Ook FNV Zwartboek Werken in de Bijstand staat vol met misstanden
Doorbraak is al enige jaren bezig met het opbouwen van verzet van onderop tegen dwangarbeid. Een arbeidsintensieve aanpak die echter wel al vruchten heeft afgeworpen. Het is verheugend dat ook de FNV door middel van een zwartboek aandacht besteed aan dwangarbeid. Toch meende (en meent) Doorbraak kritiek te moeten leveren op de insteek van de FNV. Het standpunt dat betaling onder het minimumloon tijdelijk acceptabel kan zijn, mits er voldoende perspectief aanwezig is, verwerpen wij. Ook vroeg de enquête mensen niet naar hun mening over dwangarbeid en hun ervaringen hiermee. Gelukkig bood het meldpunt wel ruimte voor aanvullende opmerkingen. Die mogelijkheid werd door de respondenten volop benut, waardoor die broodnodige meningen en ervaringen alsnog boven tafel kwamen. Ook bevat het zwartboek een aantal interessante cijfers.
| Het kan bij dwangarbeid gaan om het verrichten van een tegenprestatie voor het ontvangen van de uitkering (een bekend voorbeeld is sneeuwruimen), om werken met behoud van uitkering en om participatiebanen. Een tegenprestatie mag wettelijk slechts voor korte tijd worden gevraagd, maar participatiebanen mogen maximaal tot wel vier jaar duren. Voor de diverse vormen van dwangarbeid geldt dat ze volgens de wet geen verdringing van reguliere loonarbeid mogen veroorzaken, maar dat is meestal wel het geval. Naast deze vormen loopt er in 32 gemeenten een proef met loondispensatie. Hierbij wordt door de werkgever minder dan het minimumloon betaald. Dit wordt dan door de gemeente (Sociale Dienst) aangevuld tot maximaal honderd procent van het minimumloon. In de praktijk werken daardoor veel mensen die niet productief genoeg worden geacht, voor een beloning die ruimschoots (25 procent komt voor) onder het minimumloon ligt. De trajecten leiden maar zelden tot reguliere banen en komen feitelijk neer op het langdurig verrichten van een tegenprestatie. |
Werken onder het minimumloon
Van de geënquêteerden blijkt meer dan driekwart niets extra’s te krijgen voor het werk: zij behouden slechts hun uitkering. Van loondispensatie is sprake in dertien procent van de gevallen, maar dat komt omdat de pilot loondispensatie nog ‘maar’ in 32 gemeenten loopt. Ruim een derde van de respondenten geeft aan onder het minimumloon te zitten en bijna evenveel mensen geven aan het niet te weten. Het heeft er dan ook alle schijn van dat mensen slecht worden geïnformeerd, zoals elders in het zwartboek ook wel blijkt. Tijdelijk werken met behoud van uitkering en tijdelijke loondispensatie (voor maximaal twee keer drie maanden) is volgens de FNV nog wel acceptabel als dat tot een baan kan leiden. Daarop heeft Doorbraak zoals gezegd al eerder kritiek geuit. Het uitgangspunt zou moeten zijn dat iedereen te allen tijde recht heeft op een fatsoenlijke beloning. Hoe schrijnend de situatie in de praktijk kan zijn blijkt wel uit de volgende reactie: “Word er een beetje flauw van om voor 750 euro 35 uur te werken. Kom niet meer rond nu en moet me wenden tot de Voedselbank en budgethulp.”
Geen perspectief
Veel mensen ervaren de situatie waar ze in terecht zijn gekomen als een “zwart gat” waar ze niet meer uit kunnen ontsnappen en dat hen geen perspectief biedt op een gewone baan. Slechts tien procent van de geënquêteerden geeft aan uitzicht te hebben op een reguliere betaalde baan. Vooral ouderen (mensen ouder dan vijftig met minder kansen op de arbeidsmarkt) vrezen tot hun pensioen te moeten blijven werken op basis van dwang, alleen maar om hun uitkering te kunnen behouden.
