De Peueraar 22, juni 1992
Auteur: Harry Westerink
Wereldwinkel wijkt niet voor geld
Op een mooie lentedag werd de Leidse Wereldwinkel opgeschrikt door een telefoontje van de heer Hekert, ambtenaar bij de Directie Gebouwen van de gemeente Leiden. Deze ambtenaar had "een informeel verzoek binnen gekregen van een bank om aan de Steenstraat een geldautomaat te mogen plaatsen". De dienstdoende wereldwinkelier kreeg te horen dat de ambtenaar zijn oog had laten vallen op de twee voorraadcellen van de Wereldwinkel, aan de voorzijde van het pand aan de Steenstraat l-b. Tsja, en of hij hierover eens kon babbelen met iemand van het bestuur van de winkel. Als winkel konden we, zo probeerde hij ons te helpen, wel wat voordeel in de vorm van omzetverhoging hebben, met een geldautomaat in de onmiddellijke nabijheid. Enne, er zou een flinke financiële tegemoetkoming tegenover staan, zo liet hij doorschemeren.
Een paar dagen later togen twee vastberaden wereldwinkeliers naar het Stadsbouwhuis. Tijdens een strijdlustige vergadering van de wereldwinkelgroep had iedereen het voorstel vierkant afgewezen. "We wijken niet voor geldautomaten." Onlangs is in de winkel de Derde Wereld-bibliotheek verplaatst naar juist een van de cellen die de ambtenaar zou willen laten ombouwen tot geldautomaat. Het gesprek met de heer Hekert was kort en zakelijk. "Het is voor ons onmogelijk om op het verzoek in te gaan", aldus de resolute winkeliers. De ambtenaar bleef proberen: maar er was toch een zolder boven de winkel? Als die nou eens verbouwd zou worden, en er zou een trap geplaatst worden, dan hadden we toch vervangende opslagruimte? Goh, dachten de winkeliers, nu is ineens alles mogelijk, terwijl je anders jaren moet zeuren over onderhoud aan het pand. Toen de kwestie van de verplaatste bibliotheek aan hem werd voorgelegd, bleef het even stil. Vervolgens ging hij over op de wat ruigere toer. Er waren al heel wat kandidaat-huurders op het pand afgekomen, de laatste tijd. Het pand was erg in trek. De Wereldwinkel zat er nu toch wel erg goedkoop. Als hij het nu zou verhuren, dan kon hij het driedubbele vragen. Enzovoorts. Het bleef nee van de kant van de winkeliers. Nee tegen oprukkende commercie en city-vorming.
Breed lachend verlieten beide winkeliers het Stadsbouwhuis. De missie was geslaagd. Zij hadden stand gehouden tegen de verleidingen en bedreigingen van de macht.