De Fabel van de illegaal 34, mei/juni 1999

Auteur: Harry Westerink

Mensensmokkel

Van alle mensen die wegens vervolging of armoede moeten vluchten, doet naar schatting de helft een beroep op "reisagenten". Die smokkelen mensen tegen betaling en met valse documenten langs de grensbewakers van Fort Europa. Het "uit winstbejag" begeleiden van mensen van het ene deel van de wereld naar het andere is volgens de Nederlandse strafwet een misdrijf zonder slachtoffers. Mensensmokkel is geen mensenhandel. De een, de vluchteling, heeft een wens, de ander, de mensensmokkelaar, levert een dienst. Maar de vluchteling is op deze markt van vraag en aanbod wel extreem afhankelijk van de "reisbegeleiders", die enorme winsten maken. Volgens de politie gaat in mensensmokkel meer geld om dan in drugshandel.

Uit het boek "Mensensmokkel" wordt duidelijk dat mensensmokkel niet zozeer wordt bestreden wegens de uitbuiting van de vluchtelingen, maar meer om te voorkomen dat die vluchtelingen nog in Europa kunnen geraken. Europese beleidsmakers veroorzaken de groei van mensensmokkel. Hoe repressiever het beleid wordt, hoe moeilijker vluchtelingen Europa kunnen bereiken en hoe afhankelijker zij worden van mensensmokkelaars.

Hoewel in het boek wel enige vluchtelingen aan het woord komen, lijken hun ervaringen nauwelijks een rol te spelen in de conclusies die de auteurs trekken. De visie van bovenaf, van politici en politiefunctionarissen, geeft bij de auteurs helaas de doorslag. Weliswaar erkennen ze dat migratie grotendeels veroorzaakt wordt door de scheve verdeling van de welvaart op wereldschaal. Toch pleiten ze voor de bevordering van "vrijhandel", die in werkelijkheid de verschillen tussen arm en rijk nog verder vergroot.

Mensensmokkel, David Jan Godfroid en Yaël Vinckx. Uitgeverij: Meulenhoff, ƒ 34,90. ISBN: 9029057610.

Terug