Break The System, een reactionair kleinburgerlijk protest

Ze suggereren op te komen voor “iedereen”, maar laten hardnekkige problemen als racisme, die het denkbeeldige volk verder verdelen, bewust of onbewust weg. In feite zijn ze objectief racistisch bezig door de zogenaamde “open grenzen” de schuld te geven van de werkloosheid, of ze het doorhebben of niet. De arbeidersklasse is een internationale klasse, net als de burgerij. Het systeem is een wereldwijd systeem. Een aanzienlijk deel van de problemen die we hebben, ondervinden arbeiders in andere landen ook. De strijd tegen het systeem dient dan ook op internationaal niveau plaats te vinden. Er is dan ook absoluut geen plaats voor nationalisme, chauvinisme of racisme. Zonder problemen als racisme te confronteren, heeft geen enkele beweging een kans tegen de heersende klasse. Het zijn juist die problemen die ervoor zorgen dat de huidige machtsverhoudingen in standgehouden worden en dat is ook waar een groot deel van de problemen uit voortkomt. Vanuit dit perspectief bekeken, lijkt het hele protest voornamelijk keihard “eigen armoede eerst!” te roepen. Natuurlijk is het ook interessant om eens te kijken naar het karakter van de organisatoren van Break The System. Om te beginnen nemen we de oprichter van Break The System, Berry Camaro (pseudoniem), eens onder de loep. Vooral zijn naam zie je vaak vallen als het over Break The System gaat. Hij is tevens de oprichter van onder andere de Facebook-pagina’s Ik doe GEEN aangifte tegen Wilders en Regeringswaanzin, wat het één en ander aan de beeldvorming bijdraagt. De eerste is een pagina die overduidelijk pro-PVV is en de tweede heeft op z’n minst een rechts-populistisch en nationalistisch karakter. Zijn reacties op verschillende pagina’s geven daarbij de indruk dat hij een opvliegend en agressief karakter heeft.

Jochem de Vries in Break The System, een reactionair kleinburgerlijk protest (Het gevaar van rood)