De Fabel van de illegaal 67, najaar 2004
Auteur: Harry Westerink
"IND kan leiden tot een langzame, pijnlijke dood" en "IND brengt u en anderen rondom u ernstige schade toe". Met deze op waarschuwingen tegen roken lijkende stickers heeft advocaat Pieter Bogaers stelling genomen tegen het "maffiose" en "racistische" vluchtelingenbeleid. Volgens hem kent de IND twee uitgangspunten: "geloof niemand" en "laat niemand toe". De dienst probeert hem nu de mond te snoeren.
IND-hoofddirecteur Veld diende in juni 2004 een klacht in bij de Orde van Advocaten, omdat Bogaers zich met de stickeractie "onbehoorlijk" en "onnodig grievend" zou hebben gedragen. In een uitgebreid verweerschrift toont Bogaers echter overtuigend aan dat zijn kritiek volkomen terecht is en ook wordt gedeeld door veel collega-advocaten, tolken, hulpverleners in de gezondheidszorg, en organisaties als VluchtelingenWerk, de Nationale Ombudsman en Human Rights Watch. De IND trekt zich van die kritiek al jaren niets aan.
"De IND is een staat in de staat", aldus Bogaers. "Ik begrijp dat mijn reactie de heer Veld niet zal bevredigen. Hem zou het goed uitkomen, wanneer mij het zwijgen wordt opgelegd. Ik lees in zijn brief: "Een dergelijke handelswijze accepteert de IND in ieder geval niet van haar medewerkers." Dat is nu precies een van de hoofdoorzaken van de afschuwelijke situatie waarin Nederland is verzeild geraakt door toedoen van de IND. Interne kritiek wordt niet geduld. Men wordt er systematisch uitgewerkt." Bogaers vindt dat de IND zo snel mogelijk moet verdwijnen, omdat de dienst jaar in jaar uit enorme schade toebrengt aan tienduizenden vluchtelingen.
Mensenpesterij
Bogaers gaat "elke dag met huiver aan het werk, omdat met name in de laatste vijf jaar de situatie geestelijk niet meer te harden is". Vrijwel alle vluchtelingen zijn "ernstig getraumatiseerd" door de behandeling van de IND. Ook aan tolken brengt de dienst "gezondheidsschade" toe. Sommigen houden het werk bij de IND niet vol en zitten ziek thuis. Zoals de tolk Rahimdoust, die Bogaers liet weten dat de IND via "sabotagetechnieken" en "mensenpesterij" het aantal afwijzingen zo hoog mogelijk probeert te krijgen. De tolk begrijpt niet waarom de IND-directie geschokt zegt te zijn door de boodschap van de stickers. Dag in dag uit worden vluchtelingen immers ziek, wanhopig en zelfs gek door de hemeltergende praktijken van de IND. De stickers geven de waarheid juist kernachtig weer, aldus Rahimdoust.
De onder vluchtelingen uitgedeelde stickers kunnen "een vorm van bevrijding met een zekere therapeutische werking" zijn, aldus Bogaers. Dat geldt zeker voor Rahimdoust, die stelt dat de stickeractie hem weer wat op de been heeft geholpen. Hij voelt zich eindelijk gesteund in zijn kritiek op de IND, na jarenlang binnen de dienst te zijn doodgezwegen en tegengewerkt. Ook ziek van de IND werd de tolk Karakhalil: "Ik heb in Syrië jarenlang voor veel instanties getolkt. Ondanks het feit dat Syrië een dictatoriaal georiënteerd land is, functioneerden de Syrische instanties toch beter dan de IND. Zelfs zij accepteerden kritiek en erkenden de fouten die zij maakten."
Ook andere advocaten bekritiseren de IND volop, zoals onlangs bleek tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer. De dienst is een beschikkingenfabriek, die aan de lopende band productiewerk levert door zoveel mogelijk vluchtelingen af te wijzen. Bovendien blijken IND-medewerkers slecht op de hoogte van de eigen procedures en trekt men zich niets aan van rechterlijke uitspraken in het voordeel van vluchtelingen. De dienst is telefonisch nauwelijks bereikbaar en blinkt uit in interne organisatorische chaos, waarvan de vluchtelingen het slachtoffer worden. Het aantal klachten over de IND is dan ook explosief gestegen.