Voor de zorg, een beeldverhaal

Voor zorg.
Voor zorg.

Den Haag, 8 november 2014. “We rekenden op duizend betogers, het zijn er tweeduizend!”, schalt het door de luidsprekers. Het werden er uiteindelijk drieduizend; een forse opkomst voor dit tijdsgewricht. Later op de middag, op het Malieveld waar de actiedag wordt afgesloten, blijkt opeens dat drieduizend actievoerende mensen bij lange na nog niet het Malieveld kunnen vullen, zoals in de jaren zeventig soms wel het geval was. Maar we zijn goed op weg!

We protesteren tegen het schizofrene kabinetsbeleid dat ouderen dwingt langer thuis te blijven wonen en dat tegelijkertijd onmogelijk maakt door thuiszorgmedewerkers met tienduizenden tegelijk te ontslaan. Zo wordt de langdurige zorg achter de geraniums gekieperd. Niet omdat het geld ervoor er niet was of niet meer is, maar omdat sinds de invoering van de euro zeventig miljard van de AWBZ-premie-inkomsten niet aan zorg is besteed.

De FNV-demonstranten op het Spuiplein tonen zich een grote familie van zeer divers pluimage. De catering is als vanouds vertrouwd en gul. Het volume van de geluidsboxen staat op maximaal vermogen, waardoor de toespraken aan mij niet zijn besteed.

Terwijl buiten de grote witte actietent een koor scandeert “Van Rijn, Van Rijn, het zal je zoon maar zijn!” wordt binnen de andere klokkenluider (dhr. Oude Nijhuis) die de misstanden in WoonZorgcentra Haaglanden aankaartte bij Pauw, ontvangen als de held die hij in feite ook is.

Een afgevaardigde van de PvdA, wiens naam ik heb gemist door het lawaai, oogst een oorverdovend fluitconcert, dat na wat gesoebat van de organisatie overgaat in mokkende stilte. Een enkeling vindt het zielig, maar een overspelige politieke partij kan niet ongestraft Jekyll & Hyde het gezicht laten bepalen; straf volgt na zonde.

Er zijn internationale steunbetuigingen en er volgt de opbeurende mededeling dat het verzet tegen asociale krachten vorm begint te krijgen in heel Europa. Met name Spanje laat een ommezwaai zien richting een ander Europa, een links Europa!

Buiten staan de groepen paraat om op te marcheren naar het Malieveld. In de tent worden nog snel de toekomstige plannen gepresenteerd. Uit de brochure “Red de zorg, wat gaan we in 2015 doen?” blijkt dat gewerkt wordt aan een Zorg Tribunaal, een Verantwoordingsdag als start van een Volkspetitionnement op 20 mei 2015. Een zelfde soort petitionnement boekte in 1985 al succes tegen de plaatsing van kernwapens. In een parlementaire enquête zal tenslotte aanpassing van de zorgwetten worden geëist.

Corrie Hogenboom