De Peueraar 49, september 1994

Auteur: de redactie

De uitslag van de enquête

Vier jaar blaadjesmaken. Vier jaar keihard werken. Iedere maand op pad om in deze duistere tijden een links geluid in de stad te laten horen. Informatie bijeenslepen, interviewen en om reacties zeuren. Tot diep in de nacht achter de computer, weekeindenlang lay-outen en kopieëren en door weer en wind de postbode uithangen. Met als doel: discussies organiseren en linkse informatie verspreiden om een (radicaal-)linkse beweging in Leiden te stimuleren en te ondersteunen. Een beweging die invloed kan uitoefenen op ontwikkelingen in de stad.

Al geruime tijd stellen wij ons de vraag of het maken van De Peueraar nog wel zin heeft. Veel beweging is er niet meer. En veel reacties maken we niet los. Waarom niet, vragen we ons af. Om antwoord op deze vragen te krijgen stuurden we zo'n 150 Leidenaars een enquête. Voornamelijk activisten, abonnees en mensen die we wel eens geïnterviewd hebben. Slechts 25 mensen namen de moeite ons te antwoorden. De enquête is daardoor verre van representatief. Helaas moeten we het ermee doen. Toch hebben we nu iets meer kijk op jullie, de lezers. In ieder geval op de meest betrokken lezers.

Wie zijn jullie?

De gemiddelde leeftijd van jullie betrokken lezers is 32 jaar. Jullie waren voorheen voornamelijk bezig met het milieu, met vrede en militarisme, kernenergie, racisme of met internationale solidariteit. Jullie zijn nog steeds actief, maar kernenergie en internationale solidariteit zijn afgevallen. De helft leest meer dan 3 andere 'linkse' bladen. Voornamelijk de NN, Konfrontatie, Lekker Fris, De Groene Amsterdammer, Milieudefensie en Onze Wereld.

Jullie hebben kennis gemaakt met het blad via bekenden of de losse verkoop, niet door onze maandelijkse poster of het gratis nummer. Toen jullie ons eerste nummer in handen kregen hadden jullie redelijk hoge verwachtingen. Na lezing vonden jullie het blad over het algemeen iets beter dan verwacht.

Vrijwel iedereen laat het blad door nog iemand lezen.

De ene helft van jullie geeft de voorkeur aan korte artikelen. De andere helft ziet lange en korte artikelen allebei wel zitten. Velen van jullie lezen echter erg weinig in De Peueraar. Slechts 1 op de 5 leest alles, terwijl 3 van de 5 maandelijks maximaal 2 lange artikelen leest. Van jullie mag De Peueraar dan ook best 4 tot 8 pagina's dunner worden. Over de gewenste frequentie lopen de meningen uiteen: van "wekelijks" tot "per kwartaal".

Wat vinden jullie van de vorm?...

Over de lay-out zijn jullie redelijk enthousiast, ofschoon sommigen de foto's slecht vinden. Anderen vragen om meer plaatjes. Een van jullie vindt de "tekeningen humoristisch, maar soms iets te grof". We krijgen "een tien voor het kringlooppapier".

Ook onze journalistieke stijl valt over het algemeen wel in de smaak. Negatieve geluiden hoorden we echter ook: "standpunten zijn vaak slechts matig beargumenteerd". Vaker schreven jullie echter iets als: "grondig en prima, legio journalisten kunnen daar een voorbeeld aan nemen, maar ik mis de afwisseling." "Waarom niet een beetje humor?" Voor de één hanteren we "teveel linkse jargontaal", de ander is "blij met de eenvoudige woorden". Weer een ander is "gecharmeerd van de verschillende stijlen in het blad." Ook vindt iemand dat we "niet teveel moeten provoceren." Een ander dat "de informatie-functie op een veel hoger niveau zal moeten wil je een grotere groep 'progressieve' mensen bereiken. De Peueraar hinkt nog teveel op twee gedachten. Aan de ene kant wordt op allerlei manieren gerefereerd aan radicaal-links (vorm, jargon, onderwerpen, politieke correctheid), aan de andere kant wordt gezocht naar verbreding. Dat gaat dus niet echt lekker samen."

