De Fabel van de illegaal 30, juli/september 1998
Auteur: Gerrit de Wit
Dr. P.J. van Krieken uit Oegstgeest is behalve docent aan de Leidse Webster University ook raadsadviseur Internationale Zaken van de Immigratie en Naturalisatie Dienst (IND). Op 25 april sprak hij op het 40-jarige jubileum van het Oud Strijders Legioen (OSL), de grootste ultra-conservatieve en racistische lobbygroep in Nederland. Al eerder bleek dat de vooraanstaande IND-er in extreem-rechts vaarwater terecht is gekomen.
Het OSL meent dat het voortbestaan van Nederland in gevaar wordt gebracht door criminaliteit, allochtonen en buitenlandse dreigingen. De OSL-propaganda richt zich vooral op de rechterflank van het CDA en de VVD. Het OSL is niet fascistisch, maar wel zonder meer racistisch. Tot begin 1993 verscheen in het huisorgaan Stavast een groot aantal racistische artikelen. "Als de lezers zouden weten dat negro de personen nogal snel geneigd zijn een blanke aan het mes te rijgen, dan zouden die blanke lezers zich wel eens wat minder tolerant tegenover het negro de deel van de bevolking kunnen gaan opstellen", viel te lezen in Stavast. Evenals: "De macho-mentaliteit van de Afrikaanse neger maakt het hem vrijwel onmogelijk monogaam te leven." Nog in januari 1993 schreef men over de vermeende opmars van de islam. "We wilden toch ook nooit geloven dat Duitsers bij ons zouden binnenvallen." Na een aantal aangiften door anti-racistische organisaties werd de toon wat afgezwakt.
Hoge militairen
Op de OSL-bijeenkomst kwamen ongeveer 800 mensen af, waaronder hoge militairen, Kamerleden en voormalig minister-president Van Agt, die ook een toespraak hield.
Van Krieken hield een erg rechts betoog en maakte zich druk over de grote stromen vluchtelingen die ons land binnen zouden komen. Hij pleitte voor opvang van vluchtelingen in eigen regio. Dat zou bekostigd moeten worden door kortingen op de Europese landbouwsubsidies. Van Krieken vond het een eer om bij het OSL te mogen spreken.
Van Krieken propageerde al eerder een nog restrictiever asielbeleid. Zo roemde hij in het NRC van 6 oktober 1997 de pragmatische benadering van het Hoge Commissariaat voor Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR). Die maakt zich volgens Van Krieken gelukkig ook "zorgen over het maatschappelijke draagvlak voor opvang". De IND-er acht de grenzen van het draagvlak in zicht. Verder suggereerde Van Krieken doodleuk dat het merendeel van de asielzoekers economische profiteurs zijn. "Het is niet voor niks dat 80 procent van de asielzoekers geen documenten aanbiedt. Vaak maken ze die moedwillig kapot". En "de mensen die naar Europa gaan, zijn de sterkeren, de slimmerikken, de energiekeren...".
Ver van je bed...
Het liefst zou Van Krieken helemaal geen asielzoekers van buiten Europa meer willen opvangen. De 5% vluchtelingen die Europa nog weten te bereiken, zijn hem al teveel. Opvang in de eigen regio acht hij "het meest geschikt". En als er dan toch slachtoffers van vervolging of burgeroorlog hierheen moeten komen, kan men volgens hem "ook mensen laten komen waar je wat aan hebt, een tandarts, een veearts, een kleermaker". De Hollandse koopmansgeest ten voeten uit.
In de Internationale Spectator van juni 1998 pleitte Van Krieken "voor het idee asielzoekers uit een bepaalde regio terug te sturen naar die regio, en om aldaar, gezamenlijk met de UNHCR en de autoriteiten van de regio, statusbepaling te doen plaats vinden". Europa moet het verblijf van illegale vreemdelingen ontmoedigen en tegengaan, zodat "we" weer "geloofwaardig worden". Daarom moet Europa ook "bereid zijn striktere persoonsidentificatie-vereisten te accepteren".
Van Krieken wil een discussie over Europa en migratie. "Taboes zijn daarbij taboe. Het moet daarbij gaan om het begrip "samenleving", om economische groei en vergrijzing, om culturele identiteit en voor- en nadelen van een multiculturele samenleving." Van Krieken schurkt zo dicht aan tegen de standpunten van de rechtse volksnationalisten. Zeker omdat hij het in zijn pleidooien nooit heeft over economische uitbuiting van het Zuiden en internationale solidariteit.