De Fabel van de illegaal 29, mei/juni 1998

Auteur: de spreekuurgroep van De Fabel van de illegaal

Uit de illegaliteit

Chantage, gevangenisstraf, mishandeling

Op het spreekuur van De Fabel van de illegaal komen bijna alleen mannen. De vrouwen die bij De Fabel aankloppen, hebben meestal ingewikkelder vragen dan een afspraak met een tandarts of een recept voor medicijnen.

Een voorbeeld van zo'n vrouw is Linda. Zij kwam samen met een vriendin op ons spreekuur. Bij haar had ze een tijdje kunnen logeren nadat ze van haar advocaat had gehoord dat haar asielverzoek was afgewezen. Linda is vorig jaar vanuit Georgië naar Nederland gevlucht. Ze spreekt nauwelijks Engels en al helemaal geen Nederlands. Haar vriendin deed het woord voor haar en Linda zelf was heel stil. Ze kon niet langer bij de vriendin blijven. De Fabel zocht voor haar een plek waar ze een tijdje kan blijven. Een week later kwam Linda weer op het spreekuur. Dit keer zonder vriendin. Ze had een glimlach op haar gezicht, en ze had in de afgelopen week al flink wat Engelse woorden geleerd. Ze voelde zich erg op haar gemak in het huis, en ook de bewoners waren erg enthousiast over haar.

Ondertussen hadden wij haar dossier gelezen. Chantage, gevangenisstraf, mishandeling; het verhaal was schokkend en ontzettend ingewikkeld. Geen wonder dat ze moeite had het aan Justitie te vertellen. Ze had tijdens haar verhoor een aantal dingen met elkaar verward. Ze had zich bijvoorbeeld vergist in het jaar waarin ze in de gevangenis had gezeten. Justitie had hier geen begrip voor, en vond haar verhaal tegenstrijdig. Haar asielverzoek werd daarom afgewezen. Maar nu gaan we, samen met haar advocaat en met nieuw bewijsmateriaal, proberen haar opnieuw in de asielprocedure te krijgen.

Linda begrijpt weinig van haar situatie. Ze heeft al een aantal keer aan ons gevraagd: "Ben ik nu legaal of illegaal?". Voor ons is niemand illegaal. Maar Justitie denkt daar heel anders over.

Terug