De Fabel van de illegaal 34, mei/juni 1999
Auteur: de redactie
Beste lezer,
Het leven van anti-racistische activisten gaat niet over rozen. Rechts is oppermachtig en op veel politieke invloed hoeven we voorlopig niet te rekenen. Om de moed erin te houden is het belangrijk om de kleine successen, die we desondanks toch weten te bevechten, goed tot onszelf te laten doordringen. De zich langzaam materialiserende uitzettingsstop van "witte illegalen" is zo'n succesje. De "witte illegalen" lijken nu de verlate vruchten te gaan plukken van de dappere hongerstakingen van de Turkse vrouwen en Marokkaanse mannen in februari en maart van dit jaar. De burgemeesters van de 4 grote steden voelden zich toen door hun acties gedwongen om een adviescommissie op te richten die alle dossiers van de "witte illegalen" nog eens zou bekijken. Die commissie lijkt nu voor de rechter een reden te worden om niet langer "witte illegalen" uit te zetten. Een generaal pardon voor alle "witte illegalen" is nog niet in zicht, maar een voorlopige uitkeringsstop zou wel een eerste stapje in de goede richting zijn. De afgelopen maanden werd het complete Fabel-team soms volledig in beslag genomen door de campagne van de "witte illegalen". Vandaar in dit nummer een 4 pagina's lang verslag.