De Peueraar 34, juni 1993
Auteur:
"Het is vanavond niet zo maar een avond, het is 4 mei 1993. Het is een avond om stil te staan bij het verleden om tot ons door te laten dringen waar racisme en fascisme toe leiden. Maar het is ook een avond om van het verleden te leren. Het is een goed moment om de campagne "Leiden, stad van vluchtelingen" te openen." Aldus sprak minister d'Ancona. Ze sprak met gepaste, ingehouden emotie. Ze beroerde het publiek dat in stilte gespannen luisterde naar de mooie woorden die ze sprak. De sfeer was dan ook vanaf het begin goed neergezet door wethouder Hans de la Mar. "Wij zullen niet meer accepteren dat mensen vervolgd worden vanwege ras, geloof of welk etiket dan ook", verkondigde hij ingetogen op het statige podium van de Stadsschouwburg. Hij had de eer minister d'Ancona het eerste zilveren speldje op te spelden met het logo "Leiden, stad van vluchtelingen'. "U benadert vluchtelingen creatief", had ze dan ook met een blije glimlach het Leidse publiek medegedeeld. "U geeft niet alleen informatie over de moeilijke situatie waaruit vluchtelingen komen. U laat zien dat vluchtelingen kunnen bijdragen aan de samenleving. Een mooi voorbeeld daarvan vind ik altijd de Vietnamese loempiaverkoper."
Geheel in deze complimenteuze sfeer opgaande vertelde ze hoe geweldig we in Nederland eigenlijk omgaan met vluchtelingen. Over onze geweldige concentra- oeps opvangcentra. "We kunnen er echt trots op zijn zoals we dat in Nederland doen", zei ze. Ze had het dan ook wel verdiend om als eerste zo'n mooi speldje en een zoen van onze wethouder te krijgen!
De enige smet op de avond was eigenlijk dat er buiten van die rare types stonden. Ze deelden het gemeentelijke informatieblad "De Stadskrant" uit, maar zagen er meer uit als actievoerders. Anderen duwden een soort rode strook met tekst over het oppakken van illegalen, in de handen van degenen die naar binnen gingen. Storend dat soort dingen, maar goed,ik zeg altijd maar dat het recht van vrije meningsuiting een groot goed is in Nederland.
Gelukkig maakt onze wethouder aan het begin van de avond korte metten met elke kritiek. "Laat ik het nog even duidelijk stellen: we zijn geen stad voor vluchtelingen, we zijn een stad van vluchtelingen!". In de wandelgangen vernam ik nog dat het comité De Fabel van de illegaal zo brutaal was geweest te vragen of ze deze gedenkwaardige en emotionele avond mochten gebruiken om handtekeningen aan te bieden. Handtekeningen, jawel, tegen de razzia's op illegalen in Leiden! Waar is de eerbied gebleven, vraag je je af als mensen met dit soort zaken aan komen zetten op de avond waarop de doden uit de Tweede Wereldoorlog worden herdacht. Doden die vielen in het verzet, de "illegaliteit". Het is dan ook maar goed dat de organisatie van de avond niks van deze handtekeningen-aanbieding wilde weten.