SP-rapport laat zien dat dwangarbeid oprukt
Wat er staat in het recente SP-onderzoek “De bijstandsgerechtigde aan het woord”, was voor een deel allang bekend. Belangenorganisaties maken al jaren duidelijk en ook andere onderzoeken tonen steeds opnieuw aan hoe beroerd de positie van werklozen is. Maar het SP-rapport, dat is gebaseerd op een van april tot juli gehouden enquête onder zeventienhonderd bijstandsgerechtigden, bevat ook nieuwe bevindingen. Het toch wel schokkende rapport geeft waarschijnlijk een vrij getrouw beeld van de ervaringen van honderdduizenden bijstandsgerechtigden.
Bijstandsgerechtigden worden door de rest van de maatschappij vaak met de nek aangekeken. De uitkering is te laag om van rond te komen. Bijna de helft van de werklozen is ziek of arbeidsongeschikt, terwijl Sociale Zaken daar weinig of geen rekening mee houdt. Werklozen zijn onvoldoende op de hoogte van mogelijke aanvullende inkomensmogelijkheden en worden daar ook niet over voorgelicht, want dat zou de gemeenten teveel geld gaan kosten. Gemeentelijke diensten leveren sowieso geen maatwerk, want bijstandsgerechtigden worden als nummers behandeld en krijgen geen effectieve ondersteuning bij het zoeken naar werk. Gemeenten maken er misbruik van dat het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden graag aan het werk wil en daar ook voortdurend naar op zoek is. Met mooie beloften die nauwelijks worden nagekomen, zetten gemeente-ambtenaren veel werklozen namelijk aan de dwangarbeid, waarbij ze zonder arbeidscontract en ver onder het minimumloon moeten zwoegen voor hun uitkering.
De meerderheid van die dwangarbeiders geeft aan geen enkel uitzicht te hebben op een betere positie op de arbeidsmarkt. Ze zitten al jaren in die situatie. Hun goede wil wordt op grote schaal misbruikt door hen in te zetten als extra goedkope arbeidskrachten, die anderen van de arbeidsmarkt moeten verdringen om zo door concurrentie de lonen omlaag te krijgen. In plaats van werkzoekenden te helpen om duurzaam uit de uitkering te komen wordt de meerderheid van de uitkeringsgerechtigden alleen maar onder druk gezet om zich suf te solliciteren. Er zijn nauwelijks vakopleidingen en cursussen en er wordt voortdurend gedreigd met sancties. Door voor het minste of geringste strafkortingen op te leggen hopen gemeenten werklozen uit de uitkering te pesten. Daardoor zien ze zich gedwongen om uit wanhoop het slechtste en laagstbetaalde flexwerk aan te nemen, een beroep te doen op hun naaste omgeving of hun spaarcenten op te maken. Als ze maar van het gelazer van de gemeentelijke uitkeringsbureaucratie af kunnen zijn. Al dit soort ervaringsverhalen treffen we ook aan in het SP-rapport.
Verdringing
Ronduit schokkend is het om in het rapport te lezen dat 21 procent van de respondenten onbetaald werkt voor de uitkering. Bijna een op de drie respondenten van die groep, namelijk 31 procent, doet dat zelfs al langer dan twee jaar. Zij blijven hiermee afhankelijk van de bijstandsuitkering en hebben geen mogelijkheid om door te stromen naar een betaalde baan. Daarmee is duidelijk dat het langdurig werken met behoud van uitkering al een hoge vlucht heeft genomen. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de respondenten die werkt met behoud van uitkering, namelijk 55 procent, werk verricht dat normaal gesproken door iemand in loondienst wordt gedaan. Vierendertig procent stelt dat het om additioneel werk gaat. Er is dus duidelijk sprake van verdringing van betaalde banen. Bijstandsgerechtigden werken in de groenvoorziening, in de huishoudelijke zorg, bij de kinderopvang, als receptionist, in de horeca en in de administratie en verkoop.
Zo’n driekwart van de bijstandsgerechtigden die werkt met behoud van een uitkering, namelijk 76 procent, laat weten dat er geen uitzicht is op een betaalde baan met een vast contract. Voor slechts 10 procent van de respondenten is er de mogelijkheid om via werken met behoud van uitkering uiteindelijk onafhankelijk van hun uitkering te worden. Het beleidsstreven van het werken met behoud van uitkering om mensen na zes maanden uit te laten stromen naar een baan op de reguliere arbeidsmarkt lijkt slechts incidenteel te worden behaald.
