De Peueraar 18, februari 1992
Auteur: Han de Wilgeman
(ingezonden)
Anti-fascisme discussie
Gegroet, Arie Tamboer, je mening is een andere dan de mijne!
Niet erg origineel deze aanhef, maar ik kan me herinneren dat ik originaliteit toch al nooit zo'n geweldig argument heb gevonden. Een beetje banaal zelfs als argument in een discussie over anti-fascistisch verzet. Een discussie die werd aangezwengeld naar aanleiding van de "Breek de ruggengraat van het fascisme"-poster, die in Leiden werd geplakt.
Deze poster werd volgens Arie Tamboer gemaakt uit woede over de gebeurtenissen in Duitsland, waar skinheads asielzoekers aanvallen. De poster die bedoeld was voor "allen die zich al voor langere tijd met fascisme bezig houden, en voor alle anderen die hun afgrijzen over fascisme niet alleen bij woorden laten", toont een karikatuur van een actievoerder die zonder pardon de ruggengraat breekt van een vallende skinhead, met de titel: "Breek de ruggengraat van het fascisme". Sorry Arie Tamboer, ik waardeer je woede, maar er is meer dan woede voor nodig om het opkomende fascisme te keren! Uit je reactie op eerder geformuleerde kritiek op de poster, lees ik dat de poster onder andere ook op mij gericht is, dat ik me dus zou moeten kunnen identificeren met de figuur die op de poster staat afgebeeld. Een figuur die nogal riekt naar macho-dom, de heroïsche anti-fascist die nergens voor terug deinst. Ik zou me hierdoor gesterkt moeten voelen in de strijd tegen fascisme. Nou, ik zal je zeggen dat de poster bij mij heel wat anders opriep, namelijk een behoorlijk afgrijzen, en ik zal je vertellen waarom. Het beeld dat de media in de afgelopen jaren langzamerhand van actievoerende mensen heeft geschapen, en dat omgeven is van gevoelloosheid, heftigheid en gewelddadigheid, neem je klakkeloos over en zet je in om mensen op te roepen tot actievoeren. Hiermee teken je je eigen ondergang. Dit door de media geschapen beeld heeft namenlijk flink bijgedragen aan de isolatie en marginaliteit van radicaal-links en militant verzet. Ik hoop dan ook dat je in het vervolg het zult laten dit beeld te gebruiken, en dat dit je niet al te moeilijk zal vallen (veel mannen hebben nogal een hang naar heroïek). Het welslagen van anti-fascistische strijd hangt er mijns inziens juist vanaf, of we er in slagen, het beeld dat veel mensen van ons hebben te doorbreken, en de harten en hoofden van vele mensen te winnen voor een links alternatief.
Dat we het tegelijkertijd extreem-rechts onmogelijk moeten maken zich te organiseren, te intimideren en de straat te terroriseren, lijkt me duidelijk, maar dat we dit doen vanuit Onze eigen linkse identiteit en niet vanuit een van buitenaf opgelegde, lijkt me even noodzakelijk. Ik hoop dan ook dat de discussie, die je/jullie met de poster hebben Opgeroepen, voortgezet zal worden over de vraag hoe we dit zouden kunnen organiseren en hoe we onze woede het beste productief kunnen maken. De noodzaak hiervoor knalt elke morgen vanuit de ochtendkrant over me heen. Goed, hierbij wilde ik het laten. Ik hoop dat de discussie open blijft. Gegroet.