De Peueraar 10, juni 1991

Auteur:


Zoeterwoude ook ten prooi aan VIPS en ABRIS

De namen alleen al doen me de rillingen over de rug lopen. Gaat het hier om buitenaardse wezens of uit het laboratorium ontsnapte virussen? Maar nee, het zijn de namen van die uit het straatbeeld knallende, reclamezuilen en bushokjes die s avonds nog zo'n vijf minuten in je netvlies gebrand blijven staan als je er een gepasseerd bent.

In Leiden zijn we er al weer bijna aan gewend geraakt. Stoere mannen en rondborstige vrouwen van twee meter hoog die je vertellen dat je toch echt een sukkel bent als je dat ene product niet koopt, met af en toe van gemeentewege iets over Vluchtelingenstad of tegen seksueel geweld.

Dit levert af en toe absurde composities op in het Leidse straatbeeld. Aan de ene kant kan een bushokje je vertellen dat bij gebruik van die ene aftershave alle vrouwen aan je voeten zullen neervallen, en aan de andere kant een poster die vertelt dat vrouwen die 's avonds alleen op straat lopen niet verkracht willen worden terwijl van de overkant van de straat het stereotype van de heersende mannelijkheid op je af komt zetten met daarnaast een zogenaamd wellustig kijkende vrouw die haar kont naar je toe keert om een spijkerbroek te presenteren en aldus als lustobject fungeert.

De commercie rukt op in de straat en de boodschappen van het bedrijfsleven worden er bij je ingehamerd. Herhaling van de boodschap schijnt een publiciteitsstrategie te ztjn waar ook via deze borden gebruikvan wordt gemaakt. Als je iets maar vaak genoeg ziet of hoort dan wordt het onderdeel van je dagelijkse realiteit, opgenomen in je bewustzijn en zal je er naar gaan handelen. De gigantische bedragen die, aan reclame worden uitgegeven zeggen mij wel iets over de effectiviteit ervan en het valt me op hoe makkelijk ik bepaalde borden weer voor de geest kan halen. Ik ben dan ook benieuwd wat ze verder nog zullen verzinnen. Voorlopig lijkt het er echter op dat eerst heel Nederland vol met VIPS en ABRIS moet komen te staan.

Zo ook in Zoeterwoude, en daar kwam verzet uit onverwachte hoek. De winkeliers rond het Dorpsplein keerden zich tegen de plaatsing van de reclamezuilen, pakten er een in met zwart landbouwplastic en voorzagen het geval met de teksten: "HorizonverZuiling, mooi hè!" en "HorizonverVuiling, bah!". Hoewel hun protest zich niet zozeer tegen de 'consumptie bevorderende boodschappen' van het bedrijfsleven keert, maar meer tegen de lelijkheid van die dingen is het toch leuk om te horen dat de winkeliers, liever bloembakken en bankjes voor hun deur hebben dan VIPS en ABRIS.

Terug