De Peueraar 31, maart 1993
Auteur: Een Engelse kraakster
Vreemdelingenpolitie tegen krakers
Met onderstaande brief wil een Engelse kraakster andere mensen waarschuwen tegen de praktijken van de Leidse Vreemdelingenpolitie. Het feit dat zij in een kraakpand woont gebruikt de politie om haar een werkvergunning te onthouden. Gelukkig laat ze het daarbij niet zitten!
De situatie voor buitenlandse krakers, met name voor Engelsen, begint in Leiden onacceptabel te worden. De Leidse politie heeft besloten dat ze deze mensen niet langer in de stad wil hebben, ook al betekent dat dat ze haar eigen regels moet verdraaien.
Sinds een jaar of twee kraken er steeds meer Engelsen in Leiden. De politie is hier niet blij mee en omdat ze geen directe manier heeft om hier wat aan te doen, is ze begonnen de om de wetgeving rondom werkvergunningen te gebruiken om de situatie in te perken en te controleren. Om een werkvergunning te krijgen moet je de politie je huisadres geven. Tot ongeveer een jaar geleden werd een kraakpand als adres geaccepteerd, al was de politie hier niet blij mee. Langzamerhand kreeg je er steeds meer gezeik over en nu geldt een kraakpand niet meer als 'echt' adres. Het lijkt erom te gaan dat je huur betaalt, maar als je bij iemand logeert die zelf huur betaalt, is er geen probleem. Ook is het niet zo dat je een vast adres moet hebben, want een plek op een camping is al voldoende. Het is dus nogal duidelijk dat de politie krakers discrimineert en op deze manier krakers probeert te criminaliseren.
Voor zover ik weet hebben tot nu toe de meeste mensen de makkelijkste weg gekozen en een vals adres opgegeven. In feite zet de politie mensen aan tot het plegen van valsheid in geschrifte en tot het verbergen van het feit dat ze kraken. Kraken wordt hierdoor iets waar je niet open over mag zijn, iets waarvoor je je zou moeten schamen, in plaats van een gerechtvaardigd protest tegen het leeg laten staan van huizen terwijl er mensen dakloos zijn. Ik weiger gedwongen te worden me te schamen voor het feit dat ik kraak en ik weiger het te ontkennen.
Toen ik voor het eerst naar de Leidse politie ging om mijn werkvergunning te verlengen werd me verteld dat ik in geen geval een stempel zou krijgen vanwege mijn huidige adres. Ik probeerde met de politie in discussie te gaan; de dienstdoende agent zei echter dat ik kon praten wat ik wilde, maar dat hij toch niet van mening zou veranderen tenzij ik een ander adres vond. Daarop ging ik in eerste instantie naar de Leidse Rechtswinkel voor advies. Men zei dat de Vreemdelingenpolitie gelijk had. Ze bevestigden dat ik een 'echt' adres nodig had waarmee duidelijk werd dat ook zij een kraakpand niet als 'echt' adres beschouwen.
Omdat Nederlandse krakers volhielden dat het in dit land wel mogelijk moet zijn om je te laten registreren in een kraakpand ging ik vervolgens naar de stichting Burgerraadslieden (een gemeentelijke instelling voor juridisch advies). Hier zei men dat de vreemdelingenpolitie geen wettelijke basis heeft door haar handelswijze. De enige vereisten voor een verlenging van een werkvergunning zijn dat je een arbeidscontract nodig hebt en dat je bovendien in je eigen onderhoud kunt voorzien. Dit heb ik en dit kan ik. Ik ging terug naar de politie met de brief van de Burgerraadslieden. De politie nam gelijk een andere houding aan - ze leek onaangenaam verrast dat iemand voor haar rechten opkwam - maar omdat ze haar discriminerende beleid niet wil veranderen, behandelt de politie me nu als speciaal geval.
Misschien krijg ik een verblijfs/werkvergunning maar of dit de situatie voor andere buitenlandse krakers zal veranderen is de vraag. De vreemdelingenpolitie heeft mijn zaak doorgestuurd naar het ministerie van Justitie. De Burgerraadslieden vechten dit aan omdat de wet heel duidelijk in mijn voordeel is, dus waarom zou een hogere instantie hierover moeten beslissen?
Ik weet niet hoe het in mijn geval zal lopen, maar hopelijk zal dit artikel andere mensen aanmoedigen te vechten voor het behoud van de weinige rechten die we hebben. Daarom heb ik dit verhaal naar buiten gebracht.