Lokaal Kabaal 18, juni 1996
Auteur: De spreekuurgroep van De Fabel van de illegaal
(column)
Uit de illegaliteit
Sinds juni 1994 moet iedereen zich kunnen identificeren als er aanwijzingen zijn dat je illegaal in Nederland verblijft. En ook in het voetbalstadion, op de werkplek en in het openbaar vervoer als je geen plaatsbewijs hebt. Er stond onlangs een man met een donkere huidskleur op de bus te wachten in de Leidse Korevaarstraat. Er reed een politieauto langs. De agenten dachten zeker: een bushalte is geen werkplaats en geen stadion, maar een donkere huidskleur is toch zeker een aanwijzing dat iemand illegaal is. De politie voegde toen ter plekke een regel toe: iedere persoon met een donkere huidskleur moet zich identificeren. Dit is vast geen racistische daad. Wij begrijpen het heel goed; deze agenten hebben het beste voor met het land. Er worden vast en zeker geen kinderen meer ontvoerd of gedood, geen meisjes aangerand of verkracht, alle misdaden zijn bestreden en alle misdadigers zitten achter tralies. Dus nu rest nog de strijd bij de bushaltes tegen mensen met een donkere huidskleur.
Regelmatig wordt De Fabel benaderd door wit werkende illegalen. Een paar jaar geleden had je nog geen verblijfsvergunning nodig voor het verkrijgen van een SOFI-nummer. Sommige illegalen die toen een SOFI-nummer kregen, werken nu al meerdere jaren wit bij dezelfde werkgever. Vaak echter wordt een werknemer ontslagen als de werkgever ontdekt dat hij illegaal is. Ook worden illegalen nogal eens ontslagen bij ziekte. Dat overkwam een illegaal die bij zijn ontslag een veel te lage vergoeding kreeg. Zijn advocaat vecht dit aan, maar de uitslag kan nog twee jaar op zich laten wachten. In de tussentijd zit de illegaal zonder inkomen. Ondanks zijn ziekte moet hij daarom toch werk gaan zoeken. Officieel hebben illegalen wel werknemersrechten en kunnen ze niet zomaar wegens ziekte ontslagen worden. Daartegen protesteren kan voor illegalen dus nuttig zijn. Een werkgever kan overigens wel een ontslagvergunning aanvragen als een werknemer illegaal blijkt te zijn. Een probleem voor illegalen is dat men voor elke vorm van juridisch protest uit de anonimiteit moet treden. Daardoor wordt de kans op uitzetting groter. Jammer genoeg kennen weinig illegalen hun rechten en eenmaal ontslagen is er ook geen geld voor een advocaat. De kans op legaliteit door het verrichten van zes jaar wit werk is dan ook verkeken.
Het streven naar 0% immigratie gaat door en er vallen steeds meer slachtoffers. Zo had een man van 24 jaar asiel in Nederland aangevraagd, omdat hij thuis 12 jaar gevangenisstraf boven zijn hoofd had hangen. Deze zware straf had hij gekregen omdat hij een lening van de regering niet terug kon betalen. Door de droogte was zijn landbouwproject mislukt. Nadat zijn asielverzoek afgewezen was, vluchtte hij uit het opvangcentrum (OC) om in Leiden onder te duiken. Na twee dagen illegaliteit ging hij zijn vrienden opzoeken in het OC. Vlakbij het OC werd hij herkend door de vreemdelingenpolitie en opgepakt. Na twee dagen gevangenis in Leiden werd hij gedeporteerd. Hij zal nu veel meer dan 12 jaar achter tralies moeten doorbrengen.