De Fabel van de illegaal 30, juli/september 1998
Auteur: Gerrit de Wit
De laatste maanden laat de extreem-rechtse Nederlandse Studenten Vereniging (NLSV) steeds meer van zich horen in Leiden. Met oranje posters worden studenten aangespoord om zich aan te sluiten bij de club die "politiek incorrect durft te zijn".
De NLSV laat er op haar website geen misverstanden over bestaan: "De NLSV is een vereniging van studenten die zich vanuit een natuurlijke levensvisie willen bezinnen op hedendaagse en toekomstige problemen die de Nederlandse maatschappij en gemeenschap betreffen. Daarbij laten we ons niet voorschrijven wat correct en wat niet correct is. Wij bepalen dat liever zelf. Deze non-conformistische, eigenzinnige opstelling heeft inmiddels tot enig onbegrip en vooroordelen geleid. Sommige louche elementen schuwden het niet ons voor alles wat vies is uit te maken. De meest opzienbarende scheldnamen zoals extreem-rechts, ultra-rechts en fascistisch hebben enkele NLSV-ers dan ook al naar hun hoofd geslingerd gekregen." Niet geheel ten onrechte.
Intellectueel kader
De NLSV is eind 1996 opgericht vanuit de extreem-rechtse organisatie Voorpost, waartegen overigens op zondag 5 juli om 11.00 uur op de Markt in Delft gedemonstreerd wordt. De NLSV wil nationalistische studenten organiseren en zo een extreem-rechts intellectueel kader kweken. De 2 NLSV-bestuursleden waren eerder actief in de CP'86. De vereniging voor studenten die "in het bezit zijn van het Nederlanderschap" komt op voor "de Nederlandse zaak" en voor "de Nederlandse volksgemeenschap". Daarom pleit NLSV ook voor een hereniging van Nederland en Vlaanderen. "De Nederlanden een!" , was dan ook een leus op de posters.
De NLSV gelooft in een sociaal en cultureel systeem van volksgemeenschappen, waarin geen plek is voor het "onnatuurlijke", zoals het liberalisme dat de mens reduceert "tot een bandenloos atoom in een toevallige massa. Daardoor wordt de natuurlijke ordening van de gemeenschap verstoord" en is "verlies van identiteit onoverkomelijk". Het socialisme krijgt er ook van langs. Dat "erkent niet de organische structuur van de gemeenschap, noch de natuurlijk onderscheiden groepen." De NLSV gaat niet zozeer uit van de "inferioriteit van andere rassen", zoals bij meer 'traditionele' extreem-rechtsen, maar van de veronderstelde "onverenigbaarheid van allochtonen en autochtonen".
Zuid-Afrika
Marcel Bas uit Voorschoten meldde zich bij de oprichting van de NLSV direct aan als "Kontak Persoon Suid Afrika". In 1997 vertrekt hij naar Zuid-Afrika, maar houdt contact met zijn 'volksgemeenschap'. In oktober 1997 plaats hij een e-mail op de website van de gemeente Voorschoten, waarin hij zijn waardering voor die gemeente en de site uitspreekt. "Als er zoiets bestaat als dorpsnationalisme, dan ben ik er aanhanger van. Voorschoten moet Voorschoten blijven."
Na 7 maanden in Zuid-Afrika geweest te zijn, keert Bas begin april weer in Voorschoten terug. Sinds die tijd worden in Leiden diverse posters van de NLSV aangetroffen. Bas weet ook nog een hetzerige brief in het Leidsch Dagblad geplaatst te krijgen, waarin hij de vloer aanveegt met het Leidse actiecentrum Eurodusnie, De Fabel van de illegaal en de onlangs gesloten boekhandel Manifest. Op 25 april brengt Bas nog een bezoek aan de landdag van het ultra-conservatieve Oud Strijders Legioen (OSL).
Binnen de NLSV worden de onderlinge banden versterkt door het zingen van Nederlandse liederen, uitstapjes in de natuur, bieravonden en het dragen van een baret en sjerp. Deze activiteiten zijn gericht "op de herleving en herwaardering van de Nederlandse tradities". Een daarvan is de aanbidding van het koningshuis. Voor koninginnnedag verspreidde de NLSV dan ook op de Leidse universiteit een poster met 2 coupletten van het Wilhelmus.