De Peueraar 37, september 1993
Auteur: Gerrit de Wit
Op 27 juli waren op initiatief van het Kraak Overleg Leiden (KOL) drie panden aan de Haarlemmerstraat gekraakt. Na het gebruikelijke verblijf van 24 uur in het pand werd de politie gebeld met de vraag of ze bewoning wilde komen constateren. Tevens kregen de krakers versterking van anderen, zodat er in totaal 29 krakers binnen de panden waren.
De politie kwam langs, maar niet om bewoning te constateren. Ze maakten zich op voor de ontruiming van de rechtmatig gekraakte panden. Toen de krakers dit door hadden werd de Hulpofficier van Justitie gebeld om ervoor te zorgen dat de zaak niet zou escaleren. Zonder enige aanleiding werd bij het politiebureau de hoorn op de haak gegooid, terwijl de wachtcommandant op de achtergrond met een derde op ruziënde toon een gesprek voerde dat kennelijk over de kraakactie ging.
Buiten de panden waren al twee mensen opgepakt. De ene omdat hij brood en drinken naar de krakers wilde gooien, de ander omdat zij in de weg zou lopen. De vrouw is hierbij ook door de politie met een knuppel op haar hoofd geslagen. Tevens was van een kraaksympathisante een fototoestel in beslag genomen, aangezien de smeris het niet ziet zitten als er van hun veelvuldig gewelddadige optredens bewijzen zijn.
Bij de uiteindelijke ontruiming werden ongeveer 15 opgefokte, met schilden en knuppels bewapende, smerissen ingezet. Ook twee politiehonden waren van de partij. Zonder dat de krakers gesommeerd werden de panden te verlaten kwam de politie via het dak binnen, waarbij ze en passant met de vuist een kraker op zijn gezicht sloegen. Deze man werd ook met de knuppel afgetuigd. Hierover later meer.
Alle krakers werden gearresteerd en afgevoerd naar het hoofdbureau. Alhier luidde de aanklacht 'vernieling' en 'openlijke geweldpleging', terwijl de krakers absoluut geen geweld hadden gebruikt in tegenstelling tot de politie. Van de 31 anonieme arrestanten werden foto's en vingerafdrukken genomen.
Tijdens het verblijf in het bureau liet de smeris weer eens duidelijk merken hoe seksistisch ze wel niet is. Terwijl een arrestante door een politievrouw gefouilleerd werd, zeiden mannelijke collega's tegen haar dat ze maar bofte dat ze de arrestante mocht fouilleren. Aan een andere arrestante vroegen mannelijke smerissen wie van hen de arrestante het leukst vond. Andere cynische en seksistische opmerkingen waren "Ben je een jongen of een meisje!?" en "Kom je vanavond naar de Pijpenla!?". Voor de duidelijkheid, de Pijpenla is een macho-kroeg in Leiden.
Om het ongenoegen over de onterechte en gewelddadige ontruiming te uiten en om solidariteit met de nog vastzittende arrestanten te betuigen, werd 's avonds voor het hoofdbureau van politie door ongeveer 55 mensen een lawaaidemonstratie gehouden. Alle arrestanten werden binnen zes uur na de arrestatie vrijgelaten.
De man die in het kraakpand door de politie is afgetuigd, terwijl hij zich helemaal niet tegen de politie verzette, zal een aanklacht tegen deze mishandeling indienen. Hij had striemen op zijn kuiten, blauwe billen, een kapotte lip en bloedingen op zijn gezicht, alle veroorzaakt door de vuistslag en knuppelslagen van de politie. Dat de man ook verwondingen aan de achterkant van zijn lichaam had, geeft aan dat hij al op zijn buik liggend, weerloos in elkaar geslagen is. Jan Laurier, gemeenteraadslid van GroenLinks, heeft schriftelijke vragen over de hele situatie ingediend bij B&W. Volgens Jan Laurier was de ontruiming überhaupt onterecht.
De nieuwe politiewoordvoerder R. Blom ontkent alle feiten, zoals een goed staatsambtenaar betaamt. Hij zegt dat hij geen aanwijzingen heeft dat de krakers de politie opgebeld hebben om escalatie te voorkomen. Wel heeft hij toegegeven dat één van de krakers verwondingen heeft opgelopen. Die zouden volgens hem niet door fysiek geweld zijn ontstaan, maar door rondvliegend glas uit één van de ramen die bij ontruiming van de panden door de politie werden stukgemaakt. Een bijzonder ongeloofwaardige, idiote verklaring. Dit zou de eerste keer in de geschiedenis zijn dat een persoon dergelijke zware verwondingen oploopt door rondvliegend glas.
Het verhaal van Blom en de politie past precies in de strategie van de legitimering van repressie. Namelijk door liegen en draaikonten de staatsrepressie voor de bevolking aanvaardbaar maken en hiermee de kraakbeweging proberen af te schilderen als zijnde negatief en immoreel. Dat de staat heel ver kan gaan in het paaien van de bevolking opdat zij niet tegen de repressie in opstand komt, blijkt ook wel uit de volgende woorden van de politievoorlichter. "Er zijn zoveel plaatsen waar gekraakt kan worden, dat er van de kant van de kraakbeweging ook begrip moet zijn wanneer we zeggen: nu maar een keer niet!" Hiermee impliceert Blom dus eigenlijk dat de politie zich niets aan hoeft te trekken van de wetten waarin geregeld is dat kraken een recht is. Dat de politie willekeurig op kan treden als zij vindt dat iets niet toelaatbaar is.
De kraakpanden zijn onderwijl dichtgetimmerd en zouden volgens de eigenaar meteen na de bouwvakantie gesloopt worden. Deze plannen zijn kort geleden, zoals gebruikelijk, weer eens uitgesteld.