Mensen verliezen de regie over hun eigen leven. Een reactie die dit goed illustreert: “Ik vind het nogal uitzichtloos, mede doordat ik vorig jaar niet mijn tweede opleidingsjaar voor doktersassistente mocht afronden van de Sociale Dienst.” Doordat er van deelnemers in de praktijk wordt verwacht dat ze productie draaien en ongeveer tachtig procent van de mensen 32 uur of langer per week werkt, is er vaak geen gelegenheid om te solliciteren. De verplichte tewerkstelling maakt de situatie in veel gevallen dus alleen maar moeilijker, concludeert de FNV dan ook terecht.
Voor anderen geldt echter dat ze naast hun dwangarbeid ook nog eens gedwongen worden om onder toezicht veel tijd te besteden aan solliciteren. Veelal zinloos en frustrerend omdat de banen waar ze naar moeten solliciteren er niet zijn. Het niet halen van het verplichte aantal sollicitaties (liefst vijf per week) leidt volgens door Doorbraak verzamelde ervaringen al snel tot strafkortingen op de bijstandsuitkering.
Verdringing
In ongeveer tachtig procent van de gevallen blijkt er volgens het zwartboek sprake te zijn van verdringing van regulier betaalde banen of WSW-werk. Mevrouw O. werkt twintig uur per week in de kinderopvang met behoud van haar bijstandsuitkering. Ze voelt zich “minderwaardig” en “achtergesteld” bij haar collega’s die voor hetzelfde werk loon ontvangen.
In een aantal gevallen is de situatie extra wrang omdat mensen eerst een betaalde baan hadden en na ontslag hetzelfde werk met behoud van uitkering moeten doen. Uitkeringsgerechtigden worden ook uitgeleend aan bedrijven die de gemeente dan een vergoeding betalen. Deze constructie is aantrekkelijk voor zowel werkgevers als voor de gemeenten die steeds minder geld ontvangen van de centrale overheid voor de uitvoering van taken (Bestuursakkoord, WMO, Participatiewet) en op deze wijze vele honderdduizenden euro’s per jaar weten te besparen. Een dwangarbeider hierover: “De gemeente misbruikt haar positie en zet veel mensen on(der)betaald en zonder perspectief aan het werk, om zo zelf geld te besparen en gaten in de eigen begroting te dichten.”
De FNV vreest ook terecht dat gemeenten met een breed scala van “steeds creatievere oplossingen” ten koste van de uitkeringsgerechtigden zullen komen. En de centrale overheid vindt dat prima. Die is van plan om gemeenten de vrije hand te geven voor zover ze dat nog niet hebben.
Slechte arbeidsomstandigheden
Veel klachten zijn er over de beroerde arbeidsomstandigheden. Een paar voorbeelden.
Mevrouw Den B. heeft problemen met de verplicht gestelde schoenen vanwege een medisch probleem. De leiding toont hiervoor geen enkel begrip en wijst haar erop dat ze eventuele boetes van vierhonderd euro zelf moet betalen.
Mevrouw G. vervoert met de regiotaxi gehandicapten en zorgvragers. Ze wordt vaak gepusht om zoveel mogelijk ritten te maken, waardoor pauzes er vaak bij in schieten en mevrouw feitelijk gedwongen wordt om langer te rijden dan toegestaan. Boetes vanwege overtreding van het rijtijdenbesluit zijn volgens de leiding echter voor eigen rekening. De taxi wordt slecht onderhouden en veiligheidsmateriaal ontbreekt. Met haar klachten wordt niets gedaan, maar ze zit ondertussen wel vast aan dit werk.
Met de arbeidsomstandigheden in het Training en Diagnose Centrum (TDC) in Emmen is zoveel mis dat ze hieronder apart worden besproken.
Intimidatie en dwang
De eerder genoemde mevrouw Den B. is verplicht tot het uitvoeren van geestdodend productiewerk. Naar door haar aangedragen alternatieven die mogelijk meer perspectief bieden, wil de Sociale Dienst niet kijken.
Mevrouw B. is gedwongen om (als uitkeringsgerechtigde) bij haar werkzaamheden andere uitkeringsgerechtigden te beoordelen en voelt zich daarom klem zitten tussen haar lotgenoten en intimiderende leidinggevenden. Ze ervaart haar situatie als “vernederend”. Het werk ziet ze als “dwangarbeid”.
