedraagt 1 gulden per kledingstuk. Of het een badlaken betreft, een onderbroek, een theedoek of een chique blouse, de prijs blijft telkens gelijk.

"Maar straks niet meer, hoor! Moeilijk strijkwerk, zoals blousen, zal ik waarschijnlijk ietsje duurder maken. Daar komen 1 of 2 kwartjes bij", stelt Gaby in het vooruitzicht. "De klanten zeggen het zelf tegen me: meid, je bent gek dat je dat doet voor die prijs. Dat is toch geen geld! Voor blousen moet je meer rekenen."

Aan strijken heeft de in Voorschoten geboren Leidse nog nooit een hekel gehad. "Heerlijk toch, zo met de tv er bij aan? Op dit moment strijk ik alle avonden een paar uurtjes. Van acht tot elven ongeveer. Hardstikke leuk, hoor! Overdag werk ik nu nog bij Artihouse Scarlatti. Als m'n zaakje goed draait, ga ik daar misschien wel weg. Maar voorlopig nog niet. Ik moet eerst maar eens zien hoe alles loopt".

Als ze op de foto moet, aarzelt Gaby even. "Moet dat echt?", vraagt ze zich bescheiden en enigszins verlegen af. "Nee toch?" Ja toch! Kan ze er meteen aan wennen hoe het zal zijn wanneer straks een camera van een van de 'damesbladen op tv' op haar gericht zal zijn. Want reken maar dat zij straks op te is te zien! Gaby's strijkservice is immers een uniek initiatief. Uniek in Leiden, en waarschijnlijk in heel Nederland.

Heeft de Leidse zelf door dat zij een zeer opmerkelijke stap heeft gezet op het ondernemerspad? "Ja zeker, dat besef ik heus wel. Kijk, veel mensen praten alleen over zoiets als een strijkservice, en ik heb nu eens een keer echt gedaan..."

Terug