Lokaal Kabaal 4, mei 1995

Auteur: Petra Schultz


Jongeren wegbezuinigd

Gemeente wil geen nieuwe hangplekken

Hangplekken voor jongeren moesten de oplossing zijn voor de zich vervelende jeugd. Onlangs besloot de gemeenteraad dat er geen nieuwe plekken meer komen. Ze zouden geen zin hebben. Hoe moet het dan? Sjuul Paauw, buurtwerkster in buurthuis Westerkwartier in Leiden-Zuid, vertelt over de jongeren in 'haar' stadsdeel.

Paauw: "Toen ik hier vijf jaar geleden jongerenwerkster was, hadden we geen problemen met jongeren. Toen staken we er bewust veel tijd in. Dat was preventief. Ze hadden wat om handen en bespraken met ons hoe het ging op school."

Er is in Zuid een vacature voor het jongerenwerk. Daardoor is de hangplek aan de Toussaintkade niet officieel in gebruik genomen. Marokkaanse jongeren uit een ander stadsdeel zijn die plek toen gaan gebruiken. Die groep verplaatst zich echter steeds en zit nu elders in Leiden.

De gemeente heeft onlangs op basis van één niet door de jongeren in gebruik genomen hangplek in het centrum van Leiden alle hangplekken afgeschreven. De jongeren zijn inmiddels zoek. Er wordt geprobeerd hen terug te vinden. Paauw: "Je moet niet alleen een hangplek neerzetten, maar de jongeren ook verder begeleiden. Ze willen niet zomaar wat op straat hangen. Jongeren zullen het zelf niet zo zeggen, maar ze hebben veiligheid en structuur nodig. Ze zouden een eigen ontmoetingsplek moeten hebben, iets dat overdekt is. Dat kan in een buurthuis, maar dat hoeft niet. Bijvoorbeeld een disco of een brommerwerkplaats. Je kunt ook met thema's bezig zijn, zoals werk."

Ook meiden zijn jongeren

Het welzijnswerk is teruggekomen van een puur stedelijke aanpak. De Dienst Milieu en Beheer, de politie en het welzijnswerk proberen het wijkgerichte jongerenwerk weer op te pakken. De politie en Milieu en Beheer doen mee omdat zij te maken krijgen met jongeren die uit verveling gaan slopen. Men werkt nu preventief en organiseert voetbalwedstrijden. Voor meiden wordt niets georganiseerd. Is er alleen aandacht voor jongens omdat zij gaan slopen als hen iets niet bevalt? Paauw: "Dat zou kunnen, meiden zijn minder vernielzuchtig. Het gaat er toch ook om waar de gemeenschap last van heeft. Het meidenwerk van SKIL is wegbezuinigd. In buurthuis Westerkwartier komen welgeteld drie meiden, bij de Stadhouderslaan is dat net zo. Er zou meer met meiden moeten gebeuren."

Een stedelijke flop

Een tijdlang streefde de gemeente naar een stedelijke aanpak van het jongerenwerk. Van de jongeren uit heel Leiden werd verwacht dat ze voor activiteiten naar de binnenstad zouden komen. Het plan mislukte, want de jongeren bleken liever in hun eigen wijk te blijven. Paauw: "Eigenlijk was het gewoon een bezuinigingsmaatregel op het jongerenwerk in de wijken. De gemeentelijke bezuinigingen op het welzijnswerk moeten ergens vandaan komen. Ook buurthuis Westerkwartier moet dicht. Dat vind ik zonde, want het Westerkwartier is een moeilijke wijk. Het is belangrijk om goed contact met de mensen te houden. Ik hoop dat mensen de weg vinden naar buurthuis Vogelvlucht."

Terug