Meneer S. werkt al meer dan een jaar met behoud van uitkering bij de Amsterdamse sociale werkplaats Pantar. Een contract kan hij niet krijgen. Hij wordt door Pantar van werkgever naar werkgever gestuurd. Daar heeft hij zelf niets over te zeggen. Meneer S. hierover: ”Ik ben handelswaar. Men kan mij gedwongen tewerkstellen bij werkgevers, zonder dat ik hier iets tegenin mag brengen.” Het is participeren of creperen, of zoals de FNV het stelt: “Men kan hem letterlijk te gronde richten, met excuus dat hij zich niet aan eenzijdig opgelegde afspraken houdt.”
Als mensen protesteren tegen het gebrek aan perspectief, over de arbeidsomstandigheden of de bejegening door leidinggevenden, dan wordt er heel vaak gedreigd met korten op de uitkering. De verhalen van de te werk gestelden zijn niet voor niets geanonimiseerd.
Het zwartboek van de FNV geeft speciaal aandacht aan het Training en Diagnose Centrum (TDC) in Emmen, onderdeel van de sociale werkvoorziening EMCO. Maar liefst zeventig mensen deden daar hun verhaal. Er is hier sprake van grootschalige verdringing van SW-werk door dwangarbeid. Met de arbeidsomstandigheden in het TDC blijkt veel mis te zijn. Enkele voorbeelden. Een medewerkster liep blijvend letsel op aan haar rug na een val van een kapotte stoel. Dat werd echter niet gemeld aan de Arbeidsinspectie. Het slechte zitmeubilair maakt het lastig voor mensen om in een goede werkhouding te zitten. Daarover krijgen mensen dan weer verwijten van de leiding, maar met hun klachten wordt niets gedaan. Bij het schuren van condensbakjes kregen mensen geen bescherming tegen vrijkomende glasvezels die zeer schadelijk kunnen zijn voor de longen en de huid irriteren. De ontmenselijking in Emmen is zelfs zo groot dat een vrouw geen toestemming kreeg om voor haar ernstig zieke dochter van een paar maanden oud te zorgen. De sfeer is volgens deelnemers aan het traject “beklemmend”, “alsof je een gevangenis binnenloopt”. Veelzeggend in dat kader is dat er wordt gedreigd met een korting van tien procent op de uitkering als je het naamplaatje niet op de juiste wijze op de kleding hebt bevestigd.
Begeleiding om een baan te vinden ontbreekt. Als die begeleiding er wel zou zijn, zou het wonderlijk genoeg volgens de FNV acceptabel kunnen zijn om geestdodend werk als doekjes vouwen te moeten uitvoeren. “Werk is werk”, zo valt er te lezen. Maar dat is natuurlijk niet zo, want er is een groot verschil tussen zinvol, bevredigend werk en geestdodend werk. Sommige werkzaamheden zijn totaal niet zinnig of kunnen als negatief kan worden aangeduid. Een voorbeeld uit Emmen betreft het werken in een call center, waarbij je mensen thuis moet lastig vallen met vragen over tuinmeubels. Zulk werk kan tegen je opvattingen indruisen en maken dat je jezelf waardeloos gaat voelen. Maar als je te werk wordt gesteld, ontbreekt elke keuze en word je geacht elk werk accepteren dat voor je is uitgezocht.
In het concluderende hoofdstuk van het zwartboek kondigt de FNV acties aan. De gemeente Emmen is reeds aangeschreven over de wantoestanden bij het TDC en de bond zegt ook de Arbeidsinspectie te zullen aanspreken. Verder zegt de FNV zich te gaan inzetten voor de aanstelling van vertrouwenspersonen, voor onafhankelijke klachtencommissies, versterking van cliëntenraden en tevredenheidsonderzoeken. Met cliëntenraden heeft Doorbraak echter niet zulke goede ervaringen voor wat betreft het vertegenwoordigen van de belangen van bijstandsgerechtigden. Bovendien kan dit weliswaar wel enkele scherpe randjes van de huidige praktijk afhalen, maar laat het de kern van de dwangarbeid onaangetast.
Het Zwartboek Werken in de Bijstand is hier te downloaden.
Jacob Visser
Beste Doorbraak,
FNV is inmiddels bezig om te proberen nog meer gegevens te verzamenlen over werken in de bijstand. Daarvoor wordt aan zo veel mogelijk mensen die werken in de bijstand gevraagd een enquête in te vullen: https://nl.surveymonkey.com/s/FNVclientenonderzoekwerkenmetbehoudvanuitkering .
