De Fabel van de illegaal 89/90, winter 2008

Auteur: Gerrit de Wit


Al meer dan 8.855 doden door Fort Europa

Sinds begin jaren 90 timmert de EU de buitengrenzen dicht voor vluchtelingen en migranten. Daarbij wordt gebruik gemaakt van paramilitaire organisaties, infraroodcamera’s, marineschepen en helikopters. Die militarisering dwingt vluchtelingen steeds gevaarlijker routes te nemen, met alle gevolgen van dien.


Onderkoeld geraakte vluchteling
De militarisering weerhoudt veel vluchtelingen en migranten er niet van om toch te proberen Europa binnen te komen. Ze hebben immers geen keus als ze willen ontsnappen aan armoede en onveiligheid in hun landen van herkomst. Bij hun pogingen om Europa te bereiken zijn ze veelal gedwongen om grof geld te betalen aan criminele netwerken die hen de grenzen over helpen. Zekerheden hebben de vluchtelingen en migranten niet. Als ze opgepakt worden, rest hen vaak een enkeltje naar hun land van herkomst of een lange opsluiting in een gevangenis. Velen treffen het nog slechter en vinden onderweg naar Europa de dood.

Sinds 1993 houdt de anti-racistische organisatie United een lijst bij van doden die vallen door het Europese vluchtelingenbeleid.(1) Naast de mensen die sneuvelen tijdens hun tocht naar Europa, telt United ook de doden mee die vallen door bijvoorbeeld de detentieomstandigheden van gepakte vluchtelingen. Begin 2003 stond de teller al op 3.777 geregistreerde doden. Vier jaar later zijn dat er maar liefst 8.855. Het werkelijke aantal ligt nog veel hoger en loopt vermoedelijk in de tienduizenden. Veel doden vinden immers hun weg niet naar de statistieken, maar liggen anoniem op de bodem van de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan.

Het meest gevaarlijk is de smokkelreis over zee, vanuit Turkije en Noord-Afrika naar Griekenland, Italië en Spanje. Veelal gebeurt dat in wankele en overvolle vissersboten, en in kwetsbare rubberen vaartuigen. Vaak zinken die boten in de ruwe zee of slaan te pletter tegen rotsen. Duizenden mensen hebben zo de dood gevonden. Ook komt het voor dat mensensmokkelaars de vluchtelingen overboord gooien in een poging de grensbrigades en marine te ontlopen. Veel anderen raken de weg kwijt om vervolgens dagen- of wekenlang op zee te drijven, voordat ze uiteindelijk sterven door dorst, honger en uitputting. Ook vinden ontelbare vluchtelingen op weg naar de Middellandse Zee al de dood in de Sahara omdat ze er verdwalen. Of ze worden gearresteerd door de Libische of Marokkaanse autoriteiten en vervolgens in de woestijn gedumpt.

Noot

Terug