De Peueraar 20, april 1992

Auteur: Psychiatrisch wegloophuizen van Amsterdam, Den Haag en Utrecht

Eind februari was het weer de week van de psychiatrie. Kritische organisaties belichten in die week jaarlijks een thema uit de psychiatrie. Het psychiatrisch wegloophuis De Vluchthaven deelde donderdag 26 februari bij het Academisch Ziekenhuis Leiden de volgende folder uit:

"Slikken of stikken? Zoals velen niet weten is het deze week de week van de psychiatrie. Hierin wordt aandacht besteed aan het wel en wee van (ex-) psychiatrische patiënten. Veel mensen denken dat psychiatrische medicijnen een genezende invloed kunnen hebben. Dit is een misverstand. Namelijk, medicijnen hebben een onderdrukkende, versuffende uitwerking. Het zorgt ervoor dat kunstmatig al je emoties afgestompt worden, en op een laag niveau worden gehouden zodat je minder pijn voelt. Verder kun je niet helder meer denken waardoor je het zicht op de oorzaken van je problemen verliest. De "patiënten" worden gedegradeerd tot wezenloze, chemische kasplantjes.

Wie zijn er nu bij deze onmenselijke praktijken gebaat?

• Het ziekmakende systeem: machthebbers, psychiaters, regeerders zorgen er zo voor dat andersdenkenden en voelenden opgesloten worden. Op deze manier hoeven zij niet de structurelere problemen aan de kaak te stellen. De grote machts- en inkomensverschillen en het individualisme in deze samenleving zorgen ervoor dat veel mensen in de problemen kunnen raken. Bijvoorbeeld doordat ze in hun eentje de druk die een baas of de sociale dienst op hen uitoefenen niet aankunnen.
• De medisch-farmaceutische multinationals: zij verdienen miljarden aan het produceren van onderdrukkende medicatie. De overheid is hier ook mee gebaat (belastingen).
• De hulpverleners (=onderdrukkers): voor de psychiaters en verpleegkundigen is het wel zo makkelijk om de patiënten zo mak als lammetjes te maken. Zo hebben ze minder omkijken naar hen, maar de consequentie is wel dat de "patiënten" niets wezenlijks aan hun situatie kunnen doen.

NB: jaarlijks worden, gedwongen of niet, miljoenen medicijnen geslikt.

Het middel is erger dan de kwaal. Om dit verhaal duidelijker te maken zullen we nu een kort voorbeeld geven: L.B. is een jonge vrouw van 23 jaar. Toen ze nog op psychiatrisch ziekenhuis Bloemendaal verbleef slikte ze 5 verschillende middelen. Hieronder volgt daarvan een lijstje. Voor de (bij)werkingen raadpleegden we Elseviers Medicijngids 1988.

• Dipiperon (anti-psychoticum): L.B. slikt hiervan 4 pilletjes van 40 mg. Dipiperon is een middel dat angst, opwinding, spanning of agressiviteit doet verminderen. "Als je ze aan dieren geeft zijn ze gemakkelijker te temmen", staat er letterlijk in de gids. Mogelijke bijwerkingen: inactiviteit, sloomheid, depressiviteit, slaapaanvallen, kramp, krachteloosheid en afwijkingen in het bewegingsapparaat.
• Lithium (anti-depressivum): L.B. slikte dit 3 keer per dag. Het is een middel tegen neerslachtigheid (mede veroorzaakt door het vorige middel) Mogelijke bijwerkingen: huiduitslag, grote rode puisten, vergiftigingsverschijnselen, en het is schadelijk bij zwangerschap.
• Normison (slaapmiddel): dit is een middel ter bevordering van de slaap. Mogelijke bijwerkingen: je droomt niet meer, terwijl dromen nodig is om goed uit te rusten en belangrijke gebeurtenissen van overdag te verwerken, gewenning, ontwenningsverschijnselen, slaapstoornissen (!), leverafwijkingen, spierverslappingen, neerslachtigheid (maar gelukkig slikt ze lithium) en sufheid.
• Febegan: middel tegen misselijkheid (die optreedt als bijwerking van de andere medicijnen) Mogelijke bijwerkingen: verslaving, ontregeling van het darm- en maagkanaal.
• Cisordinol (anti-psychoticum): Dit werd via een prik toegediend. Dit middel heeft dezelfde werkingen en bijwerkingen als dipiperon, maar heeft voor de verpleging het voordeel dat ze het de tegenstribbelende "patiënt" maar 1 keer per week hoeven op te dringen.

Wij denken dat dit voorbeeld wel voor zich spreekt.

Terug