Deze enquête wordt niet alleen gebruikt in de discussie die er straks gaat plaatsvinden over de participatiewet. Er zijn ook in een aantal plaatsten lokale afdelingen van de FNV actief. Zij willen met behulp van de gegevens die zijn verzameld het gemeentelijk beleid willen beïvloeden. De plaatselijke afdeling Westelijke Mijnstreek zal alle gegevens die beschikbaar zijn gebruiken om het beleid van de gemeente Sittard-Geleen te beïnvloeden.
Met vriendelijke groet,
Wil Driessen
Ik vind gewoon dat ambtenaren, bestuurders en gemeenten voor de rechtbank gedaagd moeten gaan worden wegens in sommige gevallen het bewust in gevaar brengen van de gezondheid van mensen, en overtredingen tegen verschillende arbeidswetten, en ze proberen reusachtige dwangsommen en boetes op te laten leggen.
Ook het aanklagen van individuele ambtenaren voor ambts- en machtsmisbruik. Want daar is duidelijk sprake van. Dus strafzaken.
Dwangarbeid met behoud van uitkering moet gewoon strafbaar gesteld worden. Het is toch van de gekke dat bedrijven straffen opgelegd krijgen als ze bijvoorbeeld Polen onder het minimum loon laten werken, maar dan wel toestaan dat verdomme de eigen bevolking de werklozen dus, wel verplicht onder het minimum loon mogen laten dwangarbeiden.
Dat is de wereld op zijn kop.
Pure willekeur en discriminatie.
Gewoon voor iedereen werk op minimaal minimum loon.
Condor
Condor,
je hebt helemaal gelijk, bij mij en mijn vrouw heeft het het feit dat we la jaren lang werken en nooit enige hulp hebben gekregen van welke instantie ook. Maar wel worden aangesproken op onze plichten rechten word nooit over gesproken. Door alle omstandigheden is onze huisarts zo verschikkelijk geschokken en zag hoe we waren ten opzichten van nog geen 2 maanden zo veschrikkelijk zijn veranderd en schok dat wij beiden in en mijn vrouw allebij 32 uur per week dwangarbeid moesten doen voor 1 uitkering (1248 euro) dus eigelijk werken we voor 50% van het minimumloon. Ze heeft ons gelijk doorverwezen naar (Parnassia) voor psygische hulp. We zijn gelukkig even vrijgesteld van de arbeidsplicht in afwachting van de eventuele verdere behandeling. Zo zie je hoe diep deze omstandiheden kunnen inslaan het vooruitzicht op laat ik het maar zo noemen een taakstraf tot mijn pensioen. Als beloning voor mijn jaren lange inzet voor deze maatschappij.
Arnold
Nederland is de bananenrepubliek van Europa.
Nederland staat ook zeer slecht te boek bij de grote humanitaire organisaties.
Het is toch compleet bezopen dat gastarbeiders zoals Polen, Roemenen, Bulgaren etc meer rechten hebben dan de werklozen hier in Nederland. Bedrijven die die gastarbeiders onder betalen, worden beboet en bestraft, en tegelijkertijd moeten tienduizenden werklozen, onder het minimum loon dwangarbeid gaan verrichten. En dat kan zomaar wel!!
Nederland is helemaal van de pot gerukt en van god los.
Ik weet wat dwangarbeid met je doet, de gemeente Eindhoven heeft mijn gezondheid geruïneerd. In ben bedreigd geweest met strafkortingen etc. Ben nu psychisch een wrak.
Zal je misschien niet zo zeggen als je me ziet schrijven, maar ik loop de deur van mijn huisarts en de psycholoog plat.Ik zeg a,l dwangarbeid beroofd een mens van al zijn waardigheden. Dwangarbeid werkt als een kankergezwel en vreet je van binnen helemaal op.
Condor
Beste Condor,
Ik vraag me af waarom je in bovenstaande reactie Polen, Roemenen, Bulgaren (en andere Oost-Europeanen?) tegenover bijstandsgerechtigden zet. Beide groepen hebben recht op goede arbeidsomstandigheden en een fatsoenlijke beloning. Die rechten schenden is in beide gevallen niet acceptabel. Je schrijft dat onderbetalende bedrijven waar Polen etc. werken worden bestraft. Dat is lang niet altijd zo, er is nog steeds heel veel mis.
