De Peueraar 17, januari 1992

Auteur: Aad Abbenbroek


(ingezonden)

Reactie op MIC-punt artikel

Een reactie naar aanleiding van het artikel in Peueraar 16 over de opening van het milieu-informatiecentrum in Leiden (MIC-punt). De reactie gaat met name in op de volgende twee delen uit het artikel:

Citaat 1: Een wat genuanceerder formulering zou mijns inziens beter zijn geweest. De industrie, met name in landen als Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen, maar ook elders, verkeert in een proces waarbij maatregelen van start gaan om het milieu minder te belasten. Dit proces gaat niet vanzelf, maar moet vaak via convenanten et cetera worden afgedwongen. Milieuwetgeving moet de rest doen. De publieke opinie speelt daarbij een grote rol!

Kapitalisme zien als milieuvernietiger komt wat erg dogmatisch over, daar duidelijk is dat het hier niet gaat om een systeem dat verantwoordelijk is voor een kwade zaak, maar het onbeperkte consumptieve gedrag van de individuele burger (waarom het wel gaat, red. Peueraar). In het bedrijfsleven is men inventief genoeg om daarop in te spelen. Overigens zie wat er aan milieuvernietiging heeft plaatsgevonden in Oost-Europa en Rusland.

Citaat 2: De laatste zin is een voorbeeld van trachten de zwarte Piet naar iets of iemand toe te schuiven, uit onmacht. Zo'n gevoel van onmacht deel ik maar al te vaak met de schrijver van het bedoelde stukje. Maar wat ik niet met hem/haardeel is de gedachte dat de individuele mens niet verantwoordelijk zou zijn voor de ontstane problemen. Een blik op het blik in de straten en op de wegen in Nederland is al voldoende om te beseffen hoe weinig de individuele mens nog rekening houdt met het milieu. En dit is nog maar een voorbeeld, hoewel wel een heel belangrijk voorbeeld!

Mensen die milieubewust trachten te handelen als privé-persoon, zullen ook als werknemer of directie hun uiterste best doen om hun bedrijf zo milieu-vriendelijk mogelijk te laten functioneren. Mijns inziens dient de prioriteit van actievoeren te liggen bij de burger: als die nog niet wakker is, maak hem/haar dan wakker!!! Bedrijfsgerichte activiteiten hebben alleen zin als het wordt gedragen door de "burger".

Organisaties als Greenpeace en Milieudefensie hebben invloed. Maak de mensen rijp om lid te worden van dit soort organisaties. Dan hebben deze weer meer invloed. Gesprekken tussen dit soort organisaties en het bedrijfsleven kunnen dan weer vruchtbaarder verlopen. De politiek is nodig om dit proces te begeleiden en te versnellen, en om het publiek duidelijk te maken dat, wil je het bedrijfsleven niet failliet laten gaan, men meer moet betalen voor een milieu-vriendelijk gefabriceerd product vanwege de hoge kosten. Overheden, nationaal en internationaal, zullen regulerend en ook dwingend moeten optreden waar concurrentieposities door milieumaatregelen worden vervalst. Milieuorganisaties, politiek en overheden dienen te steunen op burgers die milieu als prioriteit zien. In die situatie kan het bedrijfsleven niet anders dan volgen en zal ze ook volgen, immers het probleem van hogere kosten vanwege milieu-maatregelen, waardoor het product niet meer gekocht wordt door "Jan Publiek" bestaat dan niet meer. Uitsluitend bedrijven zien als milieu-criminelen is niet realistisch. Bedrijven die vervuilen zijn symptoom van een maatschappij die nog te weinig in milieu is geïnteresseerd.

De oorzaken liggen in de eerste plaats in het (koop)gedrag van de burger. Dit gedrag zal om moeten. Daar heeft de politiek alles mee te maken. Vervallen in dogma's over kapitalisme en socialisme doet mijns inziens geen recht aan de ernst en de ingewikkeldheid van het milieuprobleem.


Een reactie van Eric Krebbers en Harry Westerink

Terug