Klaas Dijkhoff: mensenrechten staan beleid in de weg

Het is alweer even geleden dat Teeven werd vervangen door Dijkhoff en Opstelten door van der Steur. Is het iemand opgevallen? Is het beleid veranderd? Nee. De ene profiteur met stropdas is vervangen door de andere. (…) Dijkhoff, de jonge hippe snelle jongen van de VVD die de plaats van Teeven heeft ingenomen, heeft nog weinig van zich laten horen. Tien gezinnen krijgen alsnog een kinderpardon, afgedwongen door een rechterlijke uitspraak. Dat was het enige nieuws. De rest van al die gezinnen gaat via de huidige gezinsgevangenis in Kamp Zeist nog steeds retour doodvonnis. En ondanks alle schandalen rond individuele VVD-ers heeft de partij alweer aan populariteit gewonnen in haar pogingen de PVV rechts in te halen. Ondanks het samen willen optrekken met dictators, een voorstel van Halbe Zijlstra. Ondanks het voorstel om alle Europese buitengrenzen geheel af te sluiten, een notitie van Malik Azmani. Neederlanders zijn dol op repressie tegen ‘buitenlanders’ en houden blijkbaar graag de wereld buiten de deur. Dijkhoff heeft Teeven vervangen. Het maakt geen barst uit. Teeven stond erop vluchtelingen op te jagen en Dijkhoff zal dat ook doen. En ook hij is op zijn beurt wel degelijk persoonlijk daarop aan te spreken. Beleid maken is namelijk mensenwerk. Boevenwerk zo u wilt. In 2011 schreven Klaas Blok en Klaas Dijkhoff over wat zij noemden “de uitdijende rol van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens”, die “democratisch tot stand gekomen wetgeving te zeer aantastte”. Mensenrechten, die zitten het beleid maar in de weg. Verontwaardigd schrijven de beide ‘heren’: “De uitspraak van het Hof in de zaak MSS/Griekenland en België heeft ervoor gezorgd dat het Europese asielbeleid (Dublinsysteem) op de schop moet.” Weg met de invloed van het Europees Hof en weg met EVRM! Telkens als advocaten een klein beetje juridisch terrein winnen, staan er mensen als Teeven en Dijkhoff klaar om dit ongedaan te maken. Door verder te procederen, zoals over de vraag of afgewezen vluchtelingen onderdak moet worden geboden. Of door medestanders in Europa te zoeken om het Europees hof aan banden te leggen, in dit geval het ‘Comité van Ministers’ te gebruiken voor het bewerkstelligen van een “wijziging van het EVRM, waardoor de margin of appreciation, dat wil zeggen de ruimte waarbinnen de staten vrij zijn om hun beleid naar eigen inzicht vorm te geven, aanzienlijk wordt verruimd.”

Joke Kaviaar in Klaas Dijkhoff: mensenrechten staan beleid in de weg (Jokekaviaar.nl)