Praatjesmaker: Wij migranten moeten agressiever worden

Olympische Spelen, 1968.
Olympische Spelen, 1968.

Het is genoeg geweest met de stilte. Er moet een eind komen aan de tsunami van racisme die we over ons heen krijgen. En daar is maar één oplossing voor: we moeten agressiever worden.

Het is niet vreemd dat we elk moment het racisme voelen, aanraken, zien, horen. Dat virus is de afgelopen honderden jaren gegroeid en heeft zich tot diep in de aderen verspreid. Zo diep dat men het zelf niet eens meer herkent.

Maar wij merken wel degelijk dat het overal aanwezig is. In de onderbuik van de sollicitatiecommissie, in hun afwijzing vanwege bullshit redenen, opmerkingen van je collega’s, op tv, radio, social media, in de neerbuigendheid als ze je Nederlands verbeteren terwijl ze zelf honderden fouten maken, in de ogen van je blanke buren, in de woorden van de politici, in de daden van een uitsmijter, in de keuzen van je leraren, in kinderfeesten, bij de politie. Overal geven ze ons het gevoel dat we er toch niet bij horen, dat we toch gasten zijn, dat we toch anders zijn.

De tijd van stil blijven, weglachen, opkroppen is voorbij. We moeten onze woede laten zien, schreeuwen van de daken, schreeuwen tegen ze dat ze racisten zijn.

We zeuren niet als we niet mee lachen om hun domme racistische grappen. Nee, er zijn geen belangrijkere dingen op aarde dan het bekritiseren van Zwarte Piet. Ja, we houden meer van het land waar onze roots zitten. Niemand bepaalt voor ons waar wij wel of niet om lachen, wat wij wel of niet belangrijk vinden, en waar wij wel of niet van houden. Dat bepalen wij zelf.

Het is genoeg geweest met de stilte. We moeten agressiever worden. Dat is de enige manier om een eind te maken aan racisme. Dit is de enige manier om zowel ons eigen minderwaardigheidsgevoel als het meerderwaardigheidsgevoel van de ander te vernietigen. En natuurlijk vinden wij dat niemand meer- of minderwaardig is dan anderen. Maar objectief gezien is onze waarde in deze samenleving minder: wij worden afgewezen bij een sollicitatie, ook al zijn onze kwaliteiten beter dan die van de ander, wij worden veel vaker aangehouden door de politie puur vanwege ons uiterlijk, en vul deze lijst maar aan.

En omdat de verschrikking van racisme overal aanwezig is, moeten we het overal van los rukken. Niet denken dat het de sfeer op dat moment zal verpesten of dat we ons zullen isoleren. Voor ons is die sfeer allang verpest en erbij horen doen we toch niet. Of we nou vijf meter achter ze moeten lopen of tien meter, wat maakt het uit. Wij gaan ervoor om naast elkaar te lopen. Dus we gaan tegen ze schreeuwen, we slaan met de vuist op tafel, we schudden ze wakker. We gaan dat individueel doen op werk, op school, op straat, we gaan dat samen doen als witte bobo’s onze slavernijherdenking verpesten, tijdens de intocht van Sinterklaas, op elke gelegenheid waar het racisme van afdruipt. Vanaf nu moeten we ze nooit meer met rust laten, de eeuwenlange onderdrukking moet als een boemerang terugkeren, ze moeten last van ons hebben totdat er geen gram racisme over is.

Dus doe mee. Word agressief tegen racisme. Zonder jou zijn we met één te weinig.

Emek Egeli