De Peueraar 11/12, juli/augustus 1991
Auteur: Harry Schoch
Verkeersplatform: koude start
Hieronder een stuk van Harry Schoch, lid van MilieuDefensie. Hij gaat in op het hoe en waarom van het verkeersplatform, een platform tegen auto's in de binnenstad. Harry schrijft overigens op persoonlijke titel.
Een van de meest gevoelige onderwerpen, die auto. Velen baseren daar een flink deel van hun leven op. Gemak, gerief, status, gevoel van een eigen plekje en een "veilige kooi", een zekere macht. Kom je aan de auto, dan voelen velen zich bedreigd. Want je pakt hen hun zekerheden af.
En dat autoprobleem is enorm. De gevolgen zijn ook overal. Daarom ook is het zo moeilijk een verkeerplatform van de grond te krijgen. Om te beginnen zit je al meteen met een dilemma: moet je eerst een breed maatschappelijk draagvlak hebben of meteen veel radicaler beginnen? In het eerste geval bedoel ik: bewoners en middenstanders zoveel mogelijk meekrijgen. Veel bewoners vinden het vanzelfsprekend dat de auto voor de deur komt. Veel middenstanders gaan nog steeds uit van het belang van autobereikbaarheid voor de omzet. Daar komt bij dat de gemeente destijds geen medezeggenschap pakte over de drie bestaande parkeergarages. Gevolg: projectontwikkelaars konden de bestemming bepalen, en er kwam niet, zoals bijvoorbeeld in Haarlem, een overeenkomst waarbij bewoners hun auto's voor wat minder dan gangbaar in die garages zetten (moeten).
Op 6 mei stelde de Invalshoek vergaderruimte (en koffie!) ter beschikking voor een kleine bijeenkomst. Bij elkaar zo'n 6 mensen, vanuit het Leids Bewoners Platform, de Fietsersbonden milieuDefensie. Daaruit kwam de afspraak, een nota te lezen die Robbert Volker (Nationale Hogeschool voor Toerisme en Verkeer) als stagiair op het Stadsbouwhuis maakte, met de reactie van de Fietsersbond erbij.
Reden voor die afspraak was: "Je moet ergens beginnen, het moet heel concreet zijn en de fiets is de dichtstbijzijnde mogelijkheid (openbaar vervoer verbeteren duurt langer) en het meest milieuvriendelijk."
Toch was en ben ik zelf nog niet tevreden. Toen ik dat dilemma noemde in het begin van dit stukje, dacht ik ook aan de tweede mogelijkheid: radicalere aanpak. Wel heb je daarvoor genoeg en heel gemotiveerde mensen nodig en die hoop ik tegen te komen!
Misschien het volgende! Ik zit bij een landelijke MilieuDefensie-Verkeersgroep en na 2 bijeenkomsten kwam daar als (actie)punt uit: binnensteden (zoveel mogelijk) autovrij! Hierover komt nog een stuk, maar kort wil ik er al dit over zeggen: er zijn voorbeelden van autovrije stukken (binnen-)stad waar de middenstand toch bleef en de leefbaarheid verbeterde! Daarmee zijn we er niet, want vaak worden er dan extra parkeergarages gebouwd. Fundamenteel verandert er dan in mijn ogen niets!
Idee is, in de periode september-november per stad uit te zoeken hoe de mogelijkheden en meningen liggen. In het geval van Leiden voor een stuk autovrij Leiden en het erbij betrekken van de omliggende wijken. Want de auto's moeten niet allemaal daar terecht komen zonder dat er iets verbetert!
Ik hoop, dat ik eind augustus bijvoorbeeld De Invalshoek, MilieuDefensie, ROVER (Reizigers Openbaar Vervoer), Fietsersbond en bewonersplatform kan vinden voor die auto-vrij-actie. Steeds mensen in de watten leggen vind ik de manier niet. Ook niet mensen de auto uitpesten (zo voelen mensen dat gauw en in de praktijk worden meestal mensen met lage inkomens het eerst gepakt). Ik heb ook begrip voor hen die gewoon niet zonder auto kunnen. Maar zo velen kunnen dat (vaak) wel! Met de auto naar de sporthal en je dan uitsloven bijvoorbeeld?! En hooguit 40 procent van alle autoritten is hooguit 5 kilometer. Auto alleen bij uitzondering (bijvoorbeeld noodverkeer, gehandicapten) voor de deur. Geen autoreclames meer, want gelukkig worden kan ook als je weer de natuur gaat voelen en van je angsten afkomt die jou in een metalen (vaak eenpersoons) kooi stoppen!
Op 21 november 1990 was er een symposium omdat de Fietsersbond ENFB toen 15 jaar bestond. Ook daar zag ik dat er (met de fiets) enorme mogelijkheden zijn. Er is ook een verslag van: "Perspectieven voor 15 miljoen fietsers".
Ik hoop dus dat ik eind augustus alle uitgenodigde groepen zal vinden!