Strijd
De aanbevelingen van het rapport liggen in het verlengde van het bovenstaande. Wat tot nu toe niet wordt bereikt, dat moet volgens het SP-onderzoek eindelijk eens gaan slagen. Zo moet er rekening worden gehouden met de bestaande mogelijkheden van de bijstandsgerechtigden. Er moet maatwerk worden geleverd. Er moeten vakopleidingen worden opgestart. De voorlichting moet worden verbeterd. En nog meer van dat soort zaken. In het rapport wordt niet ingegaan op de nieuwe Participatiewet, waarbij zo’n anderhalf miljard euro op de Wajong, de WSW en de bijstand moet worden bezuinigd. Uit het rapport blijkt dat de gemeenten de verantwoordelijkheden van de steeds verder gaande decentralisatie onder druk van de bezuinigingen helemaal niet aankunnen. Bovendien komen de rechten van burgers door die decentralisatie zwaar onder druk te staan, waarbij iedereen ook nog eens verschillend behandeld wordt. Dat is uitermate onwenselijk. Zonder een zwartkijker te willen zijn, vrees ik dat met de komst van de Participatiewet en de zich nog sterker doorzettende decentralisatie over een paar jaar andere onderzoeken vallen te verwachten die aantonen dat het allemaal nog veel erger is geworden.
Tenzij… de werklozen in opstand komen tegen de bezuinigingen, de disciplinering, de dwangarbeid, tegen alles waar het allemaal om draait. Er bestaat een massawerkloosheid die nog steeds oploopt en er komen geen banen bij. Veel mensen worden ontslagen en veel vast werk wordt vervangen door flexwerk. De beleidsmakers proberen mensen aan de onderkant van de samenleving eronder te houden en klein te krijgen. Daartoe heeft men de neo-liberale strafstaat ontwikkeld, waarbij uitkeringsgerechtigden en anderen in een kwetsbare positie voortdurend worden gedrild en in de gaten worden gehouden. Na jarenlang te zijn gekoeioneerd wordt het de hoogste tijd dat werklozen zich gaan verzetten tegen dit soort onderdrukking. Gelukkig is de strijd tegen dwangarbeid de laatste tijd her en der al aardig op gang gekomen. Dat geeft hoop en inspiratie voor de toekomst.
Piet van der Lende
“Bijstandsgerechtigden worden door de rest van de maatschappij vaak met de nek aangekeken.”
Dat is precies he vacuüm, waarbinnen sociale diensten en hun ketenpartners opereren. Ze weten, dat de bijstandsgerechtigden voor de buitenwereld zo lang mogelijk volhouden een WW-uitkering te hebben en zullen woorden als ‘bijstand’ en ‘sociale dienst’ mijden als de pest. De consulent weet dan, dat, wanneer ze dwangarbeid oplegt, de betrokkene hiervan niets aan zijn ouders, vrienden, overige familie, buren, oud-leraren, oud-medestudenten etc. zal vertellen en kan zijn gang gaan. Het is vergelijkbaar met de praktijk van loverboys, die dan nog zelf de moeite moeten doen het slachtoffer los te weken van zijn omgeving. De consulente heeft het makkelijk, want dat heeft haar ‘belanghebbende’ al voor haar gedaan.
“Er zijn nauwelijks vakopleidingen en cursussen en er wordt voortdurend gedreigd met sancties.”
Klopt, terwijl dat toch gebleken is een echte uitweg uit de uitkering te zijn. In sommige sectoren schreeuwen ze om mensen en wat is er nou makkelijker dan een uitkeringsgerechtigde om te scholen tot zo’n baan. De motivatie kun je borgen door een deel van de kosten als lening te verstrekken, die een gift wordt, wanneer de opleiding afgemaakt wordt of deze om dringende redenen (ziekte) gestaakt wordt. Ook het behalen van een rijbewijs hoort daar gewoon onder te vallen, want steeds meer werkgevers zijn slechts per auto te bereiken. Ja, die auto gebruiken ze ook privé en het heftruckdiploma niet, maar is dat een serieuze reden om mensen dan maar werkloos te laten?
