Lokaal Kabaal 25, oktober 1997
Auteur: Eric Krebbers
(Springstof - column)
Duiven en Haviken
Iraanse vluchtelingen hebben het onmogelijke gedaan. In deze tijd van onverschilligheid en verrechtsing hebben ze de staat enigszins onder druk weten te zetten. Met hongerstakingen, sit-ins, demonstraties en kerkasiel hebben ze hun strijd onder de aandacht gebracht. Nederlanders worden nu geconfronteerd met de realiteit van het asielbeleid. De schijn van rechtvaardigheid overtuigt niet langer en twijfel groeit over de legitimiteit van het deportatiebeleid. Om dat gevaar te keren komen de Haviken en Duiven van de elite in actie.
De Haviken zijn keihard. Ze geven geen millimeter toe. Hoewel. Hongerstaker Amiry mocht van hen thuis sterven. Als hij maar niet in Nederland leeft, zal het hen verder een rotzorg zijn. Midden tijdens de bijna noodlottige Iraanse hongerstakingen brachten de Haviken van de schatkist 'plotseling' naar buiten dat "asielzoekers te duur zijn". De Volkskrant kopte: "Varkenspest en asielzoekers vereisen extra geld". In een adem! De Nederlandse staat heeft met opzet te weinig begroot voor vluchtelingen, zodat weer eens geroepen kan worden dat er teveel komen. Havik Dijkstal van Binnenlandse Zaken riep kort daarop dat kerkasiel niet meer van deze tijd is en niet past in een volwassen democratische rechtsstaat. Hij waarschuwde dat er snel een einde aan moet komen. Maar een democratie die politieke tegenstanders aan een dictatuur overhandigt, is een verlengstuk daarvan.
Duiven als D66-Kamerlid Dittrich zijn gewend verzet te breken door het te manipuleren. Dittrich is blij met de parlementaire hoorzitting over de Iraniërs. Die moet Nederlanders wijsmaken dat de staat doordacht te werk gaat, vanzelfsprekend zonder iets in het beleid te hoeven veranderen. Dittrich richt zich daarbij overigens niet op de Iraniërs zelf, maar op de organisaties die zeggen voor hen op te komen, zoals Amnesty en Vluchtelingenwerk. "Die klagen dat de Kamer zich te weinig inhoudelijk met de zaak bemoeit", aldus Duif Dittrich, maar "misschien hebben ze na afloop van de hoorzitting en het kamerdebat meer vrede met het beleid, ook al worden we het niet helemaal eens."
Dat zou niet verbazen. Vluchtelingenwerk en Amnesty zijn ook elite-Duiven. Het gaat Vluchtelingenwerk er niet om de uitzettingen te stoppen. De organisatie beweerde zelfs doodleuk dat "niemand een pleidooi houdt om het terugsturen van Iraniërs geheel te verbieden". Daarmee plaatste Vluchtelingenwerk het kerkasiel in een klap buiten de 'politieke realiteit'. "Geheel verbieden" is namelijk precies de eis van het kerkasiel. Het gaat er de Vluchtelingenwerk-Duiven uitsluitend om hun asielzoekers beheersbaar te houden. "Wij willen hen een eenduidig verhaal kunnen vertellen, zodat er rust komt in de Iraanse gemeenschap."
De Duiven van Amnesty zijn alvast begonnen de Iraniërs uit de geschiedenis te schrijven. Het kan en mag kennelijk niet zo zijn dat in de uiterste marge van de samenleving zo'n kracht ontwikkeld wordt. Amnesty beweert nu dat "het debat over de hoofden van de asielzoekers heen gepolariseerd wordt. Het kerkasiel lijkt nu een oplossing te blokkeren." Dreigend waarschuwt Amnesty het kerkasiel om zich maar braaf neer te leggen bij het deportatiebeleid, zo niet, dan "bestaat het risico dat - als Justitie straks aan het langste eind trekt - ook mensen worden uitgezet die daadwerkelijk gevaar lopen."
Zij aan zij opereren de Duiven en de Haviken. Gelukkig laten de Iraniërs zich niet intimideren. Zoals laatst toen Dittrich op een Iraanse demonstratie wilde komen vertellen dat Iraniërs gewoon moeten vertrekken. Fuck off, Dittrich, was hun antwoord!