Verder ben ik het met je eens dat Nederland schandalig omgaat met mensen in de bijstand natuurlijk. Ik lees je verhalen ook met belangstelling. Ik wens je veel sterkte en succes met jouw aandeel in de strijd en hoop van harte dat de dingen die je meemaakt je er niet onder krijgen.
Beste Jacob,
Uiteraard bedoel ik alle gastarbeiders, maar heb Polen, Roemenen, Bulgaren als voorbeeld genomen omdat dat een hele grote groep gastarbeiders zijn. Wil op geen enkele wijze, andere gastarbeiders te kort daarmee doen. Uit welk land ze ook komen. Laat ik daar heel duidelijk over zijn !!!!!!!
Ik weet dat onder de gastarbeiders dwangarbeid en uitbuiting op industriële schaal in Nederland voorkomt. En dat de pakkans voor fraudeurs zeer klein is.
Maar het is wel zo dat het uitbuiten van gastarbeiders tegen de wet is, maar dezelfde wet staat wel toe om werklozen, het eigen volk, wel uit te buiten en misbruiken en te betalen onder het minimum loon.
In feite is het minimum loon in Nederland voor een groot gedeelte afgeschaft!! Veel mensen hebben dat niet in de gaten.
Dat is het belangrijke punt dat ik onder de aandacht wil brengen.
Condor
Ben weer erg geshockeerd na het lezen van het artikel over dit Zwartboek van de FNV. Ik ben het met Condor eens dat er strafzaken moeten gaan komen. Vooral Werk Kamp zou de gevangenis in moeten. In Argentinië worden de fascisten na ruim 30 jaar ook nog bestraft voor het mensen uit vliegtuigen gooien etc. Ook in VerneDDRland zal de tijd komen dat de verantwoordelijken en medeplichtigen van de dwangarbeidpolitiek door een rechtbank bestraft zullen worden.
Ik heb via de site http://www.emmen.nl het college van B en W een nette mail gestuurd waarin ik aangeef kennis te hebben genomen van het Zwartboek Dwangarbeid van de FNV en de mensonterende toestanden in hun gemeente, en waarin ik ze oproep hun werkzoekende burgers als mens te behandelen en niet als vee of slaven. Stuur ook mails!!!
Ik ga ook Amnesty International een mail sturen over dit Zwartboek. Wie doet mee?
Hoi Deva,
Ik heb 4 a 5 maanden geleden contact opgenomen met Amnesty International Nederland. Ik was toen zo kwaad over dwangarbeid, ik zat toen nog in het dwangtraject of was er net uit dat weet ik niet meer. Ik was helemaal de vernieling ingegaan.
In ieder geval was het een zeer teleurstellend gebeuren. Er was geen interesse!!
Maar misschien dat er wat meer gezond verstand en empathie in die organisatie is geslopen, sorry voor mijn cynisme, dit is een oude wond die bij mij opengereten wordt en een flink vat zout in wordt gestrooid.
Als we het nu eens massaal gaan doen, om te beginnen met alle publicisten van dwangarbeid hier op doorbraak.eu. Ook met de vertellers van de verhalen van de slachtoffers van dwangarbeid die in het zwartboek van de FNV staan.
Condor
Uiteindelijk verantwoordelijk in Emmen zijn B&W nietwaar, burgemeester C. Bijl en wethouder H.G. Jumelet (CDA) van oa participatie.
Ik zou zeggen wie weet en publiceert hun privé adressen,
ten slotte zouden we met hun misschien eens koffie kunnen gaan drinken en onze argumenten tegen deze praktijken uit één kunnen zetten.
@Deva & Condor: Ook ik heb Amnesty destijds, enkele jaren terug, aangeschreven over dwangarbeid en psychische mishandeling. De reactie was toen dat dwang tot acceptatie van werk wettelijk is en dat daarover ook niet geprocedeerd kan worden. Ik was wel een klein beetje boos toen. Maar ik juich iedere klaagbrief over dwangarbeid verzonden aan Amnesty toe.
