De Peueraar 45, mei 1994
Auteur: Petra Schultz
Er zijn deze maand weer een aantal racistische dreigbrieven verspreid. Blijkbaar voelen de racisten zich gesterkt door de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen. Moeten anti-fascistische groeperingen niet eens met elkaar praten over hoe hierop te reageren? Overigens wordt er wel al actie ondernomen tegen de gemeenteraadsleden van de CD in Leiden. Daarover kreeg De Peueraar dit piepkleine persbericht: "Afgelopen nacht, van 16 op 17 april, hebben wij, de anti-fascistische verfpotten, het huis van CD-gemeenteraadslid Henk Otto beklad met verf. Dit om onze afschuw te uiten tegen het fascistische beleid dat hij, namens zijn partij, in de gemeenteraad vertegenwoordigt."
Met stenen en verf reageren zal best zo wat hebben, maar als het daar bij blijft, vind ik het wat individualistisch. Veel uitstraling verwacht ik er niet van. Hoewel het best leuk is als zo'n fascist zich terugtrekt uit de raad. Ik wil maar zeggen, dat is slechts een manier, met zo zijn voordelen en beperkingen (de mening van het publiek zal je hier niet positief mee beïnvloeden). Niet dat ik een beter idee heb. Wie het weet moest maar eens een ingezonden brief sturen. Of proberen met andere anti-fascisten om de tafel te gaan zitten. Ja, ja, heb je die vergaderzieke intellectuelen weer, maar het is toch een begin? Dat maar beter gemaakt kan worden voor in Leiden de eerste brandbom ontploft.
Aan Meldpunt Discriminatie de vraag of de politie deze brieven serieus neemt: "Dat verschilt per rechercheur. Nee, ze nemen het wel serieus." Het gaat om een handgeschreven brief naar een aantal migranten wiens naam in een advertentie van het comité Leiden voor iedereen stond. In de advertentie pleitte Leiden voor iedereen ervoor haat geen stem te geven (tijdens de gemeenteraadsverkiezingen). Meldpunt Discriminatie: "De migranten die via het telefoonboek te achterhalen waren, hebben een brief gekregen, blijkbaar tot hun postzegels op waren." Ook is een brief gestuurd naar Surinamers en Antillianen in een flat in de Mors. Hieronder citeren we deze brieven. Zodat iedereen nog eens goed kan zien, wat er gebeurt, als haat een stem krijgt.
"Leiden is vol, rot zelf op! Leidenaars worden verjaagd uit hun stad door indringers, die ons bestelen en onze huren inpikken. "Als je Leiden te vol vindt, rot dan op", ze zeggen het tegen ons, eerlijke Hollanders (ook tijdens de demonstratie Leiden voor iedereen was dit een van de leuzen, redactie). Dit soort uitspraken van buitenlanders en hun 'anti-racistische' beschermengelen zijn het bewijs, evenals de misdaad- en immigratiestatistieken. Waarom, waarom zijn hier toch zoveel buitenlanders? Het gros is geen vluchteling maar pure profiteur! Ze komen ongeschoold hier. Of om van ons (te) humane opvangbeleid te profiteren, of om als crimineel van ons te humane strafklimaat te profiteren. Je hoeft toch echt niet racistisch te zijn om vast te stellen dat dit in een dichtbevolkt en door economische crises getroffen land niet door de beugel kan. Eerdaags zullen wij dit pand terugvorderen voor ons eigen volk! Nationaal Uitzettings Leger"
Een brief uit dezelfde reeks eindigde net iets anders: "Eerdaags zullen we u uit dit pand sleuren en teruggeven aan ons eigen volk. Buitenlanders raus! Voor elke inbraak of beroving zetten wij een buitenlander op onze dodenlijst. Die lui zoals Pronk, Scholten, D'Ancona, I. Brouwers, die alles maar goed vinden van buitenlanders zijn nog erger dan vele buitenlanders zelf. Zij zijn collaborateurs van het Nederlandse volk en er de oorzaak van als u eerdaags uit uw huis wordt gehaald. Ga bij hun demonstreren, die motherfuckers, die verraders, die witches. SS-'94"
De brief naar de Surinamers en Antillianen was iets compacter: "Hi nigger, deze flat wordt alleen maar van de blanke Nederlanders, alle buitenlanders eruit. Door jullie komst is er een groot tekort aan woningen, een ding kunnen jullie goed, lawaai schoppen en de flat laten stinken. We geven je de kans tot eind juni om eruit te gaan, anders zetten we je zelf eruit. White Power."
Na het bovenstaande valt iedere afsluiting in het niet. Blijft over de vraag: wachten we af tot deze dreigementen uitgevoerd worden?