...en van de inhoud?

Met onze politiek inhoudelijke keuzes zijn verreweg de meesten van jullie het erg eens. Maar tegenover de opvatting "altijd actueel en genuanceerd uitgewerkt" staat wel de opmerking: "Ik vond De Peueraar nogal eenzijdig met weinig begrip voor de andere kanten. Graag minder radicaal en lichter." Een ander leest "te vaak herhalingen van uitgekauwde thema's", en denkt daardoor dat "de redactie een beetje moe is." Jullie willen over het algemeen meer vrouwenstrijd, city-vorming en repressie, economie, arbeid en uitkeringen, internationale solidariteit, cultuur, anti-militarisme en gezondheidszorg. Ook missen jullie "de linkse discussie over doelen en middelen van verzet." De aandacht voor racisme mag van jullie wel wat minder.

Iemand vraagt om "wat interviews met 'rechtse' individuen om helder te krijgen wat hen drijft om te kiezen voor de waarden die zij in hun leven centraal stellen." "Specials" waarin slechts één onderwerp bediscussieerd wordt zien jullie niet zitten, of het moet "sporadisch" zijn.

Onderstaande tabel geeft weer hoeveel procent van jullie ja zeiden op de vraag "De Peueraar is..."

Waarom lezen jullie De Peueraar?

Jullie lezen De Peueraar (in volgorde van belangrijkheid) om op de hoogte te blijven van de linkse actualiteiten (vooral in Leiden), vanwege de achtergrondinfo, om op de hoogte te blijven van discussies, om te lezen hoe andere linkse mensen denken en doen, om mee te doen aan acties waartoe opgeroepen wordt, en om deel te nemen aan de discussies. Naarmate er dus meer eigen activiteiten verlangd worden neemt jullie enthousiasme sterk af. Iemand zegt het blad te lezen om ons "te steunen", een ander heel eerlijk: "om erbij te horen".

Jullie doen over het algemeen niet mee aan discussies in het blad vanwege (in deze volgorde) tijdgebrek, niet inspirerende discussies en een ervarings- en kennisgebrek. Iemand vindt het niet interessant om met een "subculturele groep" te discussiëren. Als de discussies wat "concreter, praktischer en prikkelender" waren zouden jullie eerder meedoen. Iemand vindt onze discussies over het algemeen "zo agressief" en is "bang iets heel verkeerds te zeggen" en voelt zich gedwongen haar "verhaal heel fel te moeten brengen." Heel berustend schrijft iemand: "De behoefte aan discussies is, zeker in Nederland, nooit groot geweest, en dat moeten we maar eens gaan accepteren. Mensen zijn nooit actief geworden op grond van een genieuze theoretische ontwikkeling, maar omdat ze gevoelsmatig door iets worden aangesproken, boos worden of zich bedreigd voelen. Dat vraagt dus eerder om een blad dat lekker populistisch en creatief dat soort sentimenten probeert op te sporen en te vertolken."

Discussies over seksisme zijn een geval apart. Sommigen vinden ze te persoonlijk en bedreigend: "vaak worden thema's als roddels behandeld, omdat ze meer op de persoon worden gespeeld dan op het thema zelf."

Gaat De Peueraar door?

Deze enquête is voor ons een van de uitgangspunten in onze discussie over het al dan niet voortzetten van het project Peueraar. Gaan we door? Zo ja, in welke vorm? Volgende maand kan je er op deze pagina's waarschijnlijk meer over lezen. Wil je meedenken, heb je een idee over hoe het beter kan of waarom we er maar beter een punt achter kunnen zetten en een ander project kunnen beginnen, laat het ons weten. Het is ook jullie blad...

Terug