“Bijna een op de drie respondenten van die groep, namelijk 31 procent, doet dat zelfs al langer dan twee jaar. Zij blijven hiermee afhankelijk van de bijstandsuitkering en hebben geen mogelijkheid om door te stromen naar een betaalde baan.”
Slecht voor de mensen zelf, maar dit misbruik van uitkeringen door de overheid is ook slecht voor de staatsfinanciën. Men houdt, door een parallelle arbeidsmarkt op te tuigen, meer mensen langer gevangen in een uitkering dan voorheen en dan de bedoeling is.
“Tenzij… de werklozen in opstand komen tegen de bezuinigingen, de disciplinering, de dwangarbeid, tegen alles waar het allemaal om draait.”
Tja, en daar zit ‘m de kneep; dan afficheer je je als werkloze en je had al in het begin vastgesteld, dat ze als de paria’s van de samenleving beschouwd worden. De werkende goegemeente is nu rijp gemaakt voor de mening, dat als zijzelf werken voor hun geld, de bijstandsgerechtigde dat dan ook moet, kortom, dat de bijstand eigenlijk een loon is. In plaats van de straat opgaan, kun je eenieder die dat roept de volgende tegenargumenten voorhouden:
1. Heeft jouw baas het recht om bij jouw thuis de kasten, koelkast, laden en wasmand vast te stellen en daar vragen over te stellen?
2. Ben je verplicht om zo vaak per week te solliciteren van je baas? (Ik verwacht eerder, dat je dat juist geheim houdt)
3. Houdt je baas regelmatig bij werknemers loon in voor relatief geringe vergrijpen? Ik heb meegemaakt, dat fraude met het fietsenplan van mijn werkgever nog niet eens tot loonkorting leidde.
4. Heeft je baas het recht bankafschriften in te zien?
5. Past je werkgever het loon aan, wanneer je samen gaat wonen, je kinderen 18 zijn, je kinderen het huis uitgaan of juist bij je komen wonen?
6. Kort je baas al je geld, die buiten je werk om verdient, volledig weg?
Let op: dit is geen aanklacht tegen de praktijk van de bijstand; controle en regels zijn noodzakelijk, maar de regels voor een uitkering zijn anders dan bij een loon. Je kunt mensen niet recht op A geven en de plichten van B ertegenover stellen. De uitkering is dus niet zonder plichten, maar de plicht tot werken verdraagt zich er niet mee. Dus als hij klaar is met solliciteren en zich hiervan goed kwijt en alle noodzakelijke inlichtingen verstrekt, dan houden de plichten van de WWB’er op en dan zit die thuis, niet omdat hij dat zo leuk vindt, maar omdat dat nu eenmaal bij werkloosheid hoort.
De SP-afdeling Hoogeveen bewees onlangs maar weer eens dat de partij in de praktijk vaak net zo rechts, kleinburgerlijk en dictatoriaal is als de overige partijen. Voor de tweede keer had ik hen om hulp gevraagd in mijn strijd tegen de stalinistische gemeente Hoogeveen, en voor de tweede keer hebben ze me in de kou laten staan. Ze vonden het niet netjes van me om een schadevergoeding van de gemeente te eisen voor de schandalige manier waarop ik behandeld ben, “want u krijgt al een uitkering van de gemeente”. Ook vinden ze dat dwang soms nodig is (!) “want anders zijn er werklozen die lui op de bank blijven liggen”. Echt diep triest. Ik heb ze geantwoord dat ze zichzelf beter op kunnen heffen.
Van de brief die ik aan alle gemeenteraadsfracties gestuurd heb, kreeg ik verder alleen een (gematigd positieve) reactie van Groen Links, de rest loopt hier sowieso aan de leiband van B en W. Naar aanleiding van mijn brief heeft Pvda-wethouder Sociale Zaken Klaas Smid een vergadering bijeengeroepen met alle fractieleiders om uit te leggen hoe het zit, al heeft deze lulhannes nog nooit met mij gesproken. Ik heb in een mail om de notulen van deze vergadering gevraagd, maar de rat geniet waarschijnlijk van een totaal onverdiende vakantie want na 3 weken heb ik nog geen antwoord. Zo wordt de burger hier in dit stalinistische bolwerk Hoogeveen behandeld.
