Lokaal Kabaal 1, maart 1995
Auteur: Petra Schultz
"De politiek doet waar ze zin in heeft"
Het contact tussen buurtbewoners en de gemeente loopt op zijn zachtst gezegd niet altijd even lekker. Lokaal Kabaal sprak daarover met Edith van Middelkoop, GroenLinks-raadslid, en Jeanne Bosboom, een actieve buurtbewoonster in de Slaaghwijk.
Jeanne weet wel raad met de vraag of de politiek zich in een ivoren toren bevindt: "De politiek doet waar ze zin in heeft. Dat zie je bij ons met de bouw van een torenflat en een nieuwe brug bij de Kopermolen. Voor die brug is een sluis gebouwd zodat er geen brommers door kunnen. Rolstoelen en kinderwagens kunnen er nu ook niet door. De algemene bewonersvergadering was hier tegen, maar je kunt zeggen wat je wilt, het gaat toch door."
Edith legt uit wat de politiek wil met de Slaaghwijk: "De torenflat maakt deel uit van een plan van integrale aanpak om de Slaaghwijk een beter aanzien te geven, zodat verschillende doelgroepen er willen wonen. De hoogbouw is ook nodig tegen de woningnood. De problemen in de wijk, zoals bijvoorbeeld met allochtonen, hebben te maken met het aantal inkomensafhankelijken in een wijk. Om te voorkomen dat er alleen mensen met een uitkering in de wijk wonen zijn het aanzien en de huren verhoogd."
Onduidelijke procedures
Er komen veel insprekers af op de gemeenteraadscommissie Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening. Edith heeft daarin zitting: "Mensen weten niet goed wanneer inspraak mogelijk is. Ze horen dat ze mee mogen denken en wachten dan op een teken van de gemeente. Het moet duidelijker zijn waar inspraak op mogelijk is en waarop niet. Als de gemeente het over inspraak heeft, suggereert ze of er van alles nog geregeld kan worden. Dát er wordt gebouwd is al besloten, zoals bij de torenflat. Je moet als gemeente veel in de gaten houden, bijvoorbeeld of er genoeg seniorenwoningen worden gebouwd. Iets anders is waar en hoe hoog er gebouwd wordt. Als gevolg van inspraakreacties hebben we dat wel eens veranderd. Toen was het mogelijk daarmee te schuiven, een andere keer kan dat niet."
Zijn de burgers dan te afwachtend? Volgens Jeanne niet: "We zijn wél actief geweest. Een onderdeel van het plan voor de Slaaghwijk was renovatie van de binnenkant van de woningen. Daarvoor hebben wij ons sterk gemaakt, maar de renovatie is slechts ten dele uitgevoerd. Woningbouwvereniging Leiden liet het afweten."
De wijk in
Het College wil haar oor te luisteren leggen bij de burger. B&W trekken regelmatig de wijk in. Wat heeft dit om het lijf? Volgens Jeanne zijn veel mensen teleurgesteld in de politiek: "Ze komen niet af op dit soort wijkbezoeken. De politiek moet vaker langskomen en iets doen voor mensen, zoals de hoge woonlasten aanpakken." Edith wil niet het gemeentebestuur, maar de buurt-bewoners veranderen. Ze wil stimuleren dat mensen denken: "Dit is mijn wijk en daar ben ik verantwoordelijk voor".
Jeanne wil best verantwoordelijkheid voor haar wijk nemen. Maar dan moet de gemeente beter luisteren naar de buurtbewoners. "Wij zeggen dat er genoeg flats zijn in onze wijk. De gemeente wil daar nu weer gaan bouwen. Maar het is al zo vol met op elkaar ge-stapelde mensen." Edith weet niet of ze als raadslid tegen meer flats zou stemmen. De gemeente moet het algemeen belang in de gaten houden, zoals het oplossen van de woningnood. Ook voor de wijk zelf kan het voordelig zijn als er meer mensen komen wonen. "Meer tweeverdieners erbij, dat versterkt de voorzieningen in de wijk." Jeanne is het daar niet mee eens: "Als er meer voorzieningen zijn, krijgen de woningen meer punten en worden de woonlasten verzwaard. Mensen met een uitkering komen er nu al niet meer in. Alleen tweeverdieners kunnen de huur betalen."
Edith ontkent dat de huren hierdoor omhoog gaan, maar Jeanne weet het zeker: "Ook het winkelcentrum en het mooie plein ervoor zullen de punten van de woningen omhoog krikken. Meer mensen betekent trouwens niet altijd meer voorzieningen. Kijk maar naar de reorganisatie bij de buurthuizen. In Slaaghwijk is er geen jongerenwerker meer. Jongeren moeten nu naar 't Spoortje. Ook de bus van de Ketelmeerlaan gaat verdwijnen. Zo isoleer je een wijk. We voelen het allemaal nog niet als een verbetering." Ook hier speelt geld een grote rol. Edith wijst erop dat een onrendabele buslijn moeilijk te handhaven is.
Het referendum
Is het referendum rond het Militair Invalidenhuis een geslaagde vorm van bewonersparticipatie? Jeanne vindt van wel. "Het huis moet blijven zoals het is, ik stem tegen de sloop. Vanaf het begin waren er protesten van de buurt, maar die werden niet serieus genomen. De gemeente wilde toch haar zin doordrijven. Het groen in een wijk is heel belangrijk, je kunt dat niet allemaal in je auto ver weg gaan zoeken." Edith weet wel betere voorbeelden van participatie. Ze wil niet zeggen of ze voor of tegen zal stemmen. Diplomatiek zegt ze: "Wat maakt het uit wat ik ervan vind?"