@jaspercasper: Pas op hoor waar je toe oproept. Onlangs is een activiste voor 4 maanden gevangen gezet onder meer omdat ze opriep op visite te gaan bij Gerd Leers. 😉
Tja Arvy, Harde actie zeg ik, mijn politieke visie zal zeker nooit Pvda zijn, ZEI ZIJN DE DE MACHT! ZIJ DOEN DIT! dat zijn de verraders die je laten geloven voor de zwakkeren zorgen, zij zijn de kern van het probleem, ze doen zich voor als je vriend maar laten je vallen als de verkiezingsuitsla daar is. Asscher keurt dit beleid tot nu toe goed, wat mij betreft publiceren we wat we weten over bekende verraders zoals burgemeesteers van Emmen, als ik daarvoor 4 maand de cel in moet, tja ik wou alleen bij hem koffie drinken niet waar? (hierbij mijn oproep)
Kijk Arvy, waarschijnlijk in dezelfde tijd hebben nog meer Nederlanders aan Amnesty en Transparaceny etc gevraagd hoe het met de burgerrechten in dit land zat. Amnesty zei dat ze in principe niets voor nederlanders deden. Ik geef dus geen rooie cent aan hun bij collectes.
Er is in dit land veel mis t.o.v. derde wereldlanden. iedereen denkt dat dat ver van mijn bed is hier. Pas maar op. Er is wat weg gecensureerd in dit land.
@jaspercasper: Ik lust wel een bakkie! Neemt er iemand voor de Emmens burgervader dan een koekje van eigen deeg mee? Dan maken we het samen gezellig! 😛
@Benno: Blijkbaar is Amnesty toch niet zo internationaal als hun naam doet vermoeden.
@Arvy,
Het vervelende was dat nog heel wat andere organisaties in Nederland hun werk niet wilden doen inzake privacybescherming, discriminatie (alleen allochtoon geweigerd in discotheek).
Maar de allochtoon “gediskrimineert” bij rits uitzendbureaus, ho maar.
Gelukkig zijn er nog uitzendbureaus die allochtonen en autochtonen graag exploiteren…….
Al wat met grondwettelijke belangenbescherming voor de burger in het leven was geroepen weigerde dienst. Wel vette subsidies en collecteren voor vet loon net als die bankdirecteuren.
Gek genoeg functioneerd dit wel in landen waar je het totaal niet zou verwachten.
Gaat zo’n dolle werkgever prompt de bak in als ie het te bont maakt. Of lokale bestuurder.
Hoi allemaal,
er was eens een tijd dat Amnesty International op evenementen kaarsen te koop aanbood.
Als ze er nog een paar over hebben, moeten ze die maar eens voor zichzelf branden. Want hun visie op wantoestanden, waar dan ook, is zeker niet verlicht! (Cynisch nootje…)
Nogal wat van deze SW/integratiebedrijven leent “werknemers” gratis uit aan “bevriende” reguliere bedrijven.
Dit fenomeen werd eerder in de historie elders toegepast. Ter plekke worden deze “werknemers” gruwelijk “mishandeld” want gratis is goedkoper dan welk ander bedrijfsmiddel zoals b.v. de vuilniszak. Het z.g. nul-tarief. Ik raad een ieder aan dit met kracht te weigeren.
Het word tijd dat er hier ergens een lijstje komt van gemeentes, bedrijven, sw’s etc die zich hier aan te buiten gaan. Lang lijstje word dat.
Geen vakbond , OR , politieke partij of andere belangenorganisatie die hier wat aan doet. Niet omdat ze het niet weten.
Maar omdat ze lekker mee profiteren.
Beste Doorbraak,
de werkomstandigheden bij de TDC Emmen zijn nog steeds even bagger als ten tijde van dit artikel.
Lijkt meer slavenarbeid dan op een normale werkplaats. Je wordt niet gemotiveerd om aan het werk te gaan, eigen mening hebben mag niet.
Amnesty is er alleen maar om je eigen geweten schoon te poetsen met kaarsjes en kaarten schrijven. Of vind Amnesty deze mensenrechtenschendingen nog niet ernstig genoeg?