Ik kan me zo voorstellen dat het gebruik van woorden als “stalinistisch” er niet aan toe bijdraagt dat je serieuzer genomen wordt.
Het systeem met die naam heeft in Rusland heeft tientallen miljoenen doden op zijn geweten.
Er is wel een gradueel verschil met Rusland, maar geen fundamenteel verschil. Er wordt (nog?) niet gemoord maar de methodiek is hetzelfde. Want wat is de positie van werklozen in Vernederland?
-Je wordt veroordeeld tot een armoedesituatie met een ontoereikend inkomen;
-Elke cent die je bijverdient moet je weer inleveren, je bankafschriften worden gecontroleerd, tegen huisbezoeken door ambtenaren mag je je niet meer verzetten, je Facebook-pagina wordt bekeken en je kunt zelfs over de inhoud aangesproken worden (=Stasi-methoden!), bij mij werd zelfs een gesprek met mijn jobcoach door een andere ambtenazi afgeluisterd;
-Je moet dwangarbeid verrichten, een ’tegenprestatie’ leveren ofwel werken in het (financieel) belang van de gemeente. Vrije beroepskeuze bestaat niet meer, de gemeente bepaalt wat jij moet doen;
-Je wordt vernederd en gedomineerd, als individu tel je niet meer, er wordt dwang toegepast, gedreigd met financiële sancties;
-Je hebt niet het recht vermogen op te bouwen, terwijl we zogenaamd in een vrij kapitalistisch land leven! Bezit je meer dan 5700 euro (ook aan goederen!) dan vindt de overheid dat je geld genoeg hebt, dan heb je geen uitkering meer nodig….
-Er wordt je aangepraat dat het jouw eigen verantwoordelijkheid is om aan het werk te komen terwijl we in de grootste economische crisis ooit leven (die nog maar net is begonnen);
-Als de gemeentelijke Ombudscommissie constateert dat een ambtenaar behoorlijke fouten gemaakt heeft, gooit B en W dit oordeel gewoon in de prullenbak en beweert dat ambtenaren in Hoogeveen nooit fouten maken… Inderdaad, in een dictatuur maken ambtenaren nooit fouten!
-Post raakt kwijt, of het bijvoegsel hoe ik in beroep kan gaan zit er niet bij, er wordt OVER mij vergaderd maar niet MET mij, ik krijg de notulen van die vergadering niet, de mail wordt niet meer beantwoord….
Dus ja, Vernederland is een stalinistische dictatuur, en Hoogeveen zeker.
Dat niet iedereen mij serieus neemt kan me niet schelen, dat ben ik wel gewend. Ik heb mijn mening, die kan ik beargumenteren en ik blijf bij mijn conclusie, ik zeg het nog een keer en ik blijf het zeggen: Vernederland is een stalinistische dictatuur.
Voor de duidelijkheid: ik deel je woede over alle vernederingen die ons aangedaan worden. Maar Stalinisme is echt iets fundamenteel anders. Niets “gradueel”: massamoorden en miljoenen mensen dwingen zich letterlijk dood te werken is echt iets heel anders. Later we er maar over ophouden: dit is een non-discussie.
De hetze en vervolgingen van de uitkeringsgerechtigden gaan onverminderd door.
http://www.nu.nl/economie/3540837/verborgen-camera-mag-bijstandsfraude.html
De Stasi van de DDR zal er haar vingers bij hebben afgelikt.
We krijgen steeds vaker Orwelliaans Kafkaiaanse toestanden.
Condor
Ik zal jullie de schok van jullie leven geven.Werken met behoud van uitkering heeft altijd al bestaan!!
http://books.google.nl/books?id=UYBw4CLfWs8C&pg=PA233&lpg=PA233&dq=werken+behoud+uitkering+jaren+negentig&source=bl&ots=WnIED3axlm&sig=p7GON6G93kVYPw89x2zr9W7JKVI&hl=nl&sa=X&ei=Mh0BUp2mIYbvOfv1gNAJ&ved=0CEcQ6AEwBTgK#v=onepage&q=werken%20behoud%20uitkering%20jaren%20negentig&f=false
Lees pagina 233 en huiver.
