De Fabel van de illegaal 46/47, zomer 2001
Auteur: Anna Alyamova
Op 15 mei, internationale dienstweigerdag, bezocht de Turks-Koerdische organisatie van dienstweigeraars Askere Gitme! (Ga niet in het leger!) de Tweede Kamer. Men wilde het wekelijkse vragenuurtje gebruiken om nog eens te wijzen op de belangen van Koerdische dienstweigeraars.
Askere Gitme vecht al jarenlang voor een politieke oplossing voor de problemen van Koerdische dienstweigeraars. De leden zetten zich in voor het grote aantal Koerden dat hun land verlaten heeft, omdat hun besluit om zich aan de Turkse dienstplicht te onttrekken levensgevaarlijke gevolgen kan hebben. Het Turkse leger staat bekend om zijn ontelbare mensenrechtenschendingen. Koerden die weigeren aan de zijde van het Turkse leger tegen andere Koerden te vechten, kunnen rekenen op gevangenschap, marteling en de dood, omdat er in Turkije geen recht op dienstweigeren bestaat.
De EU kan het niet schelen dat Turkije een dictatuur is. Er wordt van Turkije voor de toetreding niet geëist dat daar een recht op dienstweigeren komt. Ook hebben gevluchte dienstweigeraars geen recht op asiel in EU-landen. Integendeel, de West-Europese landen blijven het Turkse regiem gewoon steunen. Deze politiek leidt ertoe dat gevluchte Koerden door de EU terug naar Turkije gedeporteerd worden, hoewel hun leven daar direct bedreigd wordt doordat ze bij de overheid bekend staan als deserteurs. De gedeporteerden verdwijnen daar direct, of ze worden alsnog het leger in gedwongen en later gefolterd of zelfs vermoord. Dat overkwam ook Savas Cicek. Zijn dood in 1999 werd door het Turkse regiem officieel tot een zelfmoord verklaard. Een Nederlandse commissie heeft onder grote politieke druk een onderzoek ingesteld. Maar daarvan is tot op heden niets vernomen.
Op 15 mei zijn leden van Askere Gitme de Tweede Kamer binnengegaan om opnieuw te eisen dat er eindelijk een politieke oplossing komt voor hun problemen. Twaalf van hen hadden onder hun kleding witte t-shirts aan met daarop teksten als: "Wat is er met Savas Cicek gebeurd?" en "Politiek asiel voor dienstweigeraars". Ze onthulden hun t-shirts, stonden op en bleven zo enkele minuten zwijgend op de politieke tribune staan, zodat de Kamerleden de teksten konden lezen. Deze stille vraag om aandacht ging de voorzitster van de Kamer al te ver. Ze onderbrak het vragenuurtje en de groep werd snel door veiligheidsmensen naar buiten geloodst. Toch had men met deze kleine actie de gewone gang van zaken voor korte tijd gestoord. Hopelijk zijn enkele van de parlementsleden tot nadenken aangezet. Askere Gitme zet in ieder geval de strijd voort voor het recht op dienstweigeren in Turkije en voor de erkenning van alle dienstweigervluchtelingen in Nederland.