De Fabel van de illegaal 52/53, zomer 2002
Auteur: Eric Krebbers en Jan Tas
Op 13 april 2002 deden naar schatting 15.000 mensen mee aan de anti-Israël betoging in Amsterdam. De demonstratie had een uiterst antisemitisch karakter. In heel West-Europa neemt het antisemitisme overigens sterk toe.
Toen de demonstratie aankwam op de Dam, schreeuwden betogers plotseling: "Een jood, daar is een jood". Massaal rende men naar een man met een keppeltje, die toevallig voorbij kwam. Hij werd op de grond gesmeten. "Ik verborg mijn hoofd in mijn armen en kon niets meer", vertelde hij later. "Ze bleven maar slaan tegen mijn zij, mijn rug, mijn buik, en schopten van alle kanten tegen mijn benen. En maar schreeuwen. Hysterisch. Ze slaan me dood, dacht ik. Horden omstanders moeten het hebben gezien. Niemand deed wat. Ook de ME niet." Hij werd ontzet door twee joodse jongens die hem in een regen van stenen, flessen en zelfs fietsen hotel Krasnapolsky in sleurden. Daarna probeerden demonstranten massaal het hotel te bestormen en vlogen er stenen door de ruiten.
Dat was het slot van de grootste demonstratie in Nederland sinds de Eurotop van 1997. Links wist nadien bij demonstraties meestal hooguit enkele honderden mensen op de been te brengen. Nu het echter om een demonstratie tegen Israël ging, kwamen er plotseling duizenden demonstranten opdagen, en niet meer alleen van linkse huize. Activisten van organisaties die normaal elkaars bloed wel kunnen drinken, demonstreerden nu schouder aan schouder, zoals bijvoorbeeld de Grijze Wolven, de PKK en de DHKP-C uit Turkije. De haat tegen joden wist zoals altijd de uitersten van het politieke spectrum weer bijeen te brengen en te verbroederen.
Antisemitische helden
Er waren enkele honderden antisemitische uitingen, door de hele demonstratie heen. Antisemitische leuzen werden door duizenden kelen enthousiast mee geschreeuwd. "Sieg Heil" werd er bijvoorbeeld gescandeerd, en "Hitler, Hitler". Ook andere antisemitische helden werden bejubeld, zoals Bin Laden en Saddam Hoessein. Sommige demonstranten liepen in Bin Laden t-shirts. Antisemitische organisaties waren ook populair. "Hamas, Hezbollah, Jihad", werd er veelvuldig geroepen, en "Hamas, Hamas, alle joden aan het gas". Er was ook een bord met "Hitler is er een vergeten: Sharon". En geheel volgens de antisemitische traditie maakte men Sharon veelvuldig uit voor kinder- en babymoordenaar.
Ontelbaar waren de vergelijkingen van Israël met nazi-Duitsland. Enkele voorbeelden waren Hitler die Sharon een schouderklopje geeft, Sharon met Hitlersnor, "Hitler heeft een zoon: SSharon", "Stop Adolf Sharon", "Boycot ISSraël, boycot SSharon", en "Israël nazi-staat". Alle mogelijke combinaties van hakenkruizen en davidsterren waren aanwezig, met "=" of zelfs ">" ertussen. In totaal werden er meer dan 75 hakenkruizen geteld. "Joden zijn nazi's", werd er ook geroepen. Voortdurend werd Israël een nieuwe shoah in de schoenen geschoven: "Stop de Palestijnse holocaust", "Jenin 2002 = Warschau 1943", "Auschwitz, Srebrenica, Gaza" en "Anne Frank woont nu in Gaza".
Juden raus
Niet alleen Israël, maar alle joden moesten het ontgelden. "Joden de zee in", "Joden zijn honden", "Juden raus", "Sharon terrorist, weg met de joden" en "Ik word antisemiet, u ook?". Massaal werd een Arabische tekst meegezongen die een herhaling beloofde van de massamoord op joden door de profeet Mohammed. Een eigen staat werd de joden ook ontzegd, getuige borden met kaarten van het Midden-Oosten waarvan Israël was weggevaagd. "Joden eruit", werd er geroepen, en "Palestina voor de Palestijnen, Sharon terug naar Polen".
Veelvuldig werd ook Allah aangeroepen en werden de VS en Israël in verband gebracht met de duivel. "Israël = rijk van het kwaad", zo stond er op een bord. Bewondering was er voor de daders van de bloedige zelfmoordaanslagen op willekeurige mensen, getuige de veelvuldig herhaalde leus: "Met bloed en ziel offeren wij ons op voor ons land". Er waren demonstranten met speelgoedgeweren en eentje droeg zelfs een band met nepbommen om zijn middel. Niet antisemitisch, maar wel gebruikelijk bij aanhangers van fundamentalistische groeperingen was de brandbom die gegooid werd naar de discotheek iT, onder luid geroep van "homo's, homo's". Ook een aantal homokroegen moest het ontgelden.
Brandaanslagen
Sinds begin april krijgen joden op straat weer vaker met antisemitisme te maken. Uit verhalen blijkt dat ze worden geslagen, of in het voorbijgaan worden uitgescholden. Een man kreeg bijvoorbeeld zomaar te horen: "Joden, die moet je doden". Een ander werd de Hitlergroet gebracht onder het uitroepen van "Sharon Hamas". Een man in een park werd gevraagd: "Bent u joods? Ik ben een vriend van Hitler". Iemand die langs een hek liep werd toegevoegd "Alle joden moeten achter prikkeldraad", en een joods jongetje dat naar zijn broertje vroeg kreeg van voorbijgangers te horen: "Je broertje zit in de gaskamer". Scheldpartijen als "kankerjoden" en "Hamas, Hamas, alle joden aan het gas" zijn inmiddels bijna gemeengoed geworden. Een Amsterdams voetbalelftal werd onlangs geschorst wegens scheldpartijen en het brengen van Hitlergroeten.
Sinds 11 september 2001 was het aantal antisemitische misdrijven in heel Europa al sterk toegenomen. Vanaf begin april 2002 werd het allemaal nog erger. In Frankrijk werden alleen al in de eerste helft van april 360 antisemitische acties opgetekend. Maar ook Engeland, Duitsland, Italië, België en Nederland blijken brandhaarden. Een klein rondje langs de Nederlandse dagbladen levert het volgende resultaat. In West-Europa zijn sinds begin april brandaanslagen en andere aanvallen gepleegd op minstens 15 synagogen, een tiental joodse begraafplaatsen en monumenten, twee joodse scholen, een joodse slagerij, een sportclub, een boekhandel, een gemeenschapscentrum, en een schoolbus met kinderen. Enkele gebouwen brandden volledig af. Auto's van joden worden aangestoken, joodse mensen op straat in elkaar geslagen en op veel plaatsen verschenen antisemitische leuzen.