Wij moeten het nog meemaken, maar zijn geen meelopers, en tegen onrecht zullen we zeker een statement maken, laten ons niet als werkslaven gebruiken
Werken in de bijstand past precies in het plaatje om loonslaven goedkoper te maken. Er zijn nu diverse tactieken in gebruik die allemaal op hetzelfde neerkomen: “werken voor minder inkomen”. Al 50 jaar lang worden de lonen van loonslaven gedrukt, op allerlei manieren. Het begon ooit met de gastarbeiders, die goedkoper zouden werken. Helaas werd het een totale mislukking, die alleen maar meer gekost heeft al het opgebracht heeft. Vanaf de zeventiger jaren deed het vrijwilligerswerk zijn intrede. Op de voet gevolgd door de stagebanen (opnieuw uit de kast gehaald uit de dertiger jaren). Het binnenhalen van Poolse arbeiders is ook zo’n poging om de lonen te drukken. De Oost Europese vrachtwagenchauffeurs is zo’n poging om de lonen te drukken. Dan komen de ZZP’ers, die werken zonder sociale verzekeringen en pensioenen. En tot slot, werken met behoud van uitkering. Als we nu alle misbaksels eens weggooien … Als we nu eens, een echt minimum loon afspreken voor iedereen die werkt. Als we nu eens iedereen die in de bijstand, verplicht moet werken, een minimum loon geven. Als we nu eens het begrip “vrijwilligerswerk” afschaffen en alle vrijwilligers een minimum loon geven. Dan zal je zien dat er weinig bijstandgerechtigden overblijven, dat het aantal WW gerechtigden halveert. Dan zal je zien dat voedselbanken en schuldsanering bijna geheel overbodig worden. Mensen zullen zich gezonder en gelukkiger voelen en minder beroep doen op de gezondheidszorg. … Om dit te financieren, kunnen we alle overbodige managers, die alleen maar beperken en in de weg lopen, in de publiek sector naar huis sturen. … Helaas is dit een utopie. De machtshebbers en hun politieke vriendjes, hebben dan minder te besteden voor de verzonnen managersbanen in de publieke sector. Nu wordt de kas leeg getrokken, door overbodige managers, bij: scholen, woningbouwverenigingen, ziekenfondsen, pensioenfondsen, ziekenhuizen, bejaardenhuizen, verzorgingshuizen, en vergeet niet de “goede doelen stichtingen”, waar managers van mening zijn, om uit de giften (door vrijwilligers bijeengebracht) van mensen, tonnen aan salaris op te strijken en nog geen 10% te besteden aan hulpverlening. Deze onnodige en overbodige managers, hollen de maatschappij alleen maar uit. En sorry vakbonden, .. jullie stonden erbij en keken ernaar. Ook de vakbonden zijn debet aan de mis groei van de maatschappij. Ook de vakbonden hebben decennia lang miljarden opgepot, geld dat bestemd was voor scholing en bewustwording. Geld dat nu gebruikt wordt voor gouden handdrukken, nadat ze vechtend over straat rolden. Het is een schande, dat iemand die 30 jaar of 40 jaar gewerkt heeft, ontslagen wordt, zeer kort en steeds korter een WW uitkering ontvangt, daarnaast verplicht wordt om met behoud van uitkering te werken, terwijl zijn spaargeld afgenomen wordt en zijn huis afgenomen wordt. Onder bedreiging van stopzetting van zijn uitkering. De loonslaven, die al 100 jaar hun werkgevers en de banken miljardair gemaakt hebben, worden nu nog harder uitgebuit, door ze voor een uitkering te laten werken.
Het gesubsidieerd werken wat werken voor een uitkering is, kost een slordige 12 miljard per jaar. Uiteindelijk betaald de belasting betaler. Dezelfde belasting betaler die dreigt of is al zijn of haar baan is verloren aan de gesubsidieerde arbeidskracht. Die zelfde belasting betaler die dadelijk aan de bedelstaf word geholpen.
Nu zie je dit probleem voornamelijk bij de mensen met een laag inkomen, toch zie je dit verschijnsel ook op doemen bij mensen die voorheen een goed inkomen hadden. De vraag is hoe dom en achterlijk mensen zijn om dit allemaal te pikken, toch rechts te blijven stemmen en wat er nodig is om eindelijk eens een vuist te maken tegen het rechtse beleid?
Het is jammer dat velen nog niet gehoord worden en zo hun leven naar de tering gaat. Het is jammer dat het allemaal zo langzaam gaat. Het is jammer dat we geen rechten meer hebben, maar alleen plichten. Het is jammer als je mondig word je gelijk bestraft word. Het is jammer dat je geen hulp krijgt van instanties, tenzij je bijna dood bent en niets kan doen kunnen ze je zogenaamd helpen.
