Zwarte Piet en het laatste gescharrel van een geweten

Inmiddels is mijn naam, ook verkeerd gespeld, een meme geworden die mensen gebruiken om hun handen in onschuld te wassen over hun verantwoordelijkheid richting het ontmantelen van racistisch Nederland. Op de man gespeelde argumenten passeren de revue en ook de halve wereld wordt erbij gehaald om aan te tonen dat wij het hier zo slecht dan wel niet hebben. In witte privileges overladen mannen en vrouwen vertellen mevrouw Kaisiëpo, professor Shepherd, professor Essed en mijzelf om maar koest te blijven omdat het elders erger is of omdat juist wij het nu erger zullen maken. Zogenaamd zijn wij degene die aanzetten tot haat en uitsluiting door aan te geven dat onze samenleving institutioneel en structureel uitsluiting en onderdrukking gebaseerd op ons ras, etniciteit, cultuur, sekse, seksuele oriëntatie, mobiliteit, opleidingsniveau of leeftijd beloont. Is het nu duidelijk hoe krom het is om een appèl te doen op ons geweten? Hoezo moeten wij niet voor onszelf opkomen? Door mensen als professor Shepherd, professor Philomena Essed en nu ik weg te zetten als oproerkraaiers nemen mensen geen verantwoordelijkheid voor het nodig erkennen en afbreken van de op uitsluiting gestoelde voorrechten in onze samenleving.

Quinsy Gario in Zwarte Piet en het laatste gescharrel van een geweten (Roet in het eten)