“Hier verdrinken we Algerijnen” – Het Parijse bloedbad van 17 oktober 1961

Vandaag 55 jaar geleden vond het bloedbad van Parijs plaats. De Franse politie viel een demonstratie aan van ongeveer 30.000 pro FLN (de Algerijnse onafhankelijkheidspartij die in een bloedige strijd met het Franse gezag verwikkeld was) demonstranten. Ze demonstreerden tegen een avondklok die alleen voor ‘Algerijnen’ gold en die was ingesteld na een serie van aanslagen door het FLN (…) En de politie greep hard in. Talloze demonstranten werden gearresteerd en twee nachten vastgehouden in de Palais des Sports waar in de oorlog Joden werden vastgehouden voordat ze op transport naar de concentratiekampen gingen. Velen werden doodgeschoten en doodgeslagen. Klokkenluiders bij de Franse politie spreken over hoe Algerijnen werden gedood door het slaan met geweren en houwelen en hoe demonstranten in het nauw werden gedreven bij de Neuilly brug waar een mitrailleur opgesteld was door de politie, vervolgens werden geslagen en in de Seine werden gegooid. Gemartelde demonstranten werden eveneens door de politie in de Seine gegooid (…) De lichamen van de mensen in de Seine zouden nog wekenlang zijn aangespoeld. 37 jaar na het bloedbad gaf de Franse regering toe dat er 40 doden waren gevallen (na aanvankelijk te spreken over 2 doden veroorzaakt doordat de demonstranten het vuur geopend zouden hebben) en in 2001 werd de gebeurtenis officieel erkend door het Parijse stadhuis. Historicus Jean-Luc Einaudi stelt in La Bataille de Paris dat er 200 Algerijnen werden gedood (…) Het bloedbad kan niet alleen in de context van de dekolonisatie gezien worden, maar ook in die van ‘rassenconflicten’ die indertijd overal de kop op staken: het Sharpeville bloedbad in Zuid-Afrika in 1960, de Britse debatten over migratie na de rellen in 1958 en de rellen in 1961 in Middlesborough, en de rellen tegen Italianen en Spanjaarden in Twente.

Martijn de Koning in “Hier verdrinken we Algerijnen” – Het Parijse bloedbad van 17 oktober 1961 (Closer)