Uit de oude doos: Gülen-beweging bouwt macht op via islamitische scholen en instellingen

De persoon Gülen en de wereldwijde beweging die rond zijn ideeën is ontstaan, zijn niet makkelijk te doorgronden. Dat is een van de weinige conclusies die met zekerheid is te trekken. Tekenend voor dit mistige beeld is bijvoorbeeld dat Gülen goed lag bij de Turkse streng seculiere, sociaal-democratische voorman Bülent Ecevit (1925-2006), omdat hij volgens deze vroegere premier heeft aangetoond “dat de islam gepaard kan gaan met moderniteit, democratie en vooruitgang”. Maar Gülen was tegelijkertijd geliefd bij de fascistenleider Alparslan Türkes (1917-1997), die hem roemde omdat hij als Turk erin was geslaagd om over de hele wereld invloed te verkrijgen. Dat Gülen invloedrijk is, is ook absoluut zeker. In meer dan honderd landen zijn ongeveer 500 onderwijsinstellingen actief die zich laten leiden door de ideeën van Hocaefendi (“Mijnheer de Hodja”), zoals Gülen door zijn aanhangers wordt genoemd. Daaronder bevinden zich internaten, studentenhuizen, lagere en middelbare scholen en zelfs universiteiten. De Gülen-beweging beschikt ook over eigen bedrijven, werkgeversorganisaties en media, zoals het dagblad Zaman en de internationale tv-zenders Samanyolu, Ebru en Mehtap.

Mehmet Kirmaci in Gülen-beweging bouwt macht op via islamitische scholen en instellingen (Gebladerte Archief)