De Peueraar 15, november 1991

Auteur: Een initiatiefneemster van de actiedag


Actiedag tegen vrouwenhandel

In de vorige Peueraar stond een oproep om mee te doen aan de internationale vrouwendag tegen geweld tegen vrouwen op 25 november. Als thema werd dit jaar vrouwenhandel gekozen. Inmiddels is er een landelijke vergadering geweest en zijn vrouwen uit Leiden en Den Haag enkele keren bij elkaar geweest.

Er wordt voor heel verschillende acties gekozen in de verschillende steden die op het landelijk overleg waren. In Leiden en Den Haag hebben we voor een thema-avond gekozen over vrouwenhandel. De week ervoor willen we gaan folderen in de steden Leiden en Den Haag. Het is de bedoeling dat er die avond op 25 november een forumdiscussie gehouden wordt tussen mensen die bezig zijn met het thema vrouwenhandel. Hoe dit er precies uit gaat zien en wie daar in deel gaan nemen (gedacht wordt aan iemand van de Rode Draad, de belangenbehartigingsorganisatie voor hoeren, en iemand van de zedenpolitie, en een spreekster van de Stichting Tegen Vrouwenhandel) is nog niet helemaal duidelijk. Waar we wel uit zijn is dat de avond alleen voor vrouwen is en hier hebben we best een pittige discussie over gehad. Daar wil ik wel wat over schrijven.

Sommige vrouwen vonden dat de thema-avond voor iedereen toegankelijk moest zijn, omdat zowel mannen als vrouwen in het onderwerp geïnteresseerd kunnen zijn. We zouden het dan wel alleen met vrouwen kunnen voorbereiden, maar net als bij andere thema-avonden zou iedereen moeten kunnen komen die er zin in had. Er werd ook gezegd door anderen dat het juist goed zou zijn als mannen ook zouden kunnen komen. Ze hebben er evengoed mee te maken. Zo zou er dan een mogelijkheid voor hen zijn om wat aan vrouwenhandel te doen. Maar andere vrouwen zagen dit weer heel anders. Initiatieven over onderwerpen die met vrouwen te maken hebben worden in de meeste gevallen door vrouwen genomen. Als mannen hier iets mee willen doen, moeten ze dat zelf maar doen, aldus deze vrouwen. Zij hadden er geen zin in om energie te steken in het opvoeden van mannen. Daarnaast was bijna iedereen het er wel mee eens dat de sfeer heel anders tijdens de avond zou zijn als er ook mannen aanwezig zouden zijn. Voor de meeste op een negatieve manier anders.

Zij zouden dan ook niet komen als er ook mannen zouden komen. Dit laatste was uiteindelijk voor iedereen wel een reden om te beslissen dat het dus een avond alleen voor vrouwen werd.

Toen kwam de discussie over kinderopvang. Het voorstel was dat we hier wel mannen voor zouden kunnen vragen. Enkele zagen dit als een flauwe grap. Expres de rollen omdraaien en hun het rotwerk op laten knappen. Zo hadden de vrouwen die dit voorstelden het echter niet bedoeld. Kinderopvang hoeft geen rotwerk te zijn. Degenen die er voor kiezen zullen er wel een reden voor hebben. Er zijn mannen die er een politieke keuze van maken om kinderen op te vangen als vrouwen actie voeren. Alle vrouwen kunnen dan bij de actie aanwezig zijn zonder dat de aanwezigheid van kinderen hun belemmert. Vrouwen die niet naar de actie willen gaan en er zelf voor kiezen om de kinderopvang te doen is natuurlijk ook prima. Andere vrouwen waren weer van mening dat als we mannen vragen voor de kinderopvang we laten blijken dat we ze toch nodig hebben, we dus niet zonder ze kunnen en wilden daarom liever kiezen voor vrouwen voor de kinderopvang.

Uiteindelijk hebben we besloten dat we toch mannen hiervoor willen benaderen, maar als er vrouwen zijn die het willen doen is dat hun keuze en natuurlijk ook prima.

Ik was wel blij met deze beslissingen. Even was ik bang een avond aan het voorbereiden te zijn waar ik dan tenslotte zelf niet heen zou gaan omdat er ook mannen komen. Het is tenslotte internationale vrouwendag tegen geweld tegen vrouwen. Wat de kinderopvang betreft vind ik het goed als mannen dit doen, maar ook dat vrouwen de keuze hebben op welke manier ze aan de dag mee willen doen.

Terug