Condor
Inderdaad een juiste constatering, Condor; je zou dan denken: “Maak je nergens druk over,” maar ik ben bang, dat de PR van dergelijke projecten nu beter is. Waar in de jaren zeventig en tachtig een wethouder gewoon de discussie aanging en bij wijze van spreke rood aanliep en bakzeil moest halen, staat er nu een leger perskippen klaar, die hem uit de wind houden en journalisten afbekken met zinsneden als: “Jammer, dat u er zo over denkt,” of: “Goed, dat u erover begint.” Ook de journalistiek zelf is stukken minder geworden tegenwoordig vergeleken met vroegere tijden. Ten eerste hadden ze veel meer geldelijke middelen ter beschikking en niet onbelangrijk: veel machthebbers hadden in de oorlog in Sint-Michielsgestel gezeten. De huidige babyboom-bestuurders weten niet wat dwangarbeid en vastzitten is. Dan zijn ze veel sneller bereid om hun medemens te behandelen à la Milgram-experiment.
@Condor: Bedankt voor de link die erg goed duidelijk maakt dat ook het huidige beleid gewoon “Oude wijn in nieuwe zakken” is, en onderdeel van de terugkerende publieke vernedering van diegenen die het slachtoffer worden van de kapitalistische casino economie!
Het doel is telkens opnieuw dat deze groep zich schuldig en angstig voelt als men aanspraak maakt op voorzieningen waarvoor men zelf heeft betaald!
Het doel is telkens opnieuw het afnemen van burgerrechten, de strijd tegen dwangarbeid is dan ook voor alles een strijd om burgerrechten!
Ik kwam het stuk toevallig tegen. Het is namelijk geschreven voor dat er internet in Nederland was.
Het keiharde bewijs met dit document is geleverd dat dwangarbeid in Nederland niks met de crisis te maken heeft!! In zowel top economische tijden, als in crisistijden was het er al.
Alle drogredenen van vroeger worden nu weer gewoon gebruikt, is net een grammofoonplaat die blijft hangen. De reacties waarom dwangarbeid goed is nu, zijn exact hetzelfde als de vroegere reacties die in het document staan.
Moet eerlijk zeggen, dat toen ik het stuk 2 keer las, want de eerste keer dacht ik dat ik aan het hallucineren was, ik van pure verbazing van mijn stoel viel. Het stuk vertelde me dat dwangarbeid al 40 jaar minimaal bezig was, en ik denk nog wel langer, en ik dacht dat het veel korter was. En ik schrok ook van de reusachtige omvang van die vroegere dwangtrajecten.
Het voelde alsof ik met een sloophamer op mijn hoofd geslagen was.
Condor
Ach Condor,
dat was in de tijd dat ik me als werkeloze ook mocht verheugen op een beroepskeuzetest uitgaande van het GAB terwijl ik me toch al meer dan voldoende had bewezen als timmerman in de bouw, die om op langere tijd ook nog aan het werk te kunnen blijven meerdere andere beroepen had uitgeoefend tot dat ik ook daar werkloos raakte. Helaas werd mijn IQ en strijdvaardigheid te hoog bevonden om voor hun geschikt te zijn als manusje van alles met behoud van uitkering. Wat ook erg hielp was dat ik toen op mijn woonboot die illegaal op een gedoogplek in de rimboe lag telefonisch onbereikbaar was voor het door het GAB toen opgerichtte uitzendbureau START, welke nu een geprivatiseerde onderneming is.
Lelystad, de gemeente waar ik woon was toen pas sinds kort een echte gemeente geworden waar het toen pas sinds kort gefuseerde CDA, en de Pvd asociale democraten, en D’66 welke partij de Burgermeester leverde in de persoon van http://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_Gruijters_(politicus) die de Landdrost Han Lammers (PvdA) opvolgde, nog in toom werden gehouden door de CPN die met twee man in de gemeenteraad zat. De partij waar ik toen ook actief lid van was en waarvan de fractievoorzitter mijn timmermaatje in de bouw was!
Maar er waren toen, geloof het of niet, diep gelovige mensen met een of andere uitkering, die geheel vrijwillig in de plantsoenendienst onofficieel werkzaamheden verichtte die anders zogenaamd zouden blijven liggen. En dan was er natuurlijk de Batavia als eerste leerwerk project van Nederland als ik me niet vergis, waar de werkloze jeugd met door het bedrijfsleven gesponsoorde materialen en gereedschappen op een braakliggend landje aan de kust een heus VOC schip in elkaar timmerden!
