Lokaal Kabaal 25, oktober 1997
Auteur: Eric Krebbers
Leve de deportatiedemocratie?
Eind mei verstoorde De Fabel van de illegaal een bijeenkomst met VVD-Kamerlid Rijpstra. Rijpstra zet zich met hart en ziel in tegen vluchtelingen en migranten en was desondanks toch uitgenodigd door de politieke partijen van Leiden Vluchtelingenstad. PvdA-wethouder Baaijens, GroenLinks-raadslid Peeters en Zijlbedrijven-directeur Bovens sprongen op de bijeenkomst voor Rijpstra in de bres. Waarom eigenlijk, vroegen wij hen.
Ze hebben die vraag schriftelijk beantwoord. Peeters vindt het beter dat "je in een faire discussie je verschil van mening uitpraat, het gesprek aangaat en elkaar probeert op een democratische manier te overtuigen. Kennelijk was dat niet waar jullie voor kwamen, toen na de pauze een lawaai- en spandoekendemonstratie de zaal vulde, een onverstaanbare verklaring de zaal werd ingeroepen tegen de persoon van Rijpstra en er van een beetje normale discussie geen sprake was". "Door jullie manier van doen, door de simplificaties en door op de man te spelen gaan jullie de openlijke discussie over de zaak uit de weg en ontstaat er geen vruchtbaar gesprek", schrijft Peeters, en dat is "niet slim".
Peeters benadrukt verder de werking van onze "democratie - een politiek systeem waarom veel politieke vluchtelingen juist hun eigen land hebben verlaten en naar Nederland komen", en vraagt de leden van De Fabel waarom die "altijd GroenLinks als jullie natuurlijke tegenstander benaderen en zo weinig de discussie met de PvdA, D'66 of de VVD zoeken om jullie standpunten en opvattingen ingang te doen vinden."
Eigen interpretaties
Baaijens en Bovens schreven samen een brief. "Daar waar de kern van "Leiden, Stad van Vluchtelingen" is dat een ieder welkom is mits hij/zij de democratische beginselen toegedaan is, leek het ons niet voor de hand te liggen de heer Rijpstra de rug toe te keren wanneer hij aan het woord kwam." De Fabel deelde op de bijeenkomst een pamflet uit over Rijpstra. Dat gaf volgens Baaijens en Bovens geen "inzichtelijk en feitelijk beeld over de denkbeelden en beweegredenen van de heer Rijpstra. Bovendien zijn de citaten stevig ingebed binnen een reeks van eigen interpretaties en conclusies. Daar verander je tegenwoordig geen meningen van mensen meer mee! Dat roept alleen maar irritatie op". De heren zijn "gaarne bereid" een door De Fabel georganiseerde bijeenkomst bij te wonen "waarin de heer Rijpstra zelf de gelegenheid krijgt zijn visie en uitspraken uiteen te zetten en deze te confronteren met die van jullie en andere partijen."
Ideologie
Het pamflet tegen Rijpstra bestond voor een groot deel uit citaten uit de media. Die waren onontkoombaar ingebed in een "reeks van eigen interpretaties en conclusies". Achter elke tekst gaat nu eenmaal een maatschappelijke positie en ideologie schuil. De Fabel probeert daar zo open mogelijk mee om te gaan. Dat schept duidelijkheid voor iedereen. De Fabel bekijkt de zaak vanaf de onderkant van de samenleving. Baaijens en Bovens raken daardoor geïrriteerd, gewend als ze waarschijnlijk zijn aan de visie van bovenaf. Ze willen kennelijk liever niet geconfronteerd worden met realiteit achter de Orwelliaanse woordkeus van Rijpstra; de realiteit zoals die door de geïllegaliseerden geleefd wordt.
Democratie
In Nederland gelden de "democratische beginselen" van Baaijens helaas niet voor iedereen. Mede dankzij Rijpstra en zijn vriendjes. Migranten en vluchtelingen mogen in Nederland niet meebeslissen. Ze hebben geen stemrecht, geen recht op Peeters' "faire discussie". Integendeel, de regering illegaliseert een flink aantal van hen en dondert hen uit de democratie. Het gaat om mensen met een andere huidskleur of een andere cultuur, onze vrienden en kameraden, onze klasgenoten, onze collega's, onze buren.
In Nederland draait daartoe momenteel de grootste deportatiemachine sinds de Tweede Wereldoorlog. Ruim 20 duizend mensen per jaar worden rechtenloos gemaakt, uit ons midden weggerukt, maandenlang gedetineerd en gedeporteerd. Ge llegaliseerden vertrouwen ons vanachter de tralies toe dat ze zich vergist hebben: "Ook in Nederland is geen democratie." Ze weten bovendien dat de Nederlandse regering vaak onder 1 hoedje speelt met de dictatuur in hun land van herkomst en hen gaat uitleveren aan de beulen, honger of uitzichtloosheid daar.
Deportatie democratiseren
De briefschrijvers breken een lans voor onze vermeende democratie. Rijpstra en de regering hebben zich nooit veel aan de "democratische beginselen" gelegen laten liggen. Rijpstra doet weliswaar veel moeite groepen migranten en vluchtelingen "op een democratische manier te overtuigen" van zijn racistische opvattingen dat zij hier niet thuis horen. Maar tegelijk speelt zijn geliefde deportatiemachine "op de man", en op de vrouw en de kinderen. De migranten en vluchtelingen die het niet eens zijn met de opvattingen van de Nederlandse elite en gewoon willen blijven worden rücksiglos gedeporteerd. Niks democratie.
Waarom De Fabel manen tot "een vruchtbaar gesprek" met leden van het staatsapparaat? Hoe kan er "een beetje normale discussie" zijn als onze kameraden bedreigd worden door de deportatiemachine van de gesprekspartner? Dan is het toch veel meer een kwestie van macht, niet van praten. Niet diegene met de beste argumenten, maar degene met de grootste stok wint de discussie. Er is daarom een linkse anti-racistische tegenmacht nodig en daarover proberen we al jaren in gesprek te komen met GroenLinks. Wij willen bouwen aan een tegenmacht die democratisch kan beslissen om Rijpstra onder meer in Leiden te illegaliseren.