Leers knalt deur dicht voor jonge vluchteling Mauro

Mauro gisteren bij Pauw en Witteman.
Onlangs bleek weer eens hoe ijskoud en spijkerhard minister Gerd Leers van Immigratie en Asiel zich opstelt. De CDA-er heeft besloten dat de Angolese vluchteling Mauro Manuel, die op zijn tiende in zijn eentje naar Nederland kwam en hier al 8 jaar bij een pleeggezin woont, toch naar zijn land van herkomst moet worden teruggestuurd. Zelfs een grote Kamermeerderheid – inclusief CDA en VVD – die ervoor had gepleit om Mauro verblijfsrecht te geven, blijkt Leers niet te kunnen stoppen.

Al jarenlang loopt er een campagne om Mauro in Nederland te houden, met steun van de kinderrechtenorganisatie Defence for Children, en van de school en de voetbalclub van Mauro. “Mauro hoort in Nederland. De weigering van Leers, die tegen de wens van zijn eigen fractie en die van coalitiegenoot VVD ingaat, tekent hoe ver de minister verwijderd is geraakt van menselijk inlevingsvermogen en mededogen. Zelfs zonder enige kennis van mensenrechten is duidelijk dat Mauro geofferd wordt aan het politieke klimaat dat het kabinet koste wat het kost wil uitdragen: keihard en onverbiddelijk”, aldus Defence for Children. De wijze waarop Leers de deur dichtknalt, moet niet alleen voor Mauro zelf, maar ook voor de kinderrechtenorganisatie een klap in het gezicht zijn. Defence for Children is namelijk onlangs begonnen met de legaliseringscampagne “Wij blijven!”, gericht op kinderen en jongeren die al lang in Nederland leven, net als Mauro. Die campagne dreigt nu stuk te lopen op de betonnen muur van de christelijke minister. Inmiddels bereidt de advocaat van Mauro een klacht voor bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens.

Spekman doet graag alsof ie aan de kant van Mauro staat, maar uit zijn voorstel en uit zijn shirt bij dit partijtje voetbal op het Binnenhof blijkt dat hij in werkelijkheid bij de tegenpartij hoort.
Ook de PvdA-Kamerfractie toonde zich “zeer teleurgesteld” over het besluit van Leers. “Het moet eens afgelopen zijn dat we als Nederland kinderen die hier volledig thuis zijn en een geweldige toekomst hebben in ons land, terugsturen”, liet woordvoerder Hans Spekman weten. Maar zijn eigen partijgenoot en toenmalig staatssecretaris van Justitie Nebahat Albayrak wees Mauro in 2009 ook al af. Spekman en zijn sociaal-democratische vrienden hebben dus een flinke klodder boter op hun hoofd. Daar komt bij dat de PvdA momenteel samen met de ChristenUnie werkt aan een initiatiefwet die zulke strenge voorwaarden kent dat zelfs iemand als Mauro er nauwelijks aan kan voldoen. Volgens die wet zou verblijfsrecht gegeven moeten worden aan “gewortelde asielkinderen die langer dan acht jaar in Nederland verblijven”, waarbij de overheid dan wel “zelf fouten” moet hebben gemaakt. Wie gaat bepalen in welke gevallen wat voor soort overheidsfouten zijn gemaakt, is nog volkomen duister. Het is dus zeer de vraag of Mauro wel onder de criteria van die wet zal vallen. Spekman lijkt dan ook vooral een politiek slaatje te willen slaan uit het gesol met een jonge vluchteling die al tijdens het schrikbewind van Albayrak dreigde te worden gedeporteerd richting armoede, honger en uitzichtloosheid.

Harry Westerink