De Fabel van de illegaal 37, januari 2000
Auteur: Petra Schultz
De regering heeft de geplande legaliseringsregeling voor Iraanse vluchtelingen iets versoepeld. Oorspronkelijk zouden alleen Iraniërs die 3 jaar aaneengesloten in één asielprocedure zaten, kans hebben op een verblijfsvergunning. Slechts weinigen voldeden aan die eis. (zie Fabel-krant nr. 36) Nu komen alle Iraanse vluchtelingen in aanmerking die voor 25 juni 1996 hun eerste asielverzoek hebben ingediend. Het doet er daarbij niet toe of het verzoek is afgewezen.
Een tweede vereiste is dat men op 22 januari 1999 nog in vluchtelingenopvang was. Gelukkig verblijven veel Iraniërs nog steeds in een asielzoekerscentrum. Nadat de Iraniërs die meededen aan het kerkasiel eind 1997 een nieuwe asielaanvraag deden, hebben veel andere Iraanse vluchtelingen ook een tweede of derde verzoek ingediend. Daardoor konden ze weer in een asielzoekerscentrum terecht.
Justitie stelt nog meer eisen. Men spreekt van "contra-indicaties". Een daarvan is "criminele activiteiten". De vraag is of een Iraniër die een keer iets heeft gestolen, daarom geen verblijfsvergunning zal krijgen. En hoe zal het aflopen met iemand die ooit opgepakt is terwijl hij illegaal vanuit Nederland naar Canada probeerde te vluchten?
Weer een andere contra-indicatie is "het verstrekken van onjuiste gegevens of documenten". Veel vluchtelingen zijn daar echter door de verscherping van de wetgeving toe gedwongen. Verder is in diverse rechtszaken aangetoond dat de IND ten onrechte heeft beweerd dat documenten niet echt waren. Het Steunpunt Kerkasiel Iraanse Asielzoekers (SKIA), waar De Fabel deel van uitmaakt, heeft daarom advocaten verzocht om de positieve en negatieve beschikkingen in dergelijke zaken te melden.
Momenteel worden al verblijfsvergunningen verstrekt aan Iraniërs zonder contra-indicaties. Zo kreeg onlangs de woordvoerder van de Iraniërs tijdens het kerkasiel een vergunning. Met een beetje geluk zullen er nog vele volgen.
Afgetuigd, opgesloten of op straat
Iraniërs die na juni 1996 nog naar Nederland zijn gevlucht, maken nu weinig kans meer. Onlangs werd nog een Iraniër in het aanmeldcentrum Zevenaar afgetuigd door personeel dat hem op straat wilde zetten. SKIA hoort ook steeds meer verhalen van nieuw aangekomen Iraanse vluchtelingen die door Justitie niet meer worden toegelaten tot de asielprocedure.
Drie Iraniërs zijn zelfs onmiddellijk na hun aankomst vastgezet in de grensgevangenis. Een van hen was deze zomer nog betrokken bij de studentendemonstraties in Iran. Bij het opsluiten van Iraniërs gaat de IND volgens de rechter soms te ver. Die oordeelde onlangs dat een Iraans gezin met 3 minderjarige kinderen onrechtmatig vast zat in de grensgevangenis. Het gezin kreeg 100 gulden per persoon per dag schadevergoeding, in totaal 11.000 gulden.
Een uitgeprocedeerde Iraanse vrouw met 2 kinderen in het asielzoekerscentrum Groesbeek dreigt op straat gezet te worden. Zij vluchtte tweeëneenhalf jaar geleden naar Nederland en komt dus niet in aanmerking voor de nieuwe regeling. Justitie kan haar niet deporteren naar Iran, omdat de regering van dat land daar momenteel niet aan meewerkt. Op straat zetten is voor de Nederlandse regering kennelijk het beste alternatief.