De Peueraar 16, december 1991

Auteur: Harry Westerink


MIC-punt geopend

Op zaterdag 9 november is het Leidse milieu-informatiecentrum MIC-punt geopend. Om 15.00 uur werd in het pandje van het MIC-punt, Morsstraat 43, naast milieuwinkel De Hoorn, de openingsplechtigheid verricht door wie anders dan "Batman" wethouder Hans de la Mar. Deze hoop in bange dagen en bij maatschappijkritische werklozen beruchte ex-revolutionair mocht de eerste vraag aan het MIC-punt stellen. Die ging over het broeikaseffect. Daarna volgde een heuse receptie. Ook de Peueraar kwam op de borrel en probeerde een indruk te krijgen van dit nieuwe infocentrum.

De aanwezigheid van dit nieuwe MIC-punt in Leiden toont aan dat de belangstelling voor het milieu leeft en nog steeds groeiende is. Er blijkt ook in Leiden behoefte te zijn aan goede informatie over het milieu. Daarom is ongeveer 3 jaar geleden het idee van een Leids milieu-infocentrum ontstaan. Het MIC-punt, elke donderdagavond van 19.00 tot 21.00 uur en elke zaterdag van 10.00 tot 16.00 uur geopend, is opgezet door de Samenwerkende Milieu Organisaties (SMO), een overlegorgaan voor de verschillende in Leiden en omstreken actieve milieu-organisaties. Het MIC-punt is bedoeld als een vast aanspreekpunt voor iedereen die iets wil weten en/of doen op het gebied van het milieu. Het centrum wordt gerund door actieve vrijwilligers uit deze organisaties. Deze klus zal met name neerploffen op de schouders van de leden van kerngroep Leiden van de landelijke Vereniging Milieudefensie. Zoals het er nu naar uitziet, zal de inbreng van de overige groepen klein tot minimaal zijn.

Op zich is het een goede zaak dat er zoiets als een Leids MIC-punt bestaat. Dit kan de aandacht voor de milieuproblematiek ten goede komen. De vraag is welke aandacht je waaraan schenkt. In de folder van het MIC-punt kun je daarover het volgende lezen: "Iedereen is het erover eens dat er iets aan milieuproblemen in Nederland gedaan moet worden. Alhoewel vaak een beschuldigende vinger naar de industrie wordt uitgestoken, is ook de burger mede verantwoordelijk voor veel milieu-problemen. Gelukkig willen steeds meer mensen hier iets aan doen, maar helaas weet men vaak niet precies wat en hoe. Ze zitten met allerlei vragen over de schadelijkheid van producten en over betere alternatieven. Zijn melkflessen milieuvriendelijker dan melkpakken? Welke verf is het minst schadelijk? Wat doe ik met de vlooienband van de hond of kat?"

Het is belangrijk dat er veel informatie beschikbaar en bruikbaar is om allerlei praktische en concrete vragen beantwoord te krijgen. In die behoefte zal het MIC-punt zeker kunnen voorzien. Toch is het niet genoeg, sterker nog, het raakt de kern van de zaak niet. De folder gaat volledig voorbij aan allerlei andere, en volgens mij fundamentele, vragen. Deze vragen niet stellen betekent dat je er ook nooit antwoord op zal kunnen en moeten geven. Een paar voorbeelden van vragen die ik als Leidse burger aan het MIC-punt zou willen voorleggen. Waarom worden kerncentrales niet gesloten, als een ruime meerderheid van de Nederlandse bevolking (ongeveer 80 procent) kernenergie niet ziet zitten? Waarom zaaien grootwinkelbedrijven als Albert Heijn en de Hema keer op keer verwarring, als het gaat om de milieuvriendelijkheid van hun producten? Hoe komt het dat milieuvriendelijke en biologische producten zo duur zijn, en milieuvernietigende zo belachelijk goedkoop? Waarom zijn milieuvernietigende producten juist niet extreem duur? Waarom worden die producten eigenlijk gemaakt? Ze zijn toch slecht voor mens, dier en aarde? Waarom stellen we een maatschappelijk systeem niet permanent, diepgaand en tot in alle hoeken en gaten ter discussie, als dat systeem, het kapitalisme, gebaseerd is op overproductie, verspilling en armoede in de Derde Wereld? Waarom wijzen we dat systeem, dat om te blijven draaien, om winst te blijven maken, het milieu noodgedwongen moet blijven vernietigen, waarom wijzen we dat niet consequent af? Waarom proberen we maar al te vaak alleen maar de scherpste kantjes van dat systeem af te halen? Waarom gaat de milieuvernietiging (ozonlaagaantasting, zure regen, radioactief en chemisch afval, ontbossing van de regenwouden, broeikaseffect) op wereldschaal in een razend tempo door, terwijl de folder van het MIC-punt stelt dat iedereen het erover eens is dat er iets aan de milieuproblemen moet worden gedaan? Waarom moet er steeds naar consensus worden gezocht? Waarom zeggen we niet gewoon dat er elites bestaan die er alle belang bij hebben dat het milieu wordt verwoest? De winst die gemaakt wordt, gemaakt moet worden, kan alleen zo hoog mogelijk zijn, als het milieu op de grofste en ingrijpendste manier uitgebuit en uitgeput wordt. Waarom blijf je zo vaak een roepende in de woestijn, waarom word je zo vaak lacherig, smalend of vermoeid aangekeken, als je opmerkt dat het kapitalisme de oorzaak is van de milieuvernietiging? En, waarom gaat het zo goed met de milieubeweging, terwijl het tegelijkertijd zo slecht met het milieu gaat?

Ik wil ook niet met de beschuldigende vinger naar de industrie wijzen. Om die ene vinger lachen ze zich daar te barsten (nou ja, figuurlijk dan!). Ik wil talloze boze vuisten die zich ballen op de fabrieksterreinen van allerlei smerige bedrijven die rommel en overbodige spullen produceren. Want daar liggen de problemen, niet bij de individuele consument. Die kan (en moet) wel wat proberen, in de vorm van het opbouwen van consumentenmacht en het consumeren van mens- en milieuvriendelijke alternatieven, maar dat is alleen maar trachten om de ergste gaten in de dijk te dichten. Ik wil niet alleen symptoombestrijding, maar ook bestrijding van de oorzaken. Met minder neem ik geen genoegen! Het is te hopen dat het MIC-punt ook voor deze zienswijze open zal staan. Voorlopig is Leiden een infocentrum rijker, en zodra en zolang ook daar de discussie over en het bewustzijn van de achterliggende processen en oorzaken van de milieuvernietiging van de grond komt en verdieping ondergaat, mogen we, vind ik, als (radicaal-)linkse mensen in Leiden en omgeving blij zijn met dit initiatief.


Een reactie van Aad Abbenbroek en een reactie van het MIC-punt zelf.

Terug