De Peueraar 23/24, juli/augustus 1992

Auteur: Eric Krebbers

Onlangs verscheen er een rapport van de Dierenbescherming over veemarkten in Nederland. Daaruit blijkt dat er nogal wat geweld wordt gebruikt tegen de verhandelde dieren. Ook in Leiden.

"Bij een oordeel over het algemeen beeld van de veemarkten moet worden gedacht dat hier sprake is van plaatsen waar beroepshalve zeer grote aantallen dieren van verschillende herkomst, vaak vanaf grote afstanden aangevoerd, uitgeladen, tijdelijk geplaatst, verhandeld en weer ingeladen worden. Dit betekent per definitie een inbreuk op het normale gedragspatroon van de aangevoerde dieren en levert, gezien de grote hoeveelheid dieren, de tijdsdruk waaronder vervoerders en drijvers moeten werken, altijd een zekere mate van welzijnsaantasting van de daar verblijvende dieren op."

Deze omstandigheden neemt de Dierenbescherming als uitgangspunt. Ze formuleert geen kritieken op het gebruik van dieren of de handel erin. De commerciële belangen van de handelaren ("tijdsdruk") staan niet ter discussie. Wel blijft ze kritisch op de hele gang van zaken, want:

"Het staat vast dat door het bedrijfsmatige patroon van werken, de kans op gewenning en daarmee tevens de acceptatie van tekortkomingen en misstanden vrij groot is."

Hoewel dat dus heel nadrukkelijk niet de bedoeling is, laat het rapport zich lezen als een pleidooi tegen veemarkten, ja, tegen het gebruik van dieren in het algemeen. Behalve in Leiden wordt er op nog 10 andere veemarkten in Nederland in dieren gehandeld. Het gaat in totaal om 2,5 miljoen dieren per jaar. En om een omzet van 2 miljard (!) gulden. Waar zoveel geld omgaat is niet snel iets te veranderen. Opdat de dieren zich zo goed mogelijk schikken in dit kapitale circus wordt er nogal wat geweld gebruikt.

"De geweldsaanwending ten opzichte van de op de markt aangevoerde dieren verschilt per individuele drijver. Gesignaleerd is dat het geweld regelmatig alle perken van redelijkheid (?, redactie) te buiten gaat. Dieren willen vaak niet die richting op die de drijver hen wil sturen. Ze lopen niet door of willen juist in galop de markt over. Dit wekt bij de drijvers irritaties op. Vervolgens reageren zij hun woede af door op de dieren in te slaan. Door het gebruik van slagvoorwerpen zal dit vaak als dierenkwelling bestempeld moeten worden. Hoewel de grens van dierenkwelling juridisch moeilijk is aan te geven, zegt gezond verstand echter dat het anders kan en moet! Over het algemeen worden de elektrische vee-prikkers weinig gebruikt op de Nederlandse veemarkten. Vooral na inwerkingtreding van de Wet wapens en munitie, is het gebruik sterk teruggelopen."

Aldus de makers van het rapport. Nauw samen met deze wreedheden hangt een enorme desinteresse in het lijden van de dieren. Een voorbeeld:

"Op een markt wordt een rund aangevoerd met een ernstige bloeding aan een poot. Na constatering van het letsel, is de marktmeester niet bereid om een dierenarts te consulteren vanwege de daaraan verbonden kosten. De aanvoerder/handelaar dient eerst in te stemmen met het consulteren van een dierenarts. Na twee uur blijkt het marktpersoneel de aanvoerder/handelaar nog niet te hebben gesproken. Al die tijd heeft het rund nodeloos bloed verloren uit een gapende pootwond! Na enige druk van de opsporingsdiensten wordt alsnog een dierenarts geconsulteerd. Dit voorbeeld staat niet op zichzelf, maar kan met veel anderen worden aangevuld." (Opsporingsdiensten zijn overheidsinspecties die toezien op de gang van zaken op de markt.)

Tegen al deze mens- en dieronwaardige toestanden brengt de Dierenbescherming helaas slechts heel gematigde eisjes in stelling, zoals:

"Bij het plaatsen van de kalveren in de tijdelijke groepsbehuizing dienen de dieren via de ingang in de hokken te worden geplaatst en niet over het hek gegooid te worden."

Wat zegt het rapport specifiek over de overdekte Leidse veemarkt?

"De veemarkt te Leiden staat bij handelaren bekend als een markt waar men zonder al te veel problemen "dubieuze" dieren kan aanvoeren. De medewerking van het marktpersoneel aan de controlerende diensten is erg slecht. Het inladen van de dieren gebeurt met veel geweld. De vloer is te glad. Er zijn veel val- en glijpartijen gesignaleerd. In de schapenhokken worden regelmatig teveel dieren aangetroffen. Er wordt gebruik gemaakt van stokken, slagvoorwerpen en elektrische veeprikkers. Veel vee wordt los op de veewagens geladen. Verscheidene malen was de beladingsdichtheid te hoog en werden de laatste runderen met veel geweld de veewagens ingeslagen. (Ofschoon de markt slechts bedoeld is voor de handel in runderen, schapen, varkens en geiten) is er handel in konijnen, kalkoenen, cavia's, pluimvee en ganzen in de markthal vastgesteld. De dieren werden in allerlei verpakkingsmiddelen, zoals kisten, dozen, jute zakken et cetera, aangevoerd. Het viel op dat er erg ruw met de dieren werd omgegaan."

Het is wat mij betreft hoog tijd dat er wat tegen de veemarkt ondernomen wordt. Maar het blijft wel oppassen, bij een van de laatste acties in Nederland tegen een veemarkt aarzelden de handelaren niet hun elektrische wapens tegen de actievoerders te gebruiken. Maar ondanks dat: Stop slavenhandel in dieren!

Terug