De Peueraar 45, mei 1994
Auteur: Gerrit de Wit
Elco Brinkman, lijstrekker van het CDA, woont in de Leidse Merenwijk, aan de Damastroos nummer 10. Hiermee is hij een perfect doelwit voor woedende Leidse actievoerders. Zo ook voor de Leidse afdeling van de Socialistische Partij (SP). De SP hield op maandag 4 april een korte manifestatie tegen de afbraak van de AOW achter het huis van Elco, die zelf trouwens niet thuis was. Vijf AOW-ers uit de eigen gelederen dronken aan een opklaptafel een bakje koffie, maar lieten het symbolische halve eitje voor wat het was. Om de tafel heen slenterden de drie socialistische raadsleden Daan Sloos, Cor Vergeer en Tim van Houten om broodjes, meer koffie en folders uit te delen. Bij de manifestatie was veel pers aanwezig, zowel de lokale als de landelijke in de gedaante van de NOS. Toen de pers voltallig aanwezig was, vond Sloos het moment gekomen om zijn verkiezingspraatje te houden: "In dit huis woont een filmster. Hij is de hoofdrolspeler uit de film Grijpmaar en De Gier. Maar laten wij toe dat hij het naoorlogse monument van de sociale zekerheid, de AOW, aantast? Nee toch zeker?"
De SP deelde verder een folder met de volgende tekst uit: "De ouderen hebben dit land de kans op een toekomst gegeven. Daar zijn we trots op en we accepteren het niet dat onze bijdrage door de politiek van vandaag vergeten wordt. Dankzij ons, en daarna onze kinderen, werd een staat opgebouwd die iedereen een zekere mate van sociale zekerheid garandeerde.
Op 31 mei 1965 werd met de invoering van de AOW een sociale mijlpaal bereikt. De AOW. vormde de garantie op een veilige oude dag. Ouders hoefden niet langer de hand bij hun kinderen op te houden als ze te oud waren geworden om nog langer te werken. De AOW gaf ons het gevoel dat we al dat werken voor een nieuw opgebouwd Nederland niet voor niks deden.
Maar nu is het 1994. De WAO is afgebroken, de WW ingeperkt, op 1 april gaat de nieuwe Wet Voorzieningen Gehandicapten in - en dat betekent een zware aanslag op de rechten van de gehandicapten. En ook de AOW ligt onder vuur. De regering van Lubbers en Kok heeft de mensen boven de 65 fors laten inleveren. De beloften van de PvdA in 1989 bleken geen stuiver waard. En Kok, Brinkman, Van Mierlo en Bolkestein zijn het erover eens dat de ouderen straks nog verder achteruit moeten - terwijl de salarissen van Kamerleden, staatssecretarissen en ministers met tienduizenden guldens omhoog gegaan zijn!
Onze financiële positie holt achteruit. Sinds 1980 is de AOW 12 tot 15 procent achtergebleven bij de loonontwikkeling. Een derde van alle ouderen moet rondkomen van alleen een AOW. Nog eens 30 procent heeft slechts een klein aanvullend pensioentje van 200 tot 300 gulden per maand. Volgens het Centraal Plan Bureau leiden de plannen van de vier grote partijen de komende jaren tot een koopkrachtverlies van drie tot zeven procent voor bejaarden. De ouderenbonden en het Nibud hebben geconstateerd dat honderdduizenden alleenstaande AOW'ers zonder aanvullend pensioen nu al 100 gulden per maand tekort komen om fatsoenlijk te kunnen leven. Wat er gebeurd met de AOW en met de rest van de sociale zekerheid is een belediging aan al die mensen die dit land hebben opgebouwd. Het is een aanfluiting van begrippen als menselijk waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Het is een schande om op de drempel van de 2lste eeuw sociaal terug te keren naar het einde van de l9de eeuw.
Het is goed dat veel mensen in dit land zeggen: "Ho, dat gaat zo niet langer. Er moet een harde oppositie komen tegen dat schandalige afbraakbeleid. Handen af van de sociale zekerheid. Handen af van de AOW! Handen af van de ouderen van ons land!"
Tot zover de verklaring. Vrij snel na het vertrek van het NOS-busje hield de SP het voor gezien. In de volgende Peueraar zullen we meer schrijven over het racistische en anti-feministische karakter van de SP. Want deze partij is zeer zeker niet zo links als mensen wel eens denken!