Het is jammer dat de meesten nog bevooroordeeld denken. Het is jammer dat mensen zolang in een coma zitten en niet de waarheid willen zien. Vooral het laatste is jammer omdat mensen hun ego voorop zetten, goed zitten op dat moment en de waarheid dat de elite overheid gemeentes etc hier zijn om burgers te verneuken.
Het is jammer dat ik me zo negatief moet uiten, aangezien het bij mij een punt heeft bereikt om ze hardhandig aan te pakken komt steeds dichterbij! Niet via bezwaar, niet via rechter of andere instanties want dat werkt gewoon niet. Dan word dit heel persoonlijk en laat Vernederland en de Roverheid mij geen keus dan van het padje af te gaan.
Succes allemaal en tot de volgende ….
Zat bij De Wil in Nieuwegein een aantal maanden. Ik moest er 5x keer per maand heen, ik heb er 30 jaar werken op zitten. Ze boden me steeds zware ongeschoolde baantjes aan met behoud van uitkering, die ik weigerde op een vriendelijke manier. Dan gaan ze beginnen over je houding, en dat soort dingen, je proberen uit de tent te lokken omdat je -terecht- boos wordt wat ze allemaal zeggen. Ik ben en blijf altijd beleeft maar ik ben er zo klaar mee, al die werkjaren heb ik alleen maar positieve feedback en evaluaties gehad. Ze zijn aardig maar -als je zelf denkt- of een andere mening hebt, dan worden ze des duivels. Ze proberen je uit je tent te lokken door over je te oordelen. Wie zijn ze! Alleen God oordeelt over mij. En die oordelen worden dan gegeven door mutsen die zelf van alles vergeten en denken dat ze zo bijzonder zijn omdat ze wel een baan hebben, en je zogenaamd willen helpen, om hun targets te halen alleen ! En ja van de wal in de sloot. Heb zelf gelukkig wat leuks gevonden wat normaal betaald, want zij hebben alleen banen voor het minimum of met behoud van uitkering ,uitbuiting noemen de mensen dat. Hoop dat het basisinkomen er snel door komt en de werk coaches ook allemaal op straat komen te staan. Het ergste is nog dat mijn vriendin in Utrecht zich maar 2x heeft moeten melden, zij heeft ook nieuw werk gevonden net als ik. Het is maar een jaar contract dus de angst dat dit niet verlengd wordt en ik weer bij De Wil belandt, heeft me in zijn greep. Ik denk erover om woningruil te doen zodat ik, mocht ik weer werkloos worden, ik niet meer onder Die Tirannen beland. De hele groep toen der tijd kreeg stress van de bejegening en aanpak, niemand durft wat te zeggen want degenen die dat hadden gedaan werden flink aangepakt. De rest lulde maar mee met ze, maar konden ze wel wat aandoen.
Oh, ja De Wil in Nieuwegein, zijn goed in het doen alsof, alsof ze jouw vanuit hun hart oprecht willen helpen en ondertussen heel subliem -en vriendelijk- maken ze je duidelijk, telkens weer tijdens die nutteloze workshops dat het toch wel aan jouw moet liggen dat je nog geen werk hebt. Een paar keer week vragen ze, en dat moet je dan voor een hele groep antwoorden, wat heb je lopen, Ohhh geen gesprek of meer? Tja dan moeten er toch andere acties gedaan worden. Verplicht vrijwilligerswerk of ander werk met behoudt van uitkering? Ook vervelend dat ze je ongevraagd uitleggen en zeggen hoe je moet solliciteren, moet spreken enz …jezelf zijn kennen ze wel zeggen ze maar tegelijk is dat tegenstrijdig met hun andere opdrachten. Zeg vooral niet dat ze zichzelf tegenspreken, want dan ligt het allemaal aan jouw en ben je de LUL> (ze denken oprecht dat wij, allemaal ervaren mensen die een heel arbeidsverleden hebben allemaal niet weten hoe je iemand gedag zegt, hoe je solliciteert hoe je contact maakt met een ander persoon, hoe je een gesprek voert enz) De walgelijke wil.