De Fabel van de illegaal 34, mei/juni 1999
Auteur: de spreekuurgroep van De Fabel van de illegaal
Uit de illegaliteit
Het lange wachten op de papieren
In een eerder nummer schreven we al eens over Khalid, een Marokkaanse jongen die zijn verblijfsvergunning was kwijtgeraakt omdat hij hem had laten verlopen. Meer dan een jaar geleden vroegen we samen met hem opnieuw een vergunning tot verblijf op humanitaire gronden aan. In afwachting van de uitspraak was hij gaan rondzwerven. Door de invoering van de Koppelingswet had hij, terwijl zijn aanvraag nog liep, geen recht meer op werk, uitkering of onderdak. In december 1998 kwam hij plotseling weer langs. In januari ontvingen we de beslissing van de IND: Khalid mocht blijven! Hij was erg opgetogen en zei: "Nu besta ik eindelijk".
De ellende bleek echter nog lang niet voorbij. Om de verblijfspapieren te krijgen moest hij een ziektekostenverzekering hebben. Maar om een ziektekostenverzekering te krijgen moest hij een uitkering en een verblijfsvergunning hebben. Ook voor een uitkering moest hij eerst een verblijfsvergunning hebben. Khalid zei vaak dat illegaal zijn toch makkelijker was. Het duurde tot eind maart voordat hij daadwerkelijk zijn verblijfspapieren en een uitkering kreeg.
M. maakt momenteel hetzelfde door als Khalid. Ze heeft in december 1998 ook een aanvraag op humanitaire gronden ingediend en wacht nu al bijna 5 maanden op antwoord. Gedurende die tijd heeft ze geen enkel recht op voorzieningen. Via de Stichting Gezondheidszorg Illegalen Leiden (GIL), waar De Fabel ook aan deelneemt, kunnen wij haar psychische hulp bieden, maar helaas niet de intensieve hulp die ze werkelijk nodig heeft. Ze heeft ons verteld dat ze langzaam gek wordt van het lange wachten en van de onzekerheid. Juist zekerheid is erg belangrijk voor mensen met psychische klachten.
H. is een illegaal die een aanvraag voor een verblijfsvergunning op humanitaire gronden aan het voorbereiden is. Na de periode waarin we hem opvingen ging het slechter met hem en dreigde hij weer te gaan zwerven. Het Riagg noemde hem zelfs psychotisch. Gelukkig heeft hij nu onderdak gevonden in een wegloophuis voor psychiatrische patiënten. Daar kan hij zijn aanvraag verder voorbereiden. Ook moet hij knokken tegen het GAK dat hem zijn WAO-uitkering wil afnemen omdat hij illegaal is.