Lokaal Kabaal 4, mei 1995

Auteur: Harry Westerink

De gemeenten Leiden en Den Haag hebben een stedenband met Juigalpa. Komende zomer vertrekt er een bouwbrigade naar deze Nicaraguaanse stad. De deelnemers aan de brigade, waaronder Leidenaar Aart Hemker, gaan in een maand tijd drie scholen opknappen.

Internationale solidariteit met Nicaragua is uit de mode. In de jaren tachtig bestond er grote belangstelling voor het land. De oorlog tussen de sandinisten en de door de Verenigde Staten gesteunde contra's was wereldnieuws. Nicaragua raakte steeds meer ontregeld door de rechtse terreur van de contra's. Veel mensen hadden hun buik vol van het conflict. Bij de verkiezingen in 1990 stemden ze daarom op de UNO, een partij van het midden. Zo hoopte men rust in het land te krijgen. De sandinistische revolutie stierf een langzame dood. Nicaragua was weer een 'gewoon' Derde Wereldland geworden.

Belangstelling verminderd

De organisatie achter de Leidse stedenband is de Stichting Vriendschapsband Leiden-Juigalpa. Aart Hemker is een van de 10 actieve vrijwilligers. Hij is penningmeester van de stichting en werkt bovendien op het secretariaat van de Stichting Invulling Stedenband Den Haag-Juigalpa. Merkt hij dat de aandacht voor Nicaragua is verminderd? "We werken vanuit de gedachte van duurzame ontwikkelingssamenwerking op basis van vriendschappen. Er zijn uitwisselingsprogramma's: Nederlanders gaan naar Juigalpa, Nicaraguanen bezoeken Leiden en Den Haag. Zo leer je elkaars cultuur en gewoonten beter kennen. In de media is tegenwoordig inderdaad weinig nieuws meer over Nicaragua te vinden. We hebben moeite om plaatselijke media te interesseren voor onze activiteiten." Dat blijkt ook uit de teruggelopen interesse voor de zogeheten Nacht van Juigalpa, een jaarlijkse wandeltocht van Leiden naar Den Haag. Dit jaar doen ongeveer 500 lopers mee; in 1988 was dat 1200.

Gemeentelijke betrokkenheid gering

Het contactadres van de Leidse stedenband is de gemeente Leiden. Bij de gemeente bestaat echter minimale belangstelling voor de stedenband met Juigalpa, aldus Hemker. "Subsidie geven, dat is ongeveer het enige dat ze voor je doen. De gemeente werkt uitsluitend voorwaardenscheppend. De inhoudelijke betrokkenheid is ver te zoeken." En zelfs de geldkraan wordt maar mondjesmaat opengedraaid. Hemker: "De gemeente heeft ook een stedenband met de Poolse stad Torun. Onlangs heeft de gemeente ƒ 50.000,- geschonken voor de restauratie van een historisch gebouw in Torun. Je hoort het goed: dat hebben ze geschonken. En dat in tijden van bezuinigingen. Zo'n bedrag geven ze niet aan Juigalpa. Dan heb ik de neiging om te roepen: zijn jullie vergeten dat er ook nog een stedenband met Juigalpa bestaat?"

Hemker had liever gezien dat het bedrag over de twee stedenbanden werd verdeeld. Over enige maanden vertrekt er een bouwbrigade naar Nicaragua. Die heeft hard geld nodig. Naast Hemker gaan 14 andere mensen mee, afkomstig uit heel Nederland. Vanuit Juigalpa is er een aanvraag gedaan om het onderhoud van drie scholen te financieren. Het Nicaraguaanse ministerie van Onderwijs heeft er geen geld voor. Het onderhoud kost ƒ 25.000,-. Onlangs heeft Hemker de gemeente namens de brigade om een financiële bijdrage gevraagd. De reiskosten worden door de deelnemers zelf opgebracht.

Alternatieve vakantie

Hoewel Hemker al vanaf 1988 betrokken is bij de stedenband, is hij tot nu toe nog nooit in Nicaragua geweest. "Het spreekt voor zich dat ik het land dan een keer wil zien." Er zijn ook mensen die de bouwbrigade meer zien als een alternatieve vakantie. "Niet iedereen van de brigade heeft van huis uit een speciale interesse voor Nicaragua. Dat hoeft ook niet. De brigade levert extra publiciteit op voor de stedenband." Het lijkt erop alsof de brigade leuk is voor de mensen hier, en een stuk minder nuttig voor de mensen daar. "Er gaan enkele bouwvakkers mee. De rest heeft geen beroepsmatige deskundigheid", aldus Hemker.

Ongetwijfeld hebben de deelnemers aan de brigade goede bedoelingen. Toch blijft deze al jaren bestaande vorm van solidariteit een dubbelzinnig karakter houden. Zou het niet beter zijn om thuis te blijven en het geld van de dure en milieu verontreinigende vliegreis over te maken? Dan kunnen de Nicaraguanen zelf hun scholen opknappen.

Terug