Aksi, 29 mei 2006
Auteur: Cihan Ugural
De inburgeringsambtenaar aan het woord…
"Goedemiddag, meneer de allochtoon, buitenlander, vreemdeling, asielzoeker… Wat maakt het ook uit. U heeft vast wel gehoord van de nieuwe wet. We noemen hem de Wet Inburgering. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse samenleving. Deze wet zal goed zijn voor onze Nederlandse normen en waarden.
Wat zijn onze normen en waarden? Het zijn niet de dingen die jullie vaak doen: vrouwen vernederen, kinderen en homo's in elkaar slaan, criminaliteit bedrijven, zonder diploma van school gaan enzovoort. Het komt u vast allemaal bekend voor. Nou, onze normen en waarden zijn het tegenovergestelde, namelijk: de vrouw is gelijkwaardig aan de man, kinderen en homo's worden niet geslagen, de wet wordt keurig nageleefd, alleen met een diploma gaan we van school, enzovoort. En deze dingen komen mij weer allemaal bekend voor. Hier spreken we van botsing der beschavingen. Een botsing tussen uw en mijn cultuur.
Daarnaast is er ook een ander groot probleem, namelijk de Nederlandse taal. Dit is een grote belemmering voor u bij het zoeken naar werk. Ik heb al uw gegevens van de IB-Groep gekregen en ik weet dat u vijftien jaar lang hebt gewerkt, maar nu geen werk meer hebt omdat de fabriek waar u werkte is gesloten. Maar, de tijden zijn veranderd, meneer. Nederland wordt een kenniseconomie. Dit houdt in dat we steeds meer mensen nodig hebben in de dienstensector. Dit houdt in dat de Nederlandse taal een vereiste is als u een baan wilt. Nu bent u al acht maanden werkloos, en ik weet natuurlijk niet of u wel écht op zoek bent geweest naar een andere baan, maar als u dat wel hebt gedaan, heeft u gemerkt dat het wel echt nodig is om Nederlands te spreken.
Ik zie dat u tussen de 15 en 65 jaar bent, u bent werkloos, en u bent ook nog eens in het buitenland geboren. Doordat deze drie elementen samenkomen, staat u bij de IB-Groep geregistreerd als een niet-ingeburgerde-burger. Het kan natuurlijk vreemd klinken, maar dat valt allemaal wel mee. Ten eerste blijven we u een burger van Nederland noemen: een niet-ingeburgerde-burger. U mag uw paspoort gewoon blijven houden, geen probleem. Hier komt de tolerantie van onze cultuur naar boven. Wij zijn tolerant.
Ten tweede bieden we u de mogelijkheid om een WEL-ingeburgerde-burger te worden van dit land, met andere woorden: een gewone burger. Weer met andere woorden: een 'burger' meneer. Er zijn vele inburgeringsscholen opgericht, zodat u zelf kan kiezen naar welke u wilt. Het werkt net als met uw ziektekostenverzekering of gas- en elektriciteitsabonnement. Op deze scholen leert u de Nederlandse taal, de Nederlandse normen, de Nederlandse waarden en de Nederlandse geschiedenis.
En u weet dat iedere burger een eigen verantwoordelijkheid heeft. Dit betekent dat u zelf voor uw inburgering moet zorgen. Wij hebben de instituties voor u opgericht, de rest doet u zelf. Het is geven en nemen. U moet alles zelf betalen. Per inburgeringstraject verschillen de kwaliteit en de kosten. Gemiddeld zal het u ongeveer € 6.000,- gaan kosten.
Ho, ho, ho, geen paniek. Hebt u dit bedrag niet? En ik weet dat jullie onder de kussens wel altijd wat geld hebben liggen, maar dat zijn niet mijn zaken. Heeft u dit bedrag niet, geen probleem, ook daarvoor hebben we een oplossing. U kunt dit gaan lenen bij de IB-Groep. Later kunt u het gewoon weer terugbetalen. In het buitenland staan we bekend als gierige mensen, maar u ziet dat we toch best wel gul zijn.
Een andere gulheid is: als u binnen drie jaar het inburgeringsexamen haalt, krijgt u € 3.000,- terug. Nou, wat vindt u daarvan? Haalt u het niet, dan bent u het bedrag van € 6.000,- kwijt. Heeft u het examen na vijf jaar nog niet gehaald, nou dan vinden we dat heel erg, en krijgt u een boete van € 500,-. Deze kan oplopen tot € 1.000,-.
U kunt duidelijk zien dat we er alles aan doen om u op uw gemak te laten voelen in dit land. Het is allemaal voor uw eigen bestwil. Het wordt namelijk makkelijker voor u om een baan te vinden. We willen graag dat mensen in dit land op een nette manier met elkaar omgaan. U hebt het vast gemerkt: het hele gesprek heb ik u 'u' en 'meneer' genoemd. Ook al heeft u dit niet verdiend, maar zo moeten we wel omgaan met elkaar. Ik wens u veel succes met het halen van uw inburgeringsdiploma. Tot ziens."