Helaas voor hun bezat ik niet de geringste VOC mentaliteit! Maar een traantje heb ik er wel om gelaten. Had er graag een bijdrage aan geleverd als de arbeidsvoorwaarden van overheidswege goed geregeld waren geweest. Maar dat laatste hebben ze nu dus wel gedaan, de werkmeesters van de dwangarbeiders zijn ambtenaar, en de dwangarbeiders zijn tegenwoordig onwerkwillige werkschuwe uitkeringsprofiteurs die arbeidsritme moeten worden aangeleerd met kortingen of stopzetingen van hun bijstandsarmoedje, waar toch al niet met goed fatsoen van te leven is!
Geef me de kotszak even door want ik ben kotsmisselijk van die schoften die het alleen om hun gelegenheden voor machtsmisbruik en winst te doen is!
Deze link mankeerde nog: https://www.google.nl/search?q=bataviawerf+willem+vos&oq=Willem+Vos+Batavia&aqs=chrome.1.69i57j0.26996j0&sourceid=chrome&ie=UTF-8
De gemeenteraad in Eindhoven begint in te zien hoe het wanbeleid en dwangbeleid in elkaar steekt.
Al het harde werken lijkt beloond te gaan worden. Er heerst bij veel gemeenteraden in Nederland vaak de kennis van het wanbeleid dat tegen de bijstandsgerechtigden wordt gevoerd.
http://eindhoven.raadsinformatie.nl/vergadering/notucast_premium/77744/commissie+Economie+en+Mobiliteit_27-08-2013
Hier ligt een belangrijke taak voor de dwangarbeidersverzets groepen, educatie en bewustwording bij de gemeenteraden te gaan brengen.
Er zitten namelijk ook een hoop fatsoenlijke mensen bij de gemeenteraden, maar die hebben geen idee wat voor drama`s zich werkelijk afspelen.
Condor
Uitkeringsgerechtigden worden als geesteszieken gezien. Hier wordt het keiharde bewijs geleverd!!
http://delangemars.nl/?p=2892&cpage=1
Totale rechteloosheid schijnt een zeer brute therapie te zijn die normaal aan zware psychiatrische patienten gegeven worden.
Condor
Hallo Condor,
Het tegenargument tegen deze vorm van pesten is heel gemakkelijk: is 50% van de jongeren en 25% van de bevolking in Spanje dan geestesziek?
1,9 miljard.
Dat is 1900 miljoen euro wat de gemeentes bij elkaar krijgen om die luie uitkeringsgerechtigden aan het werk te slaan.
Wat hier precies het nut van is, is me altijd ontgaan. Ten eerste heeft onderzoek aangetoond dat 80% van de werklozen best wel wilt werken. Maar er zijn niet eens genoeg banen voor die mensen die maar al te graag willen, laat staan voor die onwillenden.
Desondanks doen de gemeentes net of het allemaal onwillenden zijn en word er dus inderdaad continu met sancties gedreigd en word er maar weer eens een traject tegen aan gegooid.
Geloof me… er zijn geen onvervulde banen! Elke baan die word gepubliceerd, heeft binnen 1 dag al tal van geschikte kandidaten waar de werkgever maar uit hoeft te kiezen. Dus welk probleem word hier nu mee opgelost, door de zweep er overheen te halen?
En al zou het zo zijn dat motivatie een probleem zou zijn, waarom zou je die 1,9 miljard dan niet gebruiken om de minimumlonen iets omhoog te gooien? Geloof me, dat werkt veel beter als mensen dwingen te werken. Alsof de werkgevers daar op zitten te wachten.
Als je weigert je bij de mainstream, met inzet van je hele bestaan als mens als werknemer als echtgenoot en als vader, aan te sluiten dan gaan degenen die dit wel deden je -eren. Negeren! Demoniseren! Stigmatiseren! Isoleren! Precariseren! Criminaliseren! Conditioneren! Weet ik uit eigen ervaring. Vanaf de leeftijd dat je als amper een jochie de wereld bewust leert ontdekken en overdenken, tot over je dood heen in vergetelheid.
Ik overgeef me nooit wat ook de consequenties zijn. Consequenties die steeds weer gefabriceerde door mensen gemaakte bejegeningen zijn die niks uitstaande hebben met de vrijheid die ik voorsta van en voor mezelf en van en voor alle mensen.
Ik bedank voor alle -eren! Kom ook in verzet of geef alle hoop op. Capituleren is nooit een definitieve capitulatie.
Als conditioneren niet meer lukt, ondanks alle getreiter dan wordt je afgeschreven als een failliete boedel waar alles van nog enigszins waarde aan is onttrokken. Daarbij wordt dezelfde faillisementsfraude gepleegd als gebruikelijk is in het bedrijfsleven waarbij jij dan de boedel bent die onder de hamer valt voor de meest biedende voorzover je aan je eigen ondergang wenst mee te werken natuurlijk. De na deze karaktermoord overblijvende stoffelijke resten worden eenmaal op de vuilstort beland gerecycled middels cognitieve gedragstherapie.
“Niet vrijblijvend (!!!)
In een persoonlijk gesprek dat alle Wwb’ers krijgen (nou ja niet meteen dus maar helemaal aan het eind van het dwangtraject pas!!!), wordt gekeken naar sterktes en zwaktes en worden wensen en kansen in kaart gebracht. Als blijkt dat er sprake is van een ‘niet-willer’ (!!!) dan moet die persoon aan zijn houding en gedrag gaan werken. In groepen van zo’n 20 mensen komen ze samen, 22 tot 32 uur per week. Week in week uit. ‘De meeste mensen zitten er tussen de zes en 12 maanden’, aldus Peters. ‘Ze werken aan motivatie (!!!), werkhouding (!!!), gedrag (!!!) en krijgen cognitieve http://www.encyclo.nl/begrip/cognitief (!!!) gedragstherapie http://hondentrainingenadvies.nl/ (heb Martin Gaus daar op een paar honderd meter van mijn oude woonadres dit hele voor honden welzame gedoe zien opstarten!!!). Wat is je probleem? (!!!) Dan gaan we daaraan werken (!!!).’
Er is ook een strak ritme van werken (dwangarbeid!!!), therapie (???) en sporten (GOED!!!). Letterlijk in beweging komen dus. Bovendien het is niet vrijblijvend (!!!). Weigeren is geen optie (!!!), want wie zijn bijstand wil houden, moet er iets voor doen (!!!). Peters: ‘Zo niet, dan wordt je gekort (!!!).’ Om er meteen aan toe te voegen: ‘maar dat gebeurt bijna nooit, want het werkt! (???)’
(***) zijn door mij toegevoegd
Mij krijgt niemand of niets zo gek http://www.ggzgroep.nl/cognitieve-gedragstherapie/ ,wat denken ze wel. Ben al 66 jaar m’n eige gedragstherapeut, en met succes, want deze therapie van mij erkent maar één antwoord op dwang.
“In een persoonlijk gesprek dat alle Wwb’ers krijgen (nou ja niet meteen dus maar helemaal aan het eind van het dwangtraject pas!!!), wordt gekeken naar sterktes en zwaktes en worden wensen en kansen in kaart gebracht. Als blijkt dat er sprake is van een ‘niet-willer’”
Wat nooit werkt, want wanneer je die kenbaar maakt, grijpen ze weer terug op de bepaling, dat de meeste arbeid algemeen geaccepteerd is. Overigens kunnen de meeste consulenten dit amper formuleren. Ze beginnen te zeggen, dat alle arbeid passend is, zich dan tijdens het uitspreken realiserend, dat ‘passende arbeid’ niet in de WWB vermeld is, vervolgens zeggen ze dat alle arbeid algemeen geaccepteerd is, wat natuurlijk ook zo is. In het algemeen werkt het niet, dat één persoon of organisatie tegelijk vertrouwenspersoon en controleur is. Ga er altijd vanuit, dat iemand controleur is en ga nooit in op een verzoek je wensen kenbaar te maken, want er wordt toch niets mee gedaan.
Wat betreft de gedragstherapie, mag ik toch hopen dat onze sociale ‘academici’ en HBO-recht-grapjassen niet zelf psycholoogje gaan spelen. Aan iemands wil en motivatie gaan werken is een vak apart. Je loopt anders de kans, dat je een sportmassage aan een rheumapatiënt gaat geven. TBS met dwangverpleging kun je ook niet aan die negen-tot-drieërs overlaten.