De Peueraar 17, januari 1992

Auteur:


Werkgroep Dierenstrijd Leiden

De Peueraar-redactie hield een kort vraaggesprek met Richard, een voormalig lid van de Werkgroep Dierenstrijd Leiden (WDL). Sinds enkele maanden werd er niets meer vernomen van de toch wel spraakmakende groep die in de landelijke pers kwam na een actieblokkade bij McDonald's in Leiden. Afgelopen oktober vond er een evaluatie plaats over de activiteiten van de WDL. Het was tevens voor enkele mensen het startsein om voortaan op een andere manier voor de rechten van dieren op te komen.

De WDL is in mei 1990 begonnen met ongeveer 8 personen. De groep wilde zijn ongenoegen uiten over het misbruik van dieren ten behoeve van voedsel, kleding, wetenschap en amusement. De groep vormde een collectief (werken op basis van gelijkwaardigheid) en wilde in de Leidse regio werken aan een mentaliteitsverandering van mensen ten aanzien van dieren. Dit door middel van een constante informatiestroom en directe actie.

Terugkijkend op de gebeurtenissen van de afgelopen anderhalf jaar van de WDL, constateert Richard dat de directe acties sterk de overhand namen. Er waren soms wel 30 mensen actief bij deze acties. Het ontbrak echter aan goede inhoudelijke discussies.

De acties zelf zijn als zeer positief ervaren. De meest spraakmakende actie was de blokkade van het McDonald's filiaal in Leiden. Door het gebruik van geweld door de politie, en sommige omstanders liep de actie uit op tientallen arrestaties. De WDL liet dit niet op zich zitten en diende een klacht in. In de gemeenteraad werden vragen gesteld over het politie-optreden en de politie kreeg een berisping. De actie heeft landelijke bekendheid gekregen. Deze blokkade was slechts 1 onderdeel van een maand lang durende campagne tegen de voedselgigant.

Verder heeft de WDL een picketline bij de medische faculteit gehouden om te protesteren tegen dierproeven; werden er voor Kerstmis veganistische recepten uitgedeeld en posters verspreid; diverse thema-avonden georganiseerd in politiek informatiecentrum De Invalshoek; en in samenwerking met andere organisaties slachtafval op het Binnenhof gepresenteerd tijdens de jaarlijkse barbecue voor Medewerkers van de Eerste en Tweede Kamer; en stickers geplakt op producten in supermarkten waar dierlijke stoffen in verwerkt zijn.

De publiciteit rond de McDonald's-acties heeft wellicht bij sommige actievoerders zo'n kick gegeven dat binnen de WDL directe acties sterk de overhand kregen boven inhoudelijke discussies. Bij de WDL zaten veel mensen die voor het eerst tegen iets in verzet kwamen. Het was voor hen makkelijker om zich bij een concrete actie aan te sluiten dan om hun mening te uiten over bepaalde onderwerpen, waardoor discussie uitbleef. Deze zaken werden wel ter discussie gesteld maar er bleef toch een conflict bestaan tussen de initiatiefnemers die te dominant bevonden werden en de losse groep daaromheen die als te passief werden beschouwd.

Het begon Richard allemaal meer en meer te irriteren. Het was onduidelijk vanuit welke achtergrond mensen met de WDL meededen, alles werd vaag en dit zorgde ervoor dat er geen inhoudelijke stukken op papier kwamen. Binnen de groep kon men geen uitweg vinden voor de gesignaleerde problemen en voor Richard zelf had dat tot gevolg dat hij maar liever z'n mond verder hield dan voor dominant uitgemaakt te willen worden. Zo tegen de zomer van 1991, waren de voorbereidingen voor de Stop Europa 92-karavaan, die ook Leiden aandeed, in volle gang. Er werd hard gewerkt aan de voorbereiding van een tocht door het Bio-science Park. Daarna gingen een aantal WDL-ers met de karavaan mee en de groep viel gewoon uit elkaar.

Wel is afgelopen oktober een evaluatie gehouden om te bespreken hoe alles gegaan was, of er doelstellingen bereikt waren en wie er op welke manier met de WDL verder willen. Richard zelf heeft voorlopig geen tijd en energie om opnieuw te beginnen.

Toch heeft de WDL wel het een en ander bereikt. Er is veel organisatorische ervaring opgedaan. De McDonald's-acties hebben zeker een bepaalde mate van bewustzijn bij grote groepen mensen teweeg gebracht. Dat het imago van het concern in het geding is blijkt uit de vele verklaringen die McDonald's zich genoodzaakt voelt te maken in de pers. Bovendien heeft de WDL veel andere groepen actief ondersteund, zoals de Vegetariërsbond, het Anti-Diergebruik Komitee, Lekker Dier, enzovoorts. Ook zijn er veel contacten gelegd. En in actiekringen heeft de veganistische denkwijze veel mensen beïnvloed. De WDL was ook dermate laagdrempelig dat mensen die voor het eerst iets wilden ondernemen op politiek of actie-gebied makkelijk, aansluiting vonden. Het is ook opvallend te noemen dat de verhouding vrouwen en mannen vrijwel altijd gelijk is geweest.

Richard spreekt de hoop uit dat de nieuwe WDL een echt collectief zal worden waarin iedereen een even grote stempel op de groep kan en wil zetten.

Terug