De Peueraar 32, april 1993
Auteur: Harry Westerink
Wij bekennen kleur
"Vandaag bekennen wij kleur. Vandaag zijn wij tegen racisme. Wij zijn tegen racisme, omdat het een kwaad is dat bestreden moet worden. Wij willen dat racisme verdwijnt. Wij willen dat Nederland weer een tolerante samenleving wordt. Een samenleving waarin culturen elkaar verrijken. We moeten elkaar nu glashelder duidelijk maken waar we voor staan. We zullen elkaar in woord en daad moeten laten merken wat onze tolerantie in de praktijk waard is.
Kleur bekennen is moeilijk, maar noodzakelijk. We gaan tijdens deze optocht met een fakkel in onze handen kleur bekennen. Kleur bekennen naar elkaar, naar onze familie, vrienden, kennissen en collega's. We gaan dat doen op een stille, vreedzame, geweldloze, rustige, harmonieuze, voorzichtige, onopvallende, zwijgende en bijzonder lieve manier. Zonder te schreeuwen, zonder spandoeken te dragen, zonder lastig te zijn. En ook zonder een politiek standpunt uit te dragen. Iedereen moet zich thuis voelen in deze optocht. We bekennen kleur omdat we mensen zijn. Mensen die tegen racisme zijn. Want wij zijn tegen racisme. En in de strijd tegen racisme mogen wij niemand uitsluiten. Ook mensen van de VVD en het CDA kunnen en mogen meedoen met deze fakkeltocht. Ook deze mensen kunnen en mogen tegen racisme zijn. Zelfs mensen van de CD kunnen in principe tegen racisme zijn. Racisme gaat immers iedereen aan.
Wij vragen aan iedere deelnemer aan de tocht om op zijn of haar eigen manier gedachten te hebben. Gedachten over respect en solidariteit. Intieme en vredelievende gedachten. Positieve en optimistische gedachten. Dergelijke gedachten geven de vele rechteloze mensen op onze wereld een steuntje in de rug. Laten we elkaars gedachten niet verstoren. Laten we een plechtige tocht met kleurrijke mensen vormen. Laten we een voorbeeld zijn voor alle Leidenaars. Straks zullen we langs het politiebureau lopen. Daar zitten sinds twee dagen illegale mensen opgesloten. Wij willen deze mensen helpen. Maar wij zullen niet naar hen roepen. Wij zullen de openbare orde handhaven. Wij zullen niet stoppen en niet het verkeer ontregelen.
Misschien schrikt u van het woord illegaal. Dat kunnen wij begrijpen. Ook wij vinden het een naar woord. Bedenkt u echter wel dat deze hulpactie slechts eenmaal per jaar plaatsvindt. Wij willen u niet meerdere keren per jaar lastigvallen met het probleem van de illegalen. Pas volgend jaar, op of rond 21 maart 1994, zullen wij misschien weer iets doen voor illegale mensen. Uiteraard alleen als het dan nog nodig is.
Het kan zijn dat u zegt: "Maar de meeste illegale mensen in Leiden zijn Europeanen, bijvoorbeeld Engelsen. Dat zijn witte mensen en wat hebben die nu met racisme te maken." Wij geven u daarin gelijk. Illegale Europeanen hebben geen last van racisme, hooguit van discriminatie. En deze fakkeltocht is tegen racisme, niet tegen discriminatie. Bovendien zijn de meeste illegale Engelsen in Leiden krakers. En met kraken heeft deze tocht helemaal niets te maken.
Graag hadden wij op deze plaats zelforganisaties van migranten aan het woord gelaten. Helaas hebben zij geen gebruik gemaakt van deze gelegenheid. Zij bleken andere opvattingen over racisme te hebben dan wij. Zo beweerden zij dat het Leidse Ei het racisme in Leiden zou bevorderen. Het Leidse Ei is een door deskundigen uitgewerkt plan van witte en zwarte scholen. In het algemeen klagen migrantenorganisaties over gebrek aan inspraakmogelijkheden met betrekking tot het beleid van de gemeente Leiden. Wij delen deze kritiek niet.
Vandaag bekennen wij kleur. Met het schaamrood op de kaken erkennen wij dat er mensen zijn die racisme aanprijzen of toelaten. We moeten racisme een halt toeroepen. Vandaag zijn wij tegen racisme, en volgend jaar ook. Ik dank u voor uw aandacht."
Wees gerust: dit was een denkbeeldige toespraak. Deze slappe hap-tekst is niet uitgesproken tijdens de Leidse fakkeltocht op 18 maart 1993. Deze verbale nachtmerrie van politieke liefdadigheid werd nooit werkelijkheid. Maar velen laten zich in slaap sussen door soortgelijke wel gehouden toespraken, en ontwaken later uit een enge droom. Geef sociaal-democraten geen schijn van kans om